Προβληματικό κράτος, προβληματικοί πολίτες

Μου προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση μια είδηση που διάβασα χθες βράδυ (7/8) στην εφημερίδα της Ρόδου, "Ροδιακή". Η είδηση αφορούσε στην εξαπάτηση και υπεξαίρεση ποσού 1.800 ευρώ από άγνωστο σε Καλύμνιο οδηγό taxi. Ο άγνωστος προσποιήθηκε πως ήταν στέλεχος του υπουργείου της Υγείας και υποσχέθηκε στον οδηγό μία συμφωνία ύψους 18.000 ευρώ στα πλαίσια Ευρωπαϊκού προγράμματος με σκοπό την ξενάγηση ξένων γιατρών στο νησί της Καλύμνου. Προκειμένου όμως να διασφαλιστεί η συμφωνία, ο άγνωστος του ζήτησε ως εγγύηση 1.800 ευρώ τα οποία, φυσικά, πήρε και εξαφανίστηκε!

Η φαινομενικά απλή είδηση του αστυνομικού δελτίου φανερώνει δύο πολύ μεγάλα προβλήματα του τόπου μας. Το πρώτο πρόβλημα είναι ο τρόπος λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού και το δεύτερο το πως οι πολίτες "διαπλέκονται" σε αυτόν τον τρόπο λειτουργίας. Πριν να προχωρήσω στην ανάλυση του προβληματισμού μου θέλω να ξεκαθαρίσω πως ότι γράφω δεν αφορά στον δυστυχή οδηγό του taxi που έπεσε θύμα απάτης. Ο προβληματισμός και οι σκέψεις μου αφορούν αποκλειστικά στην λανθασμένη νοοτροπία κράτους και πολιτών. Σε καμία περίπτωση δεν στηλιτεύουν πρόσωπα παρά μόνο καταστάσεις.

Ξεκινώντας από την πηγή του κακού, πρέπει να σημειώσουμε πως το κράτος δεν έχει "διάφανο" τρόπο λειτουργίας Τα δημόσια έργα, μεγάλα ή μικρά δεν έχει σημασία, δεν ανατίθενται στους ικανότερους ή σε αυτούς που έχουν τις προϋποθέσεις να τα παραδώσουν έγκαιρα και σωστά. Τα δημόσια έργα "παραχωρούνται" ρουσφετολογικά σε γνωστούς-γνωστών-ω!γνωστοί σε διαπλεκόμενους, σε επιχειρηματίες, σε ιδιώτες που έχουν σχέση εξάρτησης με πολιτικούς ή με το επιτελείο τους ή/και με ανώτατα στελέχη του ευρύτερου Δημόσιου τομέα. Οι διαδικασίες λειτουργίας του Ελληνικού κράτους είναι αλλιώς διατυπωμένες και αλλιώς εφαρμόζονται. Ο φόρος, για παράδειγμα,  υποτίθεται πως είναι η συμμετοχή του κάθε πολίτη στο ταμείο του κράτους, αναλογικά με το περίσσευμα που έχει τα εισόδημά του. Το κράτος, όμως, συστηματικά προβαίνει στην κλοπή και στην αρπαγή του εισοδήματος των φορολογουμένων χωρίς αιτιολογία, χωρίς λογική, χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς συνέπεια, με αποτέλεσμα να οδηγεί τους πολίτες σε εξαθλίωση και απόγνωση! Τα δημόσια έργα δεν αποτελούν ίσες ευκαιρίες για όλους και δεν καταλήγουν στους ικανότερους αλλά ακολουθούν τον δρόμο που περιέγραψα πιο πάνω.

Οι πολίτες από την άλλη, βλέποντας πως αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει το σύστημα, δεν επιζητούν να γίνουν καλύτεροι στο επάγγελμα ή το αντικείμενό τους, παρά επιδίδονται σε ένα κυνηγητό με σκοπό την δημιουργία κύκλου γνωριμιών που θα τους επιτρέψει να εμπλακούν κάποια στιγμή σε κάποιο έργο και να "αρπάξουν" ένα μερίδιο από τα κρατικά χρήματα. Δεν αντιλαμβάνονται πως το κρατικό ταμείο δεν ανήκει σε κάποιον ονομαστικά, αλλά ανήκει σε όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες! Συνεπώς κάθε κακή διαχείριση ή διαπλοκή είναι κλοπή! Κλοπή των συνανθρώπων μας, κλοπή του μέλλοντος των παιδιών που θα γεννηθούν σε αυτή τη χώρα! Οι πολίτες ανέχονται και συντηρούν αυτού του είδους τους πολιτικούς γιατί έχουν μετατρέψει την καθημερινότητά τους σε λοταρία! Δεν εργάζονται έτσι ώστε να αποκτήσουν τα προς το ζην, αλλά ψάχνουν να βρουν την ευκαιρία που θα τους αποφέρει σε μία στιγμή τον πλουτισμό. Ένα πολιτικό σύστημα σαν το Ελληνικό, ευνοεί και καλλιεργεί αυτή την προσδοκία. Έτσι ο φαύλος αυτός κύκλος της άρρωστης νοοτροπίας κληροδοτείται από γενιά σε γενιά και γαλουχεί τους Έλληνες μέχρι σήμερα. Αυτή η προσδοκία του πλουτισμού σε μία στιγμή, γεννά την αφέλεια, την αδιαφορία, την έλλειψη καλλιέργειας, την τεμπελιά και τελικά την παρακμή.