Η Ελλάδα μας είναι και πάλι στο επίκεντρο των διεθνών οικονομικών μέσων ενημερώσεως, μετά την χτεσινή (19/3/2015) επταμερή συνάντηση που έγινε στο περιθώριο της συνόδου κορυφής, με θέμα την πατρίδα μας. Κοινό συμπέρασμα των οικονομικών μέσων είναι πως ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά την Ελλάδα, η οποία καλείται πλέον να υποβάλει ένα λεπτομερέστερο σχέδιο μεταρρυθμίσεων προκειμένου να «ξεκλειδώσει» τη χρηματοδότηση.
«Το χάσμα ανάμεσα στην Ελλάδα και την υπόλοιπη ευρωζώνη είναι βαθύ και δεν θα είναι εύκολο να γεφυρωθεί», γράφει σήμερα (20/3/2015) η Wall Street Journal για την πολύωρη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού, στις Βρυξέλλες και τη συμφωνία που επετεύχθη. «Καθώς οι συνομιλίες για το πακέτο διάσωσης της Ελλάδας φτάνουν στο χείλος του γκρεμού, οι 19 χώρες της ευρωζώνης έχουν χωριστεί σε δύο διακριτά στρατόπεδα: στο ένα είναι η Ελλάδα και στο άλλο οι υπόλοιπες 18 χώρες της ευρωζώνης. Και τα 19 μέλη της ευρωζώνης εξακολουθούν να λένε πως επιθυμούν την παραμονή της Ελλάδας στη νομισματική ένωση. Όμως οι διαφορές τους δεν θα γεφυρωθούν εύκολα. Ίσως και να μην υπάρχει καν δυνατότητα γεφύρωσης».
«Ο Έλληνας πρωθυπουργός συμφώνησε να επιταχύνει τα σχέδιά του για οικονομικές μεταρρυθμίσεις, όμως απέτυχε να εξασφαλίσει τη βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της ανεπάρκειας των ταμειακών διαθεσίμων της κυβέρνησης του στη συνάντηση που είχε με τους Γερμανούς και τους Γάλλους ομολόγους του, καθώς και με ηγέτες της Ε.Ε. αργά στο περιθώριο της συνόδου κορυφής στις Βρυξέλλες», γράφουν σήμερα (20/3/2015) οι Financial Times που παράλληλα σημειώνουν: «Μόνο όταν θα συμφωνηθεί η λίστα και οι μεταρρυθμίσεις εφαρμοστούν, θα απελευθερωθούν τα χρήματα της διάσωσης».
«Η Ελλάδα θα λάβει την τόσο αναγκαία χρηματοδότηση, όταν θα υποβάλει έναν λεπτομερή κατάλογο προτεινόμενων μεταρρυθμίσεων στο eurogroup», αναφέρει σε δημοσίευμά του το πρακτορείο Reuters, το οποίο επικαλείται δηλώσεις του Έλληνα κυβερνητικού εκπροσώπου. «Αυτό που συζητήθηκε στη σύνοδο κορυφής ήταν ότι μόλις οι μεταρρυθμίσεις υποβληθούν με λεπτομερή τρόπο στο eurogroup, τότε θα ξεκλειδωθεί η χρηματοδότηση για την Ελληνική οικονομία», σημειώνει το Reuters.
«Η Ελλάδα πρέπει να υποβάλει ένα πιο συγκεκριμένο σχέδιο μεταρρυθμίσεων στις αρχές της ευρωζώνης, έτσι ώστε να επιταχυνθούν οι συνομιλίες χρηματοδότησης, σύμφωνα με όσα δήλωσαν οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά από σχεδόν τέσσερις ώρες συνομιλιών με τον Έλληνα πρωθυπουργό στις Βρυξέλλες», γράφει σήμερα (20/3/2015) το Bloomberg. «Με τους αρχηγούς της Ε.Ε. να προειδοποιούν ότι ο χρόνος για να ξεπεράσει η Ελλάδα την αντιπαράθεση εξαντλείται, η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Dorothea (Kasner) Merkel και ο Γάλλος πρόεδρος François Gérard Georges Nicolas Hollande δήλωσαν ότι η Ελληνική κυβέρνηση χρειάζεται να υποβάλει σύντομα νέα μέτρα», προσθέτει το δημοσίευμα.
Όλα τα παραπάνω δημοσιεύματα απλά επιβεβαιώνουν το πόσο επιτακτική ανάγκη είναι η αποχώρησή μας από τη ζώνη του ευρώ. Δεν είναι δυνατόν να ανεχόμαστε αυτή τη συμπεριφορά από τους Ευρωπαίους. Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί η Ελλάδα μας να παίζει το ρόλο του ζητιάνου της Ευρώπης και να πρέπει να ικανοποιεί όλες τις επιθυμίες της προκειμένου να εξασφαλίζει τα απαραίτητα προς το ζην.
Η λύση στο αδιέξοδο είναι μονόδρομος και ξεκινάει με την GRexit. Η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι ταυτόσημη με την έξοδό της από τα προβλήματα.
Αναρτήσεις
Τα συμβαίνοντα στην πολιτική τάξη πραγμάτων επί κυβερνήσεως του παρόντος σχήματος των αριστερών και δεξιών λαϊκιστών δεν έχουν μάλλον παγκόσμιο ανάλογο προηγούμενο. Σαφέστατα και με μόνο κριτήριο αφενός τα γεγονότα και αφετέρου τη θέση της συμπολίτευσης σε αυτά προκύπτει αβίαστα πως δεν πρόκειται σαφώς για μια ανατρεπτική κυβέρνηση με τάσεις αντίθεσης στην καθεστηκυία πολιτεία της Ε.Ε. Ο παρών κυβερνητικός συνασπισμός και τα κόμματα που τον απαρτίζουν είχαν πλείστες όσες δυνατότητες και προκλήσεις να αντιτεθούν ουσιαστικά στην ηγεμονική πολιτική της Ένωσης. Αντί αυτού περιορίζουν την πολεμική τους σε μια μάχη δηλώσεων και άστοχων καταγγελιών, ενώ όταν τους δίνεται η ευκαιρία να δράσουν, υποτάσσονται στο δίκαιο του συμφέροντος των ισχυρών της Ευρώπης. Το απαύγασμα του αριστερού ριζοσπαστισμού περιορίζεται σε ένα φτηνό αντιπερισπασμό λόγων, χωρίς όμως την ανάλογη θεσμική κατοχύρωση και σίγουρα χωρίς ουσιώδες πολιτικό αντίκρισμα. Γινόμαστε μάρτυρες ενός παράδοξου φαινομένου όταν παρατηρούμε τη συγκυβέρνηση να επιδίδεται σε μια ρητορική ανατροπής, εκφράζοντας πράγματι μιας δίκαιη αγανάκτηση για ό, τι διαμείβεται μεταξύ των εταίρων και σχετίζεται με την κατάφορη παραβίαση της εθνικής μας αυτοδιάθεσης. Παράλληλα όμως και με ίσο σθένος όταν κληθεί από αυτούς που εγκαλεί προκειμένου να επισημοποιήσει τη στάση της επί συμφωνιών και δεσμεύσεων, τότε φαίνεται να υπαναχωρεί και να συντάσσεται πλήρως με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Το κωμικοτραγικό της όλης υπόθεσης, πλην της αλγεινής περιπέτειας του ελληνικού λαού, είναι ότι ενδέχεται με πολύ σοβαρές πιθανότητες, να μην καταφέρει τελικά να διατηρήσει τη χώρα στην ευρωζώνη όσο κι αν το επιθυμεί. Στην περίπτωση της έξωσης, αυτό θα είναι απόλυτα ταπεινωτικό κι εξευτελιστικό για την Ελλάδα, όχι εξ αντικειμένου αλλά λόγω του ότι η κυβέρνηση θα έχει καταβάλει κάθε προσπάθεια να γίνει αρεστή στους ευρω-γραφειοκράτες και παρόλα αυτά θα έχει αποτύχει παταγωδώς. Δεν αφορά τον ελληνικό λαό και την ιστορική αναγκαιότητα του τόπου αν όλο αυτό οφείλεται σε αδεξιότητα, ασυνεννοησία και αμετροέπεια. Χωρίς ιδιαίτερη σπουδή διακρίνονται σοβαρές ενδείξεις να συμβαίνει κάτι ανάλογο, εξαιτίας του ότι η κυβέρνηση, δείχνει παντελώς ανέτοιμη απέναντι στα διαχειριστικά της καθήκοντα. Παράλληλα δεν πληρείται καν μια στοιχειώδης κυβερνητική σύμπνοια απόψεων, αποφάσεις αλληλοαναιρούνται, οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες ευτελίζονται, η δικαιοσύνη αλληθωρίζει, διχαστικές τάσεις αναπτύσσονται μέσα σε μια διάχυτη ανησυχία αιφνίδιας χρεοκοπίας. Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και σε σχέση με την ομόδοξη Ρωσία, ο κ. πρωθυπουργός παρουσιάζεται να επίσπευσε την επίσκεψη του στη φίλια δύναμη κατά ένα μήνα. Ωστόσο καθίσταται φανερό ότι η κυβέρνηση και σε αυτόν τον τομέα δρα ευκαιριακά καθώς ένα προγραμματισμένο ταξίδι επί τη αφορμή των εβδομήντα χρόνων από τη νίκη κατά του άξονα μεταβάλλεται σε ένα ευτελές επικοινωνιακό τέχνασμα. Η έως τώρα πολιτική της συγκυβέρνησης δεν έχει επιδείξει ούτε ένα σαφές δείγμα αντίρροπης δράσης προς την Ε.Ε. την οποία ο κ. πρωθυπουργός δε σταματά να εξυμνεί. Το μοναδικό τελικά που θα καταφέρει από αυτή την ανακόλουθη εξωτερική πολιτική θα είναι απλά να κομίσει άλλο ένα επιχείρημα στους αντιπάλους του, αυτό της εσχάτης προδοσίας. Ο όποιος συσχετισμός στην παρούσα συγκυρία με τη Ρωσία αν δε συνοδεύεται από σχεδιασμένη αναπροσαρμογή της πολιτικής των συμμαχιών αποτελεί έγκλημα καθοσιώσεως για την Ε.Ε. Εν τέλει για ποιόν ακριβώς λόγο να μας βοηθήσει η Ρωσία? Μήπως για να συνεχίσουμε τον αστικό τρόπο της τρυφηλής και αντίθεης ζωής μας? Αντέχει σε κάποια λογική να στερηθεί ο ολιγαρκής και ευσεβής Ρώσικος λαός προκειμένου οι Έλληνες να τραβάνε φωτογραφίες τον Επιτάφιο με το i-phone? Ίσως θα πρέπει πρώτα να μετανοήσουμε πολιτικά ως λαός και κατόπιν τα όποια εκλεγμένα πολιτικά πρόσωπα να δράσουν με κριτήριο τα ελληνικά συμφέροντα γιατί ό, τι άλλο μάλλον μοιάζει να οδηγεί σε μια εκφυλιστική παλινωδία. Αυτεξούσιος
ΑπάντησηΔιαγραφή