Άρωμα, για την ακρίβεια δυσωδία, εκλογών(;)

Ο υπουργός Εργασίας ονόμασε "σπέκουλα" (αλήθεια γνωρίζει την σημασία της λέξης;) και "μαύρη προπαγάνδα" τα δημοσιεύματα, που αναφέρουν πως πρόκειται να γίνει νέα μείωση είτε στις κύριες, ή στις επικουρικές συντάξεις. Από την άλλη, ωστόσο, παραδέχθηκε πως υπήρξε περικοπή μέχρι και 40% στις επικουρικές συντάξεις, επειδή όπως είπε «η σχέση εισφορών-παροχών δεν ήταν ισορροπημένη»!

Ο απίστευτος υπουργός δήλωσε πως δεν έχει υπάρξει μείωση στις κύριες συντάξεις, ενώ οι επικουρικές μειώνονται στην περίπτωση, που το άθροισμά τους με την κύρια σύνταξη ξεπερνά τα 1300 ευρώ! Αυτό ο υπουργός το ονόμασε "κοινωνική δικαιοσύνη" επειδή ... «δεν γίνονται οριζόντιες περικοπές». Τι σημαίνει αυτό; Προφανώς κανείς δεν κατάλαβε, εκτός του δημαγωγού υπουργού.

Επιπλέον, οι καθημερινές ζυμώσεις και οι θεατρικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των κομμάτων του κοινοβουλίου ενισχύουν ολοένα και πιο πολύ την βεβαιότητα πως το πολιτικό σύστημα ετοιμάζει ακόμα μία εκλογική αναμέτρηση.

Ο πολιτικάντης της pizza και του frappé δεν δίστασε να ισχυριστεί προ ημερών πως η κυβέρνηση βλέπει με καλό μάτι μια δεξιά πεντάμηνη κυβερνητική παρένθεση, και κατόπιν ενισχυμένη από τον νέο εκλογικό νόμο, που θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές, να συνεχίσει ακάθεκτη το έργο της.

Οι ψεύτικες υποσχέσεις και οι ανυπόστατες εξαγγελίες του πρωθυπουργού, που όπως όλα δείχνουν θα ανακοινωθούν στην ΔΕΘ, μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως η λαϊκή ρήση «από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια» μπορεί να επαληθεύεται.

Το ζήτημα είναι το τι θα προκύψει από αυτές τις εκλογές. Αν δεν σοβαρευτούμε όλοι, τότε θα γίνουμε θεατές της ίδιας φθηνής και κακοστημένης θεατρικής παράστασης με την προσθήκη νέων ρόλων, που ωστόσο θα διαδραματίσουν παλαιά πρόσωπα του συστήματος. Το λεγόμενο πατριωτικό μέτωπο, που αναμένεται να διεκδικήσει μερίδα των ψήφων, θα στηριχθεί στον κατεξοχήν άνθρωπο του συστήματος και πρόεδρο του υπό διάλυση λάος, που πληρώνει το "θανάσιμο αμάρτημα" της στήριξης που παρείχε στην επαίσχυντη και προδοτική κυβέρνηση Παπαδήμου, καθώς επίσης και στο συνοθύλευμα των "πεινασμένων" για εξουσία "νεόκοπων" στρατηγών και λοιπών συγγενών, που υπηρέτησαν με αφοσίωση το σύστημα. Όλοι αυτοί, πλαισιωμένοι από τους απαραίτητους Ισκαριώτες, θα αποτελέσουν το αντίπαλον δέος και την "ελπίδα" της Πατρίδος...

Αλίμονό μας!