Ζητήματα ... εργασίας

Η τρόικα ανοίγει συζήτηση με την κυβέρνηση εφ' όλης της ύλης στα θέματα που αφορούν στην εργασία, ζητώντας μέχρι το τέλος του έτους ένα νέο συνδικαλιστικό νόμο ο οποίος θα επεκτείνεται πέρα από τον ιδιωτικό τομέα και στο δημόσιο. Σύμφωνα με αυτό το νόμο θα απαιτείται το 51% των εργαζομένων κάθε κλάδου προκειμένου να ληφθεί απόφαση για απεργία, ενώ επιμένει στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

Όπως επισημαίνει χτεσινό (28/9) δημοσίευμα της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία", για το ζήτημα που αφορά στις ομαδικές απολύσεις, η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και οι κοινωνικοί εταίροι (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ και ΓΣΕΕ) θα έχουν συνάντηση αύριο στη Γενεύη με τον διευθυντή του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας το οποίο έχει αναλάβει την εκπόνηση μελέτης για τα ισχύοντα περί ομαδικών απολύσεων στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. 

Στόχος της κυβέρνησης είναι να μην περάσει το ζητούμενο από τους δανειστές, κάτι για το οποίο έχει εξασφαλίσει τη συμφωνία και τη στήριξη των κοινωνικών εταίρων. Αντίθετα θα επιχειρήσει με τροπολογία μέσα στις επόμενες μέρες, να περιορίσει το ρόλο του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας έτσι ώστε να μην εκδίδονται διαιτητικές αποφάσεις για συλλογικές συμβάσεις όταν υπάρχει συναίνεση των μερών στην προσφυγή προς τον ΟΜΕΔ.

Σημειώνεται πως η τρόικα έχει ανοίξει μια σειρά θεμάτων, όπως είναι ο τρόπος λήψης της απόφασης για απεργία, η χρηματοδότηση των συνδικάτων, η επαναφορά της δυνατότητας προσωρινού κλεισίματος μιας επιχείρησης από τον εργοδότη ως αντίδραση στην απεργία των εργαζομένων (lock out) και το θέμα των συνδικαλιστικών αδειών. Ωστόσο, η Ελληνική πλευρά θέλει να βγάλει από το τραπέζι το θέμα του lock out με το επιχείρημα πως δεν ισχύει σε αρκετά Ευρωπαϊκά κράτη και να παραπέμψει τα υπόλοιπα θέματα στο διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους. Στο θέμα της ανταπεργίας των εργοδοτών δεν συναινεί σε καμία περίπτωση το ΠΑΣΟΚ.

Συνοπτικά τα σημαντικότερα θέματα που έχουν τεθεί προς συζήτηση είναι τα εξής:
(α) Οι δανειστές έχουν επισημάνει πως πρέπει οι αποφάσεις να λαμβάνονται από μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων (ακόμα και από το 50% συν 1 των μελών). Το θέμα αναμένεται να επεκταθεί και στο δημόσιο τομέα, καθώς ήδη ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης στρέφεται δικαστικά κατά των απεργιών του Δημοσίου με τα ίδια επιχειρήματα που βάζει η τρόικα.

(β) Ο τρόπος χορήγησης των συνδικαλιστικών αδειών. Στο επίκεντρο θα βρεθούν κυρίως οι άδειες που δίνονται στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με δεδομένο ότι στον ιδιωτικό τομέα το πλαίσιο είναι αυστηρότερο.

Είναι γνωστή η γνώμη μου για τους Ευρωπαίους και τις παρεμβάσεις τους στο εσωτερικό της χώρας. Θα ήταν, όμως, άδικο και εντελώς λανθασμένο, το να μη συμφωνήσω με ότι εισηγούνται στα θέματα που αφορούν στις απεργίες και στο συνδικαλισμό.

Σήμερα οι συνδικαλιστές είναι οι κατεξοχήν δυνάστες των εργαζομένων και κυρίως ο "δούρειος ίππος" των πολιτικών και της εργοδοσίας στο σώμα των εργαζομένων! Όπως έχω ξαναγράψει, ο ρόλος τους είναι πολύ "βρώμικος" καθώς υπονομεύουν συστηματικά το δίκαιο, τα δικαιώματα και κυρίως την εξασφάλιση των εργαζομένων. 

Δεν τίθεται θέμα για την αναγκαιότητα της συγκατάθεσης ποσοστού άνω του 51% των εργαζομένων για την εξαγγελία μιας απεργίας. Επίσης, είναι επιτακτική ανάγκη να σταματήσει η αχαλίνωτη δράση των κομματικών συνδικαλιστών του δημόσιου τομέα οι οποίοι σήμερα παραλύουν τον τόπο γιατί "έτσι τους αρέσει". Οι συνδικαλιστές σήμερα είναι άτομα που δεν εργάζονται, που σπανίως βρίσκονται στην υπηρεσία τους, που είναι διορισμένοι μισθοφορικά από το κόμμα που τους επέβαλλε και αργότερα θα τους εντάξει στο σώμα των βουλευτών του. Μοναδική επιδίωξή τους είναι η εξυπηρέτηση των πολιτικών συμφερόντων που τους διόρισε.

Νομίζω πως είναι μια καλή ευκαιρία να ξεκινήσει μία εκκαθάριση στον δημόσιο τομέα που θα τον απαλλάξει από τα βαρίδια που τον κρατούν στον πάτο και απαξιώνουν μαζί με τους άχρηστους ένα πολύ καλό στελεχιακό εργασιακό δυναμικό. Δεν είναι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι άχρηστοι ή ανίκανοι προς εργασία. Οι πολιτικά διορισμένοι προϊστάμενοί και συνδικαλιστές τους είναι το μεγάλο πρόβλημα και τώρα είναι μια καλή ευκαιρία να διορθωθεί το ζήτημα. 

Το πρόβλημα είναι πως η κυβέρνηση δεν έχει την πολιτική βούληση να προχωρήσει γιατί την εξυπηρετεί η παρούσα σάπια κατάσταση. Η κυβέρνηση έχει σκύψει το κεφάλι και έχει αποδεχτεί ένα σωρό αντιλαϊκά και παράνομα μέτρα των δανειστών χωρίς να προβάλλει την παραμικρή αντίσταση. Τώρα θα προβάλλει γιατί θίγονται τα δικά της συμφέροντα, δηλαδή η διαιώνιση της πελατειακής σχέσης με τους ψηφοφόρους που θα την επανεκλέξουν. Έτσι, λοιπόν, δεν είμαι πολύ αισιόδοξος για την έκβαση των συνομιλιών.