Τούρκοι παρελαύνουν στην Κόκκινη Πλατεία και οι Έλληνες... κοιμούνται!

Θεωρώ πολύ αξιόλογο το άρθρο του Θανάση Αυγερινού και το μεταφέρω αυτούσιο! Οι επισημάνσεις είναι του ίδιου του συγγραφέα του άρθρου:

Πόσο ακόμη θα εξευτελίζουν ό,τι έμεινε από τις ελληνορωσικές σχέσεις το ΥΠΕΞ και η ανύπαρκτη Πρεσβεία μας στη Μόσχα; - Κρεμλίνο: Το Ελληνικό υπουργείο Άμυνας ήθελε, το ΥΠΕΞ σας έβαλε βέτο.

Toύρκοι, Ιταλοί, Ιρλανδοί, Ελβετοί παρελαύνουν στην Κόκκινη Πλατεία (γιατί έχουν μυαλό), όχι όμως και Έλληνες…

Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες διοργανώνεται επί μία εβδομάδα στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας το μεγάλο φεστιβάλ «Ο Πύργος του Σωτήρος» (Σπάσκαγια Μπάσνια), με στρατιωτικές και παραδοσιακές μπάντες από όλον τον κόσμο. Το φεστιβάλ έχει πάρει το όνομά του από τον ομώνυμο πύργο του Κρεμλίνου κι έχει εξελιχθεί σε μια από τις σημαντικότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις της Ρωσίας, καθώς η Κόκκινη Πλατεία γεμίζει με χιλιάδες κόσμου, που παρακολουθούν πρόβες και εμφανίσεις των προσκεκλημένων. Το φεστιβάλ έχει πλήρη τηλεοπτική κάλυψη, οι συμμετέχοντες δίνουν συνεντεύξεις, πραγματοποιούν συναντήσεις, συμπληρωματικές εμφανίσεις, διαφημίζοντας ο καθείς τη χώρα του.

Πριν από δύο χρόνια είχε κάνει πάταγο η εμφάνιση της μπάντας της Πολεμικής Αεροπορίας, γι’ αυτό και η ρωσική πλευρά την προσκάλεσε ξανά το περασμένο κιόλας φθινόπωρο. Όμως η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία μας αποφάσισε την τελευταία στιγμή να απόσχει, επικαλούμενη το αρνητικό κλίμα στις σχέσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ με τη Ρωσία λόγω του Ουκρανικού. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η ελληνική συμμετοχή είχε υπερπροβληθεί, οι Έλληνες μουσικοί της Αεροπορίας είχαν συμπεριληφθεί με τις φωτογραφίες τους σε προγράμματα και αφίσες. Προφανώς η Ελλάδα είναι «πιο μέλος» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ από Τουρκία, Ιταλία και Ιρλανδία, που τελικά έστειλαν τις μπάντες τους, καταφέρνοντας να κάνει πάλι τη διαφορά …από το τέλος όμως. Κι αυτό τη στιγμή, που οι Ρώσοι μας παρακαλούσαν να βρούμε τρόπο να έρθουμε, τόσο γιατί ήθελαν τη συμμετοχή της εξαιρετικής μπάντας, όσο και γιατί η απόσυρση της τελευταίας στιγμής δημιουργούσε πρόβλημα κενού σε μια μεγάλη διοργάνωση, που θα ήταν δύσκολο να καλυφθεί από άλλες χώρες ελλείψει χρόνου.

Κι εδώ γεννιούνται τα ερωτήματα για τους δήθεν «αρμόδιους», που πληρώνουμε αδρά να εκπροσωπούν τη χώρα μας στη Ρωσία: διπλωματικούς, μορφωτικούς, τουριστικούς και στρατιωτικούς ακολούθους. Δεν μπορούσαν να σκεφτούν και να οργανώσουν κάποιες εναλλακτικές λύσεις, όταν είδαν ότι υπάρχει κώλυμα; Δεν μπορούσαν να στείλουν μια δημοτική, μια προσκοπική, μια αστυνομική, μια οποιαδήποτε μπάντα, εν ανάγκη μια μικτή πολιτικο-στρατιωτική μπάντα για να κρατηθεί ζωντανή η επαφή μας με το Κρεμλίνο, που διοργανώνει το φεστιβάλ και να μη χαθεί μια τεράστια ευκαιρία προβολής της χώρας; Όπως μας έλεγε φίλος απόστρατος αξιωματικός, έξαλλος με την εξέλιξη της υπόθεσης: «Δεν μπορούσαν να στείλουν τους αεροπόρους μας κι ας τους ονομάζαν και διαφορετικά, όταν οι Ρώσοι δείχνουν τέτοια τιμή και σεβασμό απέναντί μας»; Το κωμικοτραγικό της ιστορίας είναι ότι τελικά, όπως συμβαίνει συνεχώς κατά την τελευταία διετία ιστορικής ανικανότητας της Πρεσβείας μας στη Μόσχα, φαίνεται πως ουδείς επίσημός μας εκπροσώπησε τελικά τη χώρα στην εκδήλωση, που τερματίζεται την Κυριακή.

Το newsbomb.gr απευθύνθηκε στον επικεφαλής της Οργανωτικής Επιτροπής και στρατιωτικό διοικητή του Κρεμλίνου Σεργκέι Χλέμπνικοφ, ο οποίος μας έκανε να αισθανθούμε ακόμη μεγαλύτερη ντροπή για τα καμώματά μας: «Δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ τους Έλληνες φίλους μας ως ξένους, είναι τόσο άνετη η συναναστροφή μαζί τους. Ίσως γιατί έχουμε την ίδια πίστη και οι ρίζες του πολιτισμού μας ξεκινούν από κοινές αφετηρίες στα βυζαντινά χρόνια. Μπορεί γι’ αυτό και οι χαρακτήρες μας να έχουν τόσα πολλά κοινά. Γνωρίζω ότι το υπουργείο Άμυνας της χώρας σας προσπάθησε ως το τέλος ώστε η μπάντα της Αεροπορίας σας να έλθει στη Μόσχα. Αλλά το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας τήρησε εντελώς αντίθετη στάση. Κρίμα…

Το φεστιβάλ δεν εντάσσεται στην αμυντική, στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών, είναι μια πολιτιστική δραστηριότητα με ανεξάρτητη οντότητα, όπου συμμετέχουν και στρατιωτικοί, οι οποίοι είναι επίσης άνθρωποι. Ήλπιζα ότι θα έρθει τουλάχιστον κάποιος από τους διοικητές της μπάντας ή άλλος εκπρόσωπος από την Ελλάδα. Τους προσκαλέσαμε και φανταζόμασταν ότι θα πιούμε μαζί μια ρακή ή κάποιο αντίστοιχο παραδοσιακό ποτό, θα μιλήσουμε φιλικά και θα συζητήσουμε τα κοινά μας ενδιαφέροντα. Δεν θα θέλαμε κάποιοι τρίτοι να μας εμποδίζουν να είμαστε φίλοι, όταν έχουμε τόσους ταλαντούχους, αξιόλογους και ωραίους ανθρώπους, που μπορούν να πουν τόσα πολλά. Και πάλι κρίμα…» Ευχόμαστε στη σοφή ηγεσία της εξωτερικής μας πολιτικής και τα αστέρια, που την υλοποιούν και εις ανώτερα.

Εύχομαι ολόψυχα κι εγώ το ίδιο με τον συγγραφέα του άρθρου. Η Ελλάδα πρέπει να συνειδητοποιήσει πως η υπόδουλη πολιτική που υπαγορεύεται από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά στην χρεοκοπία και την εξαθλίωση!