Η σήψη του πολιτικού συστήματος της Πατρίδος μας -και όχι μόνο- έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο, που η δυσωδία που αναδύεται σε κάθε πράξη ή δήλωση των πολιτικών προξενεί αηδία και αποστροφή.
Πριν δύο μέρες, ανήμερα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας αποκάλυψε ανερυθρίαστα τις πολιτικές προτεραιότητές του, που σε καμία περίπτωση δεν εναρμονίζονται με τα συμφέροντα της Πατρίδος μας.
Ο Έλληνας πολιτικός δήλωσε πως στις ερχόμενες ευρωεκλογές «κρίνεται, κυριολεκτικώς, το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς, παρότι μη εκτελεστικοί Πρόεδροι, εκφράζοντας καθένας μας την συνείδηση του Λαού του και όλοι μαζί την συνείδηση Λαών που έχουν Ευρωπαϊκή προοπτική και Eυρωπαϊκό όραμα, καλούμαστε να υπερασπισθούμε την Ευρώπη. Και αυτό το οφείλουμε όχι μόνο στους Λαούς μας αλλά σε ολόκληρη την Ανθρωπότητα. Γιατί, όπως έχω επανειλημμένως τονίσει και σ’ αυτό συμφωνούμε όλοι μας, η Ευρώπη έχει ρόλο όχι μόνον για τους Λαούς της, αλλά και για ολόκληρο τον Κόσμο.
Οι Λαοί της Ευρώπης να πουν, με μία φωνή: "¡No pasarán!" [σημ. ΜΒΒ: Στα Ισπανικά σημαίνει "δεν θα περάσουν"]. Αυτό είναι απαραίτητο, είναι βασικό να το πούμε γιατί οι κίνδυνοι ελλοχεύουν, τους βλέπουμε. Όλα αυτά τα μορφώματα του λαϊκισμού ή και του νεοναζισμού, κρυμμένα πίσω από έναν εντελώς ψευδεπίγραφο δήθεν πατριωτισμό, έχουν έναν στόχο: Να αναβιώσουν τους εφιάλτες του παρελθόντος, τους εφιάλτες που κατέστρεψαν την Ευρώπη και, σχεδόν, τον Κόσμο ολόκληρο. Πρέπει, λοιπόν, να πολεμήσουμε ώστε να μην περάσουν και το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα να ολοκληρωθεί».
Ο (τύποις) πρώτος πολίτης της Χώρας ομολόγησε χωρίς ντροπή πως η προτεραιότητά του είναι να διαφυλάξει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενώσεως έτσι ώστε να καταλήξουμε στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ακόμα ένα βήμα προς την παγκοσμιοποίηση και την εγκατάσταση μίας ενιαίας κυβερνήσεως σε όλο τον πλανήτη.
Οι Έλληνες(;) πολιτικάντηδες έχουν ξεπεράσει κάθε όριο ντροπής και προκλητικά διατυμπανίζουν, όπου βρεθούν και όπου σταθούν, πως δεν τους ενδιαφέρει η Ελλάδα, αλλά αντιθέτως η μέριμνά τους είναι τα σχέδια των εργοδοτών τους.
Το ζήτημα δεν είναι οι προδότες αλλά οι ... (θεωρητικά) προδομένοι! Αλήθεια νιώθουμε προδομένοι ή απλά περιμένουμε να αλλάξει η κυβέρνηση και να αναλάβουν την εξουσία αυτοί που θα ικανοποιήσουν τα δικά μας αιτήματα και χατήρια;
Έχουμε συνειδητοποιήσει πως το πολιτικό σύστημα της Πατρίδος μας είναι βασισμένο στα πρότυπα που μας έχει επιβάλλει η Δύση και όχι στις Αρχές των Πατέρων μας και ιδιαίτερα του Μοναδικού Πατέρα του Ελληνικού Κράτους, του Ιωάννη Α. Καποδίστρια;
Καταλαβαίνουμε πως «ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος», όπως λέει το γνωστό τραγούδι;
Στις ευρωεκλογές, που έρχονται στις αρχές του επομένου έτους, είναι πολύ πιθανό να απαγορευθεί η συμμετοχή στους πολιτικούς σχηματισμούς, που προτείνουν την διάλυση ή την αλλαγή της δομής της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Από μόνο του το γεγονός αποκαλύπτει τον φασισμό των υπηρετών του διαβόητου "Ένα τοις εκατό". Αυτοί βαδίζουν βάσει σχεδίου. Εμείς θα σκεφτόμαστε για πολύ ακόμα το πώς θα αντιδράσουμε ή θα συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε αμοραλιστές και εκμεταλλευτές των πατριωτικών ιδεών, που βρίσκονται σε εντεταλμένη υπηρεσία και παρουσιάζονται ως "πατριώτες" και "σωτήρες του Έθνους";
Αλήθεια, είμαστε αποφασισμένοι να πεθάνουμε για τις Αρχές και τις Αξίες μας; Αλήθεια, έχουμε Αρχές και Αξίες ή παρασυρθήκαμε στον παραλογισμό των πολλών και ξεχάσαμε και ποιοι είμαστε και τι θέλουμε;
Πριν δύο μέρες, ανήμερα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας αποκάλυψε ανερυθρίαστα τις πολιτικές προτεραιότητές του, που σε καμία περίπτωση δεν εναρμονίζονται με τα συμφέροντα της Πατρίδος μας.
Ο Έλληνας πολιτικός δήλωσε πως στις ερχόμενες ευρωεκλογές «κρίνεται, κυριολεκτικώς, το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς, παρότι μη εκτελεστικοί Πρόεδροι, εκφράζοντας καθένας μας την συνείδηση του Λαού του και όλοι μαζί την συνείδηση Λαών που έχουν Ευρωπαϊκή προοπτική και Eυρωπαϊκό όραμα, καλούμαστε να υπερασπισθούμε την Ευρώπη. Και αυτό το οφείλουμε όχι μόνο στους Λαούς μας αλλά σε ολόκληρη την Ανθρωπότητα. Γιατί, όπως έχω επανειλημμένως τονίσει και σ’ αυτό συμφωνούμε όλοι μας, η Ευρώπη έχει ρόλο όχι μόνον για τους Λαούς της, αλλά και για ολόκληρο τον Κόσμο.
Οι Λαοί της Ευρώπης να πουν, με μία φωνή: "¡No pasarán!" [σημ. ΜΒΒ: Στα Ισπανικά σημαίνει "δεν θα περάσουν"]. Αυτό είναι απαραίτητο, είναι βασικό να το πούμε γιατί οι κίνδυνοι ελλοχεύουν, τους βλέπουμε. Όλα αυτά τα μορφώματα του λαϊκισμού ή και του νεοναζισμού, κρυμμένα πίσω από έναν εντελώς ψευδεπίγραφο δήθεν πατριωτισμό, έχουν έναν στόχο: Να αναβιώσουν τους εφιάλτες του παρελθόντος, τους εφιάλτες που κατέστρεψαν την Ευρώπη και, σχεδόν, τον Κόσμο ολόκληρο. Πρέπει, λοιπόν, να πολεμήσουμε ώστε να μην περάσουν και το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα να ολοκληρωθεί».
Ο (τύποις) πρώτος πολίτης της Χώρας ομολόγησε χωρίς ντροπή πως η προτεραιότητά του είναι να διαφυλάξει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενώσεως έτσι ώστε να καταλήξουμε στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ακόμα ένα βήμα προς την παγκοσμιοποίηση και την εγκατάσταση μίας ενιαίας κυβερνήσεως σε όλο τον πλανήτη.
Οι Έλληνες(;) πολιτικάντηδες έχουν ξεπεράσει κάθε όριο ντροπής και προκλητικά διατυμπανίζουν, όπου βρεθούν και όπου σταθούν, πως δεν τους ενδιαφέρει η Ελλάδα, αλλά αντιθέτως η μέριμνά τους είναι τα σχέδια των εργοδοτών τους.
Το ζήτημα δεν είναι οι προδότες αλλά οι ... (θεωρητικά) προδομένοι! Αλήθεια νιώθουμε προδομένοι ή απλά περιμένουμε να αλλάξει η κυβέρνηση και να αναλάβουν την εξουσία αυτοί που θα ικανοποιήσουν τα δικά μας αιτήματα και χατήρια;
Έχουμε συνειδητοποιήσει πως το πολιτικό σύστημα της Πατρίδος μας είναι βασισμένο στα πρότυπα που μας έχει επιβάλλει η Δύση και όχι στις Αρχές των Πατέρων μας και ιδιαίτερα του Μοναδικού Πατέρα του Ελληνικού Κράτους, του Ιωάννη Α. Καποδίστρια;
Καταλαβαίνουμε πως «ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος», όπως λέει το γνωστό τραγούδι;
Στις ευρωεκλογές, που έρχονται στις αρχές του επομένου έτους, είναι πολύ πιθανό να απαγορευθεί η συμμετοχή στους πολιτικούς σχηματισμούς, που προτείνουν την διάλυση ή την αλλαγή της δομής της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Από μόνο του το γεγονός αποκαλύπτει τον φασισμό των υπηρετών του διαβόητου "Ένα τοις εκατό". Αυτοί βαδίζουν βάσει σχεδίου. Εμείς θα σκεφτόμαστε για πολύ ακόμα το πώς θα αντιδράσουμε ή θα συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε αμοραλιστές και εκμεταλλευτές των πατριωτικών ιδεών, που βρίσκονται σε εντεταλμένη υπηρεσία και παρουσιάζονται ως "πατριώτες" και "σωτήρες του Έθνους";
Αλήθεια, είμαστε αποφασισμένοι να πεθάνουμε για τις Αρχές και τις Αξίες μας; Αλήθεια, έχουμε Αρχές και Αξίες ή παρασυρθήκαμε στον παραλογισμό των πολλών και ξεχάσαμε και ποιοι είμαστε και τι θέλουμε;
Στις μεγάλες αλήθειες που αναφέρει ο αρθρογράφος, επιτρέψτε μου να προσθέσω και μερικά ερωτήματα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας καλεί ο Ανώτατος Άρχων να «...υπερασπισθούμε την Ευρώπη...».
Αυτή η «Ευρώπη» γιατί επέβαλε στους πολιτικούς μας το 1992 να ψηφίσουν την Συνθήκη του Μάαστριχτ κυριολεκτικά «με κλειστά μάτια», χωρίς να έχουν μπροστά τους το κείμενο της Συνθήκης, αγνοώντας δηλαδή τι ψηφίζουν, παραχωρώντας και τυπικά την εθνική κυριαρχία της χώρας μας; Τόσο πολύ φοβόταν η «Ευρώπη» τον εαυτό της και τις κατασκότεινες προθέσεις της και ζητούσε μετά πάθους να τις αποκρύψει από τους ανεκδιήγητους βουλευτές μας;
Αυτή η «Ευρώπη» γιατί δέχτηκε την ένταξη της Ελλάδος στην ευρωζώνη με πλαστά στοιχεία, σε μια άθλια συμπαιγνία με το εγχώριο πολιτικό σύστημα, καταστρέφοντας οικονομικά έναν ολόκληρο λαό;
Αυτή η «Ευρώπη» γιατί μας υποχρέωσε το 2010 να εισέλθουμε στον εφιάλτη των απανωτών δανειακών συμβάσεων και να πάρουμε απανωτά απάνθρωπα «μέτρα», τα οποία οδήγησαν στην αυτοκτονία χιλιάδες συμπολίτες μας και δεσμεύουν και τις επόμενες γενιές;
Αυτή η «Ευρώπη» γιατί μας υποχρέωσε να μετατρέψουμε το 2010 το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας, από Εθνικής Παιδείας σε Παιδείας σκέτο, και να εξαλείψουμε μ’ αυτό τον τρόπο την διδασκαλία της Ορθοδόξου Παραδόσεως και των Ελληνικών αρχών μας από τα Ελληνικά σχολεία;
Τα ερωτήματα αυτά είναι αμείλικτα, ιδίως για μια μεγάλη μερίδα εκκλησιαζομένων και για τα – δήθεν – πατριωτικά κόμματα, που εξακολουθούν να επιμένουν ότι η θέση μας είναι μόνο εντός της ΕΕ...
Δεν υπάρχει λόγος να απαγορευτεί η συμμετοχή στους πολιτικούς σχηματισμούς, που προτείνουν την διάλυση ή την αλλαγή της δομής της Ευρωπαϊκής Ενώσεως 1ον Για την επίφαση δημοκρατικότητος, 2ον Τα ποσοστά αυτών των σχηματισμών είναι απελπιστικά χαμηλά ώστε να αποτελούν κίνδυνο, 3ον Η πάντων επικρατούσα βλακεία αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για τους στόχους του συστήματος και 4ον Είναι πολύ πιθανό να προηγηθούν βουλευτικές εκλογές που θα προλειάνουν τον δρόμο των Ευρωεκλογών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν όμως συμβεί ο δηλωθείς αποκλεισμός, αυτό θα αποτελεί απόδειξη σοβαρού κλονισμού του συστήματος και συνεπώς ελπιδοφόρο γεγονός.