Α’. Εις το όπισθεν μέρος της κεφαλής (la region occipitale) μίαν πληγήν σφαιροειδή διαπεραστικήν, της οποίας η περιφέρεια 7-8 γραμμών προξενημένη από πυροβόλον όπλον, η οποία πληγή διευθύνετο από τα δεξιά προς τα αριστερά κάτωθεν προς τα άνω και ετελείωνε προς τον αριστερόν κρόταφον, άνευ βλάψεως του δέρματος.
Β. Εις το άνω μέρος της ιδίας θέσεως μίαν άλλην επιπόλαιον πληγήν τρίγωνον.
Γ. Εις τον δεξιόν βουβώνα (region in guinale), μία ετέραν πληγήν κατά κάθετον γενομένην από όπλον κοφτερόν και οξύ, της οποίας το μήκος ήτον οκτώ ή εννέα γραμμών, και δώδεκα το βάθος.
Εκ της εξετάσεως ταύτης πιστοποιούμεν ότι ο θάνατος της Α.Ε προήλθεν από τας διαληφθείσας πληγάς». [απόσπασμα του πορίσματος της νεκροψίας του κυβερνήτου]
Μέσα από το αρχείο μου ανέσυρα και μοιράζομαι μαζί σας ένα αφιέρωμα της Αννίτα Ν. Πρασσά. Δρ Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, Προϊσταμένης των Γενικών Αρχείων του Κράτους Ν. Μαγνησίας, το οποίο είχε δημοσιεύσει η εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος". Η προσωπική μου άποψη δεν ταυτίζεται απόλυτα και όλα όσα εκτιμάει η κ. Πρασσά, εν τούτοις είναι ένα αρκετά προσεγμένο δοκίμιο που προσφέρεται για μελέτη, σύγκριση με άλλα κείμενα και εξαγωγή συμπερασμάτων.
Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν για την δολοφονία του μαρτυρικού κυβερνήτη της Ελλάδος Ι.Α. Καποδίστρια. Το μόνο βέβαιο είναι πως μαζί του πέθανε η Ελλάδα. Από της δολοφονίας του και μετά δεν παρουσιάστηκε ποτέ ξανά αληθινός Έλληνας κυβερνήτης, με συνέπεια όλα τα δεινά που μαστίζουν τον τόπο. Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε Κυβερνήτη μας!
Αναρτήσεις
Τὸ πῶς στέκεται κανείς ἔναντι τοῦ παρελθόντος εἶναι χαρακτηριστικό καὶ τοῦ πῶς πορεύεται καὶ σήμερα. Αὐτὸ ἀποτυπώνεται πολύ χαρακτηριστικὰ στὰ ὅσα συμβαίνουν σήμερα στὴν χώρα μας. Ἤ ἔχουμε φάει οἰκειοθελῶς τὸν λωτὸ τῆς συλλογικῆς λησμοσύνης, ἤ πάσχουμε ἀπὸ κάποιας μορφῆς ἀνίατη ἀπώλεια τῆς ἱστορικῆς συναίσθησης τοῦ ποιοὶ εἴμαστε ὡς συλλογικὸ ὑποκείμενο. Δὲν ἐξηγεῖται ἀλλιῶς. Ἡ παρουσία τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια στὰ σχολικὰ ἐγχειρίδια εἶναι ζήτημα ἐὰν καταλαμβάνει τὸ μέγεθος τῆς μισῆς σελίδας. Μὰ κυρίως αὐτὰ ποὺ περιγράφονται ἐκεῖ ἀποσιωποῦν τὸ μέγεθος τῆς ἱστορικῆς προσφορᾶς του στὴν Πατρίδα. Ἀκόμη καὶ σήμερα τὰ δυὸ κύρια ρεύματα τῆς «πολιτικῆς ζωῆς» τῆς χώρας μας νιώθουν βαθύτατα τὰ συμπτώματα τῆς ἱστορικῆς τους ἐνοχῆς , ἀλλὰ καὶ τοῦ κόμπλεξ τους ἔναντι τοῦ πνευματικοῦ ἀναστήματος τοῦ ἀνδρός. Οἱ μὲν ἀπόγονοι τοῦ κοτσαμπασηδισμοῦ δὲν τὸν συμπαθοῦν λόγῳ τοῦ ὅτι ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας συγκρούσθηκε καθέτως καὶ ἀνυποχωρήτως μὲ τὴν ἀδηφάγο ὑλοφροσύνη καὶ τὴν τουρκολαγνεία ποὺ αὐτὸς ἐκπροσωποῦσε , ἀλλὰ καὶ κατέτρωγε ταὶς σάρκες τοῦ Γένους, οἱ δὲ ἀπόγονοι τοῦ ἐμπαθοῦς λαϊκοῦ τυχοδιωκτισμοῦ τὸν ἐχθρεύονται ἐπειδή οἱ ἠθικὲς του ἀρετές άλλὰ καὶ ἡ πολιτική του δεξιότητα θεμελιώνονταν στὴν Ὀρθόδοξη πνευματικότητά του. Καὶ οἱ δύο παρατάξεις ποὺ ταλανίζουν τὴν χώρα μας, ἐλέγχονται ἀπὸ τὸ ἀνάστημα τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια. Συγκλίνουν ἐπὶ τῷ αὐτῷ : θέλουν νὰ πολιτεύονται ὑλοφρόνως καὶ ἄνευ Θεοῦ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικό το άρθρο πραγματικά εμπνέει, Παλικάρι του Χριστού αληθινό! Ο ΘΕΟΣ να έχει καλά τον αρθογράφο και να φέρει στο φως της δημοσιότητας και άλλα τέτοια άρθρα που εμείς οι νεότεροι τα έχουμε πραγματικά ανάγκη Εύγε!
ΑπάντησηΔιαγραφή