Το σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδος "Ορθόδοξος Τύπος" έχει μία παγκόσμια αποκλειστικότητα, που δυστυχώς είναι (ακόμα) μία πολύ άσχημη είδηση για την Πατρίδα μας. Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, πρωτ. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως «προέβη εις πρωτοφανή, αποτρόπαιον, αντιεκκλησιαστική και αντεθνική ενέργεια. Εκορύφωσε τις επιδιώξεις του δια επικυριαρχίαν του επί των «Νέων Χωρών» (κακώς, βεβαίως, αποκαλουμένων τοιουτοτρόπως, εφ’ όσον πρόκειται περί των Μητροπόλεων της ενιαίας Πατρίδος μας, της Ηπείρου και της Βορείου Ελλάδος), ζητώντας από την Κυβέρνηση την επανυπαγωγή των «Νέων Χωρών» εις την εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως!».
Παρακολουθώντας εξαρχής το θέμα μέσα από τις σελίδες του "Ορθοδόξου Τύπου" και των έμπειρων αρθρογράφων του, είχαμε και εμείς επισημάνει πριν από καιρό την επικίνδυνη τακτική, που ακολουθεί ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως συμπεριφερόμενος ως υπηρέτης μιας οικουμενιστικής (παγκοσμιοποιημένης) πραγματικότητος.
Δεν μας έφθαναν οι Τούρκοι, οι δυτικοί, οι μετανάστες και οι ανθέλληνες πολιτικάντηδες, που μάχονται ανηλεώς εναντίον της Ελλάδος, προστίθεται (για την ακρίβεια κορυφώνεται) και το πρόβλημα των Ιεραρχών, που "γλυκοκοιτάζουν" την Δύση κάνοντας όνειρα για μία παγκοσμιοποιημένη υφήλιο!
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και, κυρίως, ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια του Εκκλησιαστικού ζητήματος, αφού ανάγεται σε μείζον πολιτικό θέμα. Κανένας Ιεράρχης (ακόμα και Πατριάρχης) δεν έχει το δικαίωμα να μεταβάλλει τα γεωγραφικά σύνορα της Ελλάδος, ούτε να προτείνει διοικητικές τροποποιήσεις, που θέτουν σε κίνδυνο ή αμφισβήτηση την εθνική κυριαρχία τους.
Το Πατριαρχείο οφείλει να γνωρίζει πως υποχρεούται βάσει της αρχής του, που προστάζει «τά εκκλησιαστικά εί ωθε συμμεταβάλλεσθαι τοις πολιτικοίς», να μην ανακατεύεται σε θέματα και περιοχές εκτός της δικαιοδοσίας του. Ήδη, η Αυτοκέφαλη Ελλαδική Εκκλησία, κακώς (από πολιτική άποψη) έχει επιτρέψει την υπαγωγή Μητροπολιτών απευθείας στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, που τελεί εν αιχμαλωσία! Αυτό, άλλωστε, είχε και ως αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα Ιεράρχες με Τουρκική υπηκοότητα!
Το ζήτημα δεν αφορά πια μόνο στην Εκκλησία, αλλά και στην Πολιτεία. Μόνο, που στην Πολιτεία υπάρχουν πολλοί περισσότεροι Εφιάλτες. Η Ελλάδα βάλλεται πανταχόθεν και δεν φαίνεται τίποτε ικανό να αντισταθεί στην μανία των επίδοξων κατακτητών. Αλήθεια ποια είναι η θέση των κομμάτων στο ζήτημα; Ποια είναι η θέση των "πατριωτών" και ιδιαίτερα των εκ Βορείου Ελλάδος ορμωμένων τυχοδιωκτών "εθνοσωτήρων"; Σιγή ιχθύος και άκρατος καιροσκοπισμός!
Τελικά ο Ισκαριώτης έφτιαξε σχολή, δεν ήταν απλά προδότης! Μόνο, που κάποιοι από τους μαθητές του τον ξεπέρασαν κατά πολύ!
Αναρτήσεις
Ένας καταρράκτης από αναπάντητα ερωτήματα, πλην όμως ρητορικού ύφους, πλημμυρίζει με θολά νερά κάθε λογική δεξαμενή αντικειμενικού ελέγχου των περιστάσεων. Διά ποίον ακριβώς λόγο κωφεύουν οι αρχηγέτες του κινήματος εναντίον του οικουμενισμού, της πανθρησκείας, της παναίρεσης και δε συντάσσονται με το πνεύμα του άρθρου? Γιατί αυτά τα κραυγαλέα γεγονότα, δεν συνεγείρουν τους αφοσιωμένους αγωνιστές που καλούν παντοιοτρόπως σε επανάσταση προς στα σκοτεινά κέντρα της παγκοσμιοποίησης, τα οποία προωθούν τις απανταχού κάρτες και τις όποιες ταυτότητες? Έντυπη και ηλεκτρονική αρθρογραφία, ιστοσελίδες, ιστολόγια της μπαρουτοκαπνισμένης Ρωμιοσύνης και της χειμαζόμενης ορθόδοξης πίστης, πως μπορούν να αγνοούν τέτοια έργα και τέτοια λόγια? Επίσης, εθνικιστικές φυλλάδες οι οποίες πολλά κόπτονται περί του ηρωικού και αθανάτου Γένους των Ελλήνων, πως δεν αντιτίθενται σε ανάλογες ακραίες κινήσεις συρρίκνωσης κυριαρχικών δικαιωμάτων αυτού του τόπου? Ακόμα όψιμες εφημερίδες θρησκευτικού περιεχομένου που αφειδώς μοιράζουν πνευματικά cds και βιβλία γιατί δεν αναπαράγουν αυτά τα σοβαρά θέματα για την πίστη και την πατρίδα? Ακόμα και ο κοσμικός τύπος της συντηρητικής δεξιάς, πως δεν αναλύει τις γεωστρατηγικές προεκτάσεις ανάλογων κινήσεων και προθέσεων? Πως ακόμα και τις ύστατες ώρες παραμένουμε κλεισμένοι σε μια ψυχαναλυτική χρήση της πίστης και σε μια μυθοποιημένη έννοια της πατρίδας χωρίς κανένα έμπρακτο αντίκρισμα στον καθημερινό βίο? Πρόκειται σαφώς και αναντίρρητα για ένα ανεπίστρεπτο πιστωτικό γεγονός λογικής. Αυτεξούσιος
ΑπάντησηΔιαγραφή