Γιατί η Γερμανία δεν θέλει την GRexit (2)

Έχω κατ' επανάληψη επισημάνει πως η GRexit είναι πονοκέφαλος και εφιάλτης για την Γερμανία και όχι για την Ελλάδα, για την οποία είναι το ιδεατό και το ευκταίο σενάριο. Ένα νέο άρθρο το οποίο υπογράφει ο επικεφαλής της οικονομικής σύνταξης του Γερμανικού περιοδικού Spiegel, Christian Rickens, παρουσιάζει τέσσερις λόγους για τους οποίους η GRexit δεν είναι η λύση που θέλουν οι Γερμανοί. Το άρθρο αυτό είναι απάντηση σε σχόλιο του συναδέλφου του στο ίδιο περιοδικό, Nikolaus Blome, ο οποίος εκτιμά ότι από δειλία η Merkel, ο Draghi και ο Juncker δεν θέλουν να επωμιστούν την ευθύνη της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

«Όμως μια προσεκτική ματιά δείχνει ότι ένας αποκλεισμός της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν θα έλυνε ούτε ένα από τα προβλήματα που τόσο μας ενοχλούν. Εκτός αυτού θα ήταν άδικος, διότι η ευθύνη για την αποτυχημένη πολιτική βαραίνει σχεδόν το ίδιο τους Ευρωπαίους εταίρους όσο και την σάπια πολιτική elite στην Ελλάδα» σχολιάζει ο αρθρογράφος.

Τα τέσσερα επιχειρήματα του Rickens με τα οποία υποστηρίζει πως η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ είναι τα εξής:

«1. Θα στοιχίσει ζωές: Η μεθόδευση της GRexit είναι η εξής: η ECB θα πρέπει να σταματήσει να διατηρεί στη ζωή τις Ελληνικές τράπεζες έτσι ώστε να μην είναι σε θέση ούτε να δανείζονται από την Φραγκφούρτη, ούτε να δίνουν πιστώσεις.

Η αποκοπή από τη χρηματοδότηση συνιστά την απόλυτη καταστροφή για κάθε οικονομία. Η οικονομική ζωή στην Ελλάδα θα κατέρρεε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και η ανεργία θα ανέβαινε στα ύψη. Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα θα παρέμενε τυπικά μέλος της ευρωζώνης. Ούτως ή άλλως η Αθήνα έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα εγκαταλείψει το ευρώ και ότι οι Ευρωπαϊκές Συνθήκες δεν προβλέπουν έξοδο μιας χώρας από την ευρωζώνη.

Συνεπώς το πιθανότερο σενάριο είναι οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης να σπρώξουν την Ελλάδα έξω από το ενιαίο νόμιμα, με την ECB να παγώνει κάθε στήριξη της Ελλάδας. Το βήμα αυτό θα στοιχίσει ανθρώπινες ζωές. Οι αυτοκτονίες θα αυξηθούν και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θα καταρρεύσει. Μου είναι συμπαθής κάθε πολιτικός ή τραπεζίτης που δεν θέλει να επωμιστεί ελαφρά τη καρδία μια τέτοια ευθύνη.

2. Θα κοστίσει ακριβά: Στην περίπτωση της GRexit, τα 227 δις ευρώ που έχουν διατεθεί στην Ελλάδα, δεν θα επιστραφούν φυσικά ποτέ. Ήδη η χώρα αντιμετωπίζει δυσκολίες στην εξυπηρέτηση των δανειακών της υποχρεώσεων. Με την οικονομία σε ελεύθερη πτώση, η αποπληρωμή πιστώσεων είναι προφανώς αδύνατη. Ακόμα όμως και το επιχείρημα εκείνων που μιλούν για βαρέλι χωρίς πάτο δεν ευσταθεί. Η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ε.Ε. και θα έχει δικαίωμα σε διαρθρωτικά και περιφερειακά Ευρωπαϊκά κονδύλια. Μια χώρα στην Ευρωπαϊκή περιφέρεια που ζει μέσα στη φτώχεια θα κοστίσει πολλά χρήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον θα πρέπει να συνυπολογιστεί και η πολιτική αστάθεια ως συνέπεια μιας GRexit.

3. Έρχεται πολύ αργά: Υπήρξε ίσως ένα χρονικό σημείο όπου μια οικειοθελής έξοδος από το ευρώ θα είχε νόημα. Παράλληλα με το πρώτο κούρεμα το 2012 η Ελλάδα θα μπορούσε να επιστρέψει για μικρό διάστημα από το ευρώ. Η υποτιμημένη δραχμή θα ενίσχυε αμέσως την ανταγωνιστικότητα, επιβραδύνοντας την ύφεση. Όμως για αυτό το βήμα είναι πλέον αργά. Η Ελλάδα διαγράφει την ίδια πορεία επιλέγοντας την πολύ πιο δύσκολη εσωτερική υποτίμηση μέσω της μείωσης μισθών και της πολιτικής περικοπών. Το πρόβλημα σήμερα δεν είναι πλέον το μισθολογικό κόστος αλλά η απουσία εσωτερικής ζήτησης καθώς και η εκτός ορίων γραφειοκρατία.

4. Είναι άδικο: Δεν υπάρχει αμφιβολία: Οι αμφιταλαντεύσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέχονται. Όμως και η προηγούμενη κυβέρνηση απέτυχε εντελώς ως προς τις μεταρρυθμίσεις. Το γεγονός αυτό εντούτοις δεν ενοχλούσε κανέναν στην ευρωζώνη, όσο ο Αντώνης Σαμαράς συνέχιζε τις περικοπές και συμφωνούσε σε όλες τις απαιτήσεις της τρόικας, πριν τις αγνοήσει, όπως έκανε στη συνέχεια.

Πριν από μερικά χρόνια ο σωστός δρόμος θα ήταν να απελευθερωθεί η Ελλάδα από τα δεσμά του χρέους και ο χρηματοπιστωτικός τομέας να χρεωθεί τη ζημιά. Σε περίπτωση που μια τράπεζα αντιμετώπιζε πρόβλημα θα μπορούσε να στηριχθεί οικονομικά με κεφαλαιακές ενισχύσεις ή εγγυήσεις. Όμως τότε δεν υπήρχε το απαραίτητο πολιτικό θάρρος».

Αναφερόμενη στο θέμα η Deutsche Welle, αναρωτιέται δια στόματος του αρθρογράφου της: «Και τώρα; Ίσως χρειαζόμαστε πράγματι έναν διαφορετικό τρόπο για να κλείσει το Ελληνικό ζήτημα. Ίσως έφθασε η ώρα να δοθούν στην Ελλάδα όσα χρήματα απαιτούνται για να αποπληρώσει τα χρέη της σε ΔΝΤ και ECB. Και στη συνέχεια η χώρα να αφεθεί στην ησυχία της για να βρει το δρόμο της. Οι συμβουλές των Ευρωπαίων πάντως δεν έφεραν τύχη στους Έλληνες».

Φυσικά και η Ελλάδα πρέπει μόνη της να αποφασίσει τον δρόμο της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας, αφού πρώτα απαλλαγεί από το φιλο-δυτικό σάπιο πολιτικό σύστημα που ελέγχει και πατρονάρει με κομψό και άκομψο τρόπο την κοινή γνώμη.

Η Ελλάδα καταστράφηκε από τους πολιτικάντηδες-μαριονέτες που την παρέδωσαν στους δυτικούς. Τώρα χρειάζεται επειγόντως τον ηγέτη που θα την αναστήσει!