Ο φαύλος κύκλος του δανεισμού

Το Υπουργείο των Οικονομικών εξέδωσε χτες (9/7/2014) την εξής ανακοίνωση σχετικά με την έκδοση ενός ακόμα ομολόγου, βραχυπρόθεσμου αυτή τη φορά: «Η Ελληνική Δημοκρατία ανακοινώνει σήμερα ότι έδωσε εντολή σε διεθνείς τράπεζες για τους σκοπούς επικείμενης τριετούς ομολογιακής έκδοσης «αναφοράς» σε ευρώ και υπό το αγγλικό δίκαιο. Η συναλλαγή αναμένεται να λάβει χώρα και να τιμολογηθεί στο άμεσο  μέλλον, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες της αγοράς». Η κυβέρνηση ευελπιστεί και αναμένει να αντλήσει το Δημόσιο το ποσό των 2,5 με 3 δις ευρώ. Το επιτόκιο αναμένεται να κυμαίνεται στην περιοχή του 3% με 3,5%, δύο με τρεις φορές υψηλότερο από αυτό με το οποίο δανείζονται οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία και οι λοιπές.

Ενδιαφέρον στοιχείο είναι αυτό που παρουσιάζει το πρακτορείο Reuters και σύμφωνα με το οποίο ανάδοχοι της έκδοσης είναι η Bank of America, η Merrill Lynch, η Deutsche Bank, η Goldman Sachs, η City, η JP Morgan, η Morgan Stanley, η Nomoura, η HSBC, η UBS και η BMB Paribas, δηλαδή όλοι οι παγκόσμιοι "νόμιμοι" τοκογλύφοι και κερδοσκόποι! Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι το ότι και το νέο χρέος της Πατρίδος μας θα διέπεται από το Αγγλικό δίκαιο και όχι το Ελληνικό, γεγονός που σημαίνει πως αφενός μεν είναι πιο ελκυστικό για τους υποψήφιους δανειστές μας, αφετέρου και στην περίπτωση δυσκολίας στην αποπληρωμή στη λήξη χάνεται ο κυριαρχικός έλεγχος στη ρύθμιση του χρέους. Επιφυλάσσομαι να επανέλθω και να αναφερθώ εκτενέστερα στη διαφορά που υπάρχει μεταξύ του Αγγλικού και του Ελληνικού δικαίου στις περιπτώσεις δανεισμού.

Εκεί που θέλω, επί του παρόντος, να εστιάσω είναι στον φαύλο κύκλο που ακολουθεί η Ελληνική οικονομία και οι χειρισμοί εκ μέρους όλων των κυβερνήσεων εδώ και πολλά χρόνια: Υποτίθεται πως βρισκόμαστε σε μία εποχή επιτήρησης και ασφυκτικών οδηγιών συμμόρφωσης προκειμένου να αποπληρώσουμε μέρος του δανεισμού μας και το οποίο το αποκτήσαμε από παρόμοιες εκδόσεις ομολόγων και χρεογράφων κατά το παρελθόν. Δανειστήκαμε από το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. και τώρα ερχόμαστε και λέμε πως θα αποπληρώσουμε τα χρέη μας με νέο δάνειο (νέες εκδόσεις) που θα πάρουμε από τις διεθνείς αγορές. Οδηγεί πουθενά αυτή η τακτική; Έχει κανένα νόημα μια τέτοια πολιτική εκτός από το να είναι μονίμως χρεωμένη μία χώρα; Είναι δυνατόν κάτι τόσο προφανές να μη το αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση; Κι όμως! Το ξέρουν και το καταλαβαίνουν πολύ καλά οι ιθύνοντες. Εν γνώση τους γίνεται! Απλώς έχουν άλλες προτεραιότητες: Προσπαθούν να μαζέψουν σήμερα τα χρήματα, να παρουσιάσουν ακόμα μία κυβερνητική επιτυχία και να μεταθέσουν το πρόβλημα στο 2017-2018, τρία χρόνια αργότερα και σε κάποια άλλη κυβέρνηση! Άλλωστε, ελπίζουν και δρομολογούν έτσι τα πράγματα, ώστε σε τρία χρόνια την διακυβέρνηση της χώρας να έχει και συνταγματικά κατοχυρωμένη η Ε.Ε. η οποία με τη σειρά της και εκμεταλλευόμενη όλο τον πλούτο της χώρας μας, θα πάρει την επένδυσή της πίσω στο εκατονταπλάσιο! Τόσα παιχνίδια νομίζετε γίνονται χωρίς να υπάρχει κάποιο σχέδιο; Χωρίς να υπάρχει κέρδος;