Η απίστευτα τραγική "αριστερή" κυβέρνηση έδειξε για ακόμα μία φορά την "ικανότητά" της να ανάγει σε μείζον θέμα το ... απόλυτο τίποτα! Η παντελώς ανίκανη να χειριστεί τα σοβαρά ζητήματα του τόπου κυβέρνηση, παλεύει να δικαιολογήσει την ύπαρξή της με πυροτεχνήματα και κινήσεις λαϊκισμού του χειρίστου είδους.Όσο και να προσπαθούν οι ζάπλουτοι βο(υ)λευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθουν κανέναν για τις "αριστερές" καταβολές και την "λαϊκή" ιδεολογία τους. Αντιθέτως αποδεικνύουν πως δεν έχουν ιδέα για το ποιος ήταν ο Πρώσος Karl Marx και πολύ περισσότερο ποια ήταν η φιλοσοφία του.
Ο κομμουνισμός, όπως τον βίωσε η ανθρωπότητα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, δεν έχει την παραμικρή διαφορά από τον ναζισμό! Τα απολυταρχικά καθεστώτα, τόσο του κομμουνισμού, όσο και του ναζισμού, όπου και όποτε επεβλήθησαν ήταν λαομίσητα, στυγνά και απάνθρωπα.
Στην "εκλεπτυσμένη" σημερινή μορφή του κομμουνισμού, ο εκλεγμένος "κομμουνιστής" πρωθυπουργός μπορεί και αγνοεί το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος, επιβάλλοντας ακόμα σκληρότερη λιτότητα στον λαό, που τον εξέλεξε. Αντίστοιχα, σε μία μοντέρνα έκδοση σκληρής "πατριωτικής" κυβέρνησης (αυτό που παλαιότερα θα ονομάζαμε ναζιστική), "φυτεύεται" ως πρωθυπουργός ένας ξενόφερτος τραπεζίτης προκειμένου να υλοποιήσει εθνικά εγκλήματα χωρίς πολιτικό κόστος.
Στις μαύρες περιόδους της επιβολής των κομουνιστικών και των ναζιστικών καθεστώτων, καταργήθηκε και πολεμήθηκε η ατομική ελευθερία, ο πλούτος και η εξουσία συγκεντρώθηκε στα μεγαλοστελέχη του κόμματος, οι αντιφρονούντες βασανίστηκαν και θανατώθηκαν, ο τρόμος και ο φόβος βασίλευε στις ψυχές και στο μυαλό των ανθρώπων.
Ποιος, άλλωστε, μπορεί να βρει διαφορές ανάμεσα στον Idi Amin Dada, στον Kim Jong-il και στον γιο του Kim Jong-un, στον Enver Hoxha, στον François Duvalier, στον Iosif Vissarionovich Dzhugashvili (γνωστό ως Joseph Vissarionovich Stalin), στον Adolf Hitler, στον Nicolae Ceaușescu και στην γυναίκα του Elena (γεννημένη ως Lenuța Petrescu);
Οι θιασώτες τόσο του ναζισμού, όσο και του κομμουνισμού, είναι ως επί το πλείστον άνθρωποι με πολλά complex, με έντονα αισθήματα κατωτερότητος και κοινωνικά απροσάρμοστη συμπεριφορά. Πιστεύουν πως η απολυταρχική και βίαιη επιβολή της εξουσίας θα καλύψει την προβληματική προσωπική κοσμοθεωρία τους.
Ας μην κοροϊδεύουμε άλλο εαυτούς και αλλήλους. Ούτε ο ναζισμός διαφέρει σε τίποτε από τον κομουνισμό, ούτε ο κομουνισμός διαφέρει σε τίποτε από τον ναζισμό. Πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, που κάποια στιγμή θα πρέπει να χαθεί στα βάθη του ωκεανού χωρίς να υπάρχει περίπτωση να μπορέσει στο μέλλον κάποιος να το ανασύρει.
Αναρτήσεις
Συμφωνώ και επαυξάνω !
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να θέλω να εκθειάσω τον Ναζισμό, θα πρέπει να σας πω ότι ο Ναζισμός στην μεσοπολεμική Γερμανία είχε δημιουργήσει οικονομική ευημερία ενώ ο κομμουνισμός δεν έχει δημιουργήσει οικονομική ευημερία ποτέ και πουθενά. Στον Ναζισμό, όπως και στον Ιταλικό Φασισμό υπήρχε σεβασμός στην ατομική ιδιοκτησία, ενώ στον κομμουνισμό καθόλου. Τελικά, σε περίοδο ειρήνης οι κομμουνιστές κατακρεούργησαν τους πολίτες της χώρας τους κατά εκατομμύρια, ενώ σε σύγκριση ο Ναζισμός και ο Φασισμός ελάχιστα. Διάβασε ιστορία. Θα σου κάνει καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως έχω διαβάσει αρκετά και συνεχίζω ανελλιπώς να διαβάζω την Ιστορία, ίσως όσο λίγοι σε αυτόν τον έρημο τόπο. Απλά έμαθα να την διαβάζω με το μυαλό ανοιχτό και χωρίς ιδεοληψίες και γηπεδικές φανατισμένες ιδεολογίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω πως η οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης υστερούσε σε τίποτε από αυτήν της ναζιστικής Γερμανίας, αλλά το θέμα δεν είναι εκεί. Τι να την κάνω μια δυνατή οικονομία όταν την απολαμβάνουν μόνο οι κυβερνώντες; Οικονομία για την οικονομία ή για την ευημερία και την πρόοδο των πολιτών; Τι θέλετε τελικά από το πολίτευμα της χώρας που κατοικείτε;
Τώρα σε ό,τι αφορά στον σεβασμό στην ατομική ιδιοκτησία, αυτό να το πείτε σε όλους όσοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια και καταπατήθηκε η περιουσία τους επειδή είτε ήσαν Εβραίοι, είτε κομμουνιστές, ή αντιφρονούντες.
Οι χρυσαυγίζουσες απόψεις έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και απέδειξαν και στην Ελλάδα πως Ναζισμός = Κομουνισμός!
Τελικά δεν έχει καμία σημασία τι λέει θεωρητικά ο καθένας. Αυτό που έχει σημασία είναι το τι κάνει και αυτό μας κρίνει όλους!
Αγαπητε CEE VEE,το να θαυμαζουμε τα οικονομικα επιτευγματα του Ναζισμου,που επενδυσε στον στρατιωτικο επανεξοπλισμο της Γερμανιας και σε εργα υποδομης, που και αυτα εντασσονται σε πολεμικες προετοιμασιες,π.χ.αυτοκινητοδρομοι,καναλια για την ναυσιπλοια,ξεχνωντας το ολοκαυτωμα που ακολουθησε στην Ευρωπη,ειναι σαν να θαυμαζουμε την οικονομικη αναπτυξη,επι επταετιας των συνταγματαρχων,ξεχνωντας την καταστροφη της Κυπρου και την δυσμενη θεση,που περιηλθε απο τοτε ο Ελληνισμος.Αλλωστε για αυτα τα οικονομικα επιτευγματα χρειαζεται πολυ συζητηση,αν οφειλονται σε εξωγενεις παραγοντες,αν..αν...αν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την ατομικη ιδιοκτησια σας απαντα πολυ σωστα ο κ. Βολουδακης.
Εμενα προβληματιζει κατι αλλο.Πως ανθρωποι που πολεμησαν με παθος,εναντιον του ενος ολοκληρωτισμου,δηλ.του ναζισμου,με το ιδιο παθος υστερα πολεμησαν να μας ριξουν στην αγκαλια του αλλου ολοκληρωτισμου,του κομμουνισμου;Μιλαω μαλιστα για ευφυεις ανθρωπους,διανοουμενους,ανθρωπους της τεχνης κ.λ.π.
οι ιδεολογίες και τα ωραία λόγια των ηγεσιών των κομμάτων,φασιστικών ή κομουνιστικών, για να στρατολογήσουν οπαδούς που θα στηρίξουν τα σχέδιά τους δεν αποτελούν δείγμα για την αξιολόγηση τους. Ως απατεώνες μιλάνε για δικαιοσύνη, ισότητα, ευημερία κ.λ.π που κάθε άνθρωπος επιθυμεί. Το ζήτημα είναι η πράξη. Η κάθε πολιτική από την πρακτική της χαρακτηρίζεται. Στην πρακτική λοιπόν ο κομουνισμός και ο φασισμός συμπλέουν. Σε τι δηλαδή διαφέρει ο Στάλιν και ο Χίτλερ, κάποια στιγμή συζητούσαν για συνεργασία, στην πράξη; Σε τι διαφέρει η πρακτική του κομμουνιστικού κράτους με αυτή του φασιστικού κράτους; Μπορούμε να βάλουμε το μυαλό μας σε λειτουργία, όπως πολλές φορές αναφέρει ο M.B, και να κρίνουμε με βάση τις πράξεις των πολιτικών και όχι με τις ετικέτες που οι ευφυείς προπαγανδιστές χρησιμοποιούν για να κάνουν τι δουλειά τους; Τότε θα αρχίσουν να αλλάζουν πολλά στη ζωή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήOι κομμουνιστές βλέπουν το όποιο κοινωνικό κράτος των χωρών του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού ,οι ναζιστές τα οικονομικά μεγέθη της ναζιστικής Γερμανίας, οι ακροδεξιοί και οι εθνικιστές και δυστυχώς κάποιοι χριστιανοί νοσταλγούν την ιοκνομικο-κοινωνική κατάσταση της επταετίας και κανείς δεν αναρωτιέται. Γουρούνι είναι ο άνθρωπος μόνο για τον ταίζουν;Ποιός θα εμπιστευόταν τον διπλανό του σε τέτοια καθεστώτα;Και γιατί ο ιδεολογικός μου αντίπαλος πρέπει να εξοντώνεται; Ποιος με διόρισε εμένα να σώσω τον κόσμο και μάλιστα χωρίς να έχω σώσει τον εαυτό μου; Και τέλος ποιό Ευαγγέλιο μου λέει οτι πρέπει να καταγγέλλω τις διώξεις των χριστιανών π.χ. στην πρώην Σ.Ενωση και να γλυκοκοιτάζω το τυραννικό καθεστώς της χούντας μόνο και μόνο που λέει Πατρίς -Θρησκεία-οικογένεια;
ΑπάντησηΔιαγραφή