Ευκολία ή φασισμός;

Στις αρχές του τρέχοντος Μαΐου (2015), στο κοινοβούλιο της Δανίας κατετέθη σχέδιο νόμου βάσει του οποίου θα επιτρέπεται στα καταστήματα να μην δέχονται πληρωμές σε μετρητά για αγαθά ή για υπηρεσίες. Την ίδια ώρα το εμπορικό επιμελητήριο της χώρας εκφράζει τη στήριξή του στην πρόταση αυτή.

Η ιδέα να εγκαταλειφθούν οι συναλλαγές σε μετρητά κερδίζει διαρκώς όλο και μεγαλύτερη υποστήριξη στον οικονομικό κόσμο. Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε πέρσι (28/5/2014) στους Financial Times από τον οικονομολόγο και καθηγητή του Harvard, Kenneth Rogoff, σημειώνεται πως αν η κατάργηση των συναλλαγών σε χρήμα καταστεί δυνατή, θα διευκολυνθεί η εφαρμογή του νόμου για την πάταξη των παράνομων δραστηριοτήτων, καθώς η χρήση μετρητών επιτρέπει συναλλαγές σε όσους επιθυμούν να διαφύγουν της προσοχής των αρχών.

Η εξάλειψη των χαρτονομισμάτων θεωρείται, επίσης, πως θα επιτρέψει στις κεντρικές τράπεζες να εφαρμόσουν αρνητικά επιτόκια, μία δελεαστική προοπτική για τους κεντρικούς τραπεζίτες που θέλουν να τονώσουν την οικονομία κατά τη διάρκεια περιόδων που όπως και σήμερα το κόστος του χρήματος κινείται κοντά στο μηδέν.

Ο Rogoff ισχυρίζεται πως αν οι πολίτες αναγκαστούν να κρατήσουν τα χρήματά τους ηλεκτρονικά σε τραπεζικούς λογαριασμούς, οι τράπεζες θα μπορέσουν να χρεώνουν τους πελάτες τους για τα αδιάθετα χρήματά τους. Σε έναν κόσμο με χαρτονομίσματα, αυτοί που κινούνται με βάση την κοινή λογική θα διατηρούσαν τα χρήματά τους σε μετρητά στην περίπτωση που οι τράπεζες προσπαθούσαν να εφαρμόσουν αρνητικά επιτόκια.

Είναι σημαντικό πως τόσο οι καταναλωτές, όσοι και οι πωλητές της λιανικής αρχίζουν να συνηθίζουν στην ιδέα. Έρευνα της Nilson δείχνει ότι η χρήση του πλαστικού χρήματος στις ΗΠΑ έχει αυξηθεί την πενταετία 2009-2014 κατά 49% στις πιστωτικές, 50% στις χρεωστικές και 200% στις προπληρωμένες κάρτες.

Στη χώρα μας η κυβέρνηση κάνει μια παρόμοια προσπάθεια, προσπαθώντας να επιβάλλει τη χρήση πιστωτικών καρτών στα νησιά μας ειδικά για συναλλαγές πάνω από 70 ευρώ.

Το όλο ζήτημα θέλει ιδιαίτερη προσοχή και μελέτη, γιατί δεν πρόκειται απλά για μία κίνηση προς διευκόλυνση των καταναλωτών ή τόνωση της αγοράς. Είναι μια ακόμα προσπάθεια για να ελεγχθεί παγκόσμια ο πλούτος και κυρίως να γίνει ακόμα πιο άμεση η εξάρτηση των πολιτών από το εκάστοτε κυβερνών καθεστώς.

Σήμερα η οικονομική αυτονομία του ατόμου είναι δύσκολο να ελεγχθεί με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολη η επιβολή. Έτσι βλέπουμε την προσπάθεια που κάνουν οι άρχοντες του πλανήτη μέσω της τεχνητής και πλασματικής παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, προκειμένου να ελέγξουν αρχικά την ιδιοκτησία γης ή/και ακινήτων και στη συνέχεια -όπως ήδη διαφαίνεται- και το χρήμα. Στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη σήμερα η ιδιοκτησία της γης ήδη ανήκει είτε στο κράτος, είτε σε εταιρείες, ενώ σταδιακά εφαρμόζεται και στον υπόλοιπο κόσμο.

Στη δεκαετία του 1990 υπήρξε ένα σενάριο ταινίας στην οποία η πρωταγωνίστρια "εξαφανίζεται" από τα αρχεία των δημοσίων υπηρεσιών, των τραπεζών, των κρατικών φορέων και ενώ η ίδια βρίσκεται εν ζωή δεν είναι καταγεγραμμένη πουθενά και άρα δεν υπάρχει! Ο λόγος; Η διαμάχη της με τις μυστικές υπηρεσίες!

Όπως έχω πει πολλές φορές κατά το παρελθόν, τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται! Οι ειδήσεις που διαβάζουμε ή ακούμε καθημερινά κρύβουν πολλά από πίσω. Πόσα, όμως, από αυτά μπορούμε να διακρίνουμε;