Ο εκλεκτός της Τουρκίας

Ο Τούρκος πρωθυπουργός Recep Tayyip Erdoğan ανακηρύχθηκε ως ο 12ος πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, επικρατώντας των αντιπάλων του από τον πρώτο μόλις γύρο των προεδρικών εκλογών. Ο Erdoğan συγκεντρώνει περίπου το 51.8% των ψήφων, ενώ ο Ekmeleddin İhsanoğlu, επικεφαλής της Ισλαμικής συνεργασίας (Organization of Islamic Cooperation - OIC) και κοινός υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού κόμματος (CHP) και του εθνικιστικού Κινήματος (MHP), συγκεντρώνει περίπου το 38.5% των ψήφων. Ο Κουρδικής καταγωγής Selahattin Demirtaş, συμπροεδρεύων στο Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP), έρχεται τρίτος με ποσοστό 9.8% το οποίο μάλλον πρέπει να θεωρηθεί επιτυχία με δεδομένο το ότι το κόμμα του επικεντρώνεται κυρίως στο Κουρδικό ζήτημα.

Όπως αναφέρει η Hurriyet, απευθυνόμενος σε μεγάλο πλήθος χθες (10/8) στην Άγκυρα ο Erdoğan χαρακτήρισε την ημέρα της εκλογής του ως "ιστορική". «Σας χαιρετώ με όλη μου την καρδιά αυτή την ιστορική μέρα, μια τροπαιοφόρο νύχτα για τη δημοκρατία και την εθνική βούληση. Σήμερα νίκησαν όλοι οι Τούρκοι», δήλωσε ικανοποιημένος ο Τούρκος πρόεδρος πλέον.

Είτε μας αρέσει, είτε όχι, ο Erdoğan είναι από τους λίγους ηγέτες που μπορεί να διακρίνει κανείς στη σημερινή παγκόσμια πολιτική σκηνή! Προσωπικά δεν τον συμπαθώ καθόλου διότι εκφράζει ότι ακριβώς απεχθάνομαι επειδή πολεμάει την πίστη και την πατρίδα μου. Αυτό, όμως, είναι προσωπική εκτίμηση και όχι πολιτική αξιολόγηση των ικανοτήτων του. Δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως η Τουρκία επί των ημερών του γνωρίζει άνθιση όσον αφορά στα αναπτυξιακά έργα. Δεν μπορώ να αγνοήσω την ισχυροποίηση της Τουρκικής οικονομίας. Δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι φρόντισε σε αρκετά ζητήματα να έχει την εύνοια του μεγαλύτερου παγκόσμιου ηγέτη, του Ρώσου Προέδρου Putin. Δεν διστάζει να αντιταχθεί στις ΗΠΑ, την Ε.Ε., το Ισραήλ, ενώ δεν βάζει τίποτε πάνω από την Τουρκία και την πίστη του, ότι κι αν επισύρει αυτό. Αυτό τον κάνει ακόμα πιο επικίνδυνο για μας τους Έλληνες που δεν έχουμε αληθινούς κυβερνήτες.

Το σίγουρο είναι πως η εκλογή του σε συνδυασμό με την αποδοχή που έχει στη χώρα του, δεν είναι καλό σημάδι για την Ελλάδα. Η Τουρκία μπαίνει σε μια ιστορική περίοδο όπου γνωρίζει άνθιση και ανάπτυξη, την ώρα που η χώρα μας βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην υποδούλωση και την υποτέλεια. Ο Erdoğan μπορεί και διαπραγματεύεται με την Ρωσία αλλά και τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., το Ισραήλ, την Κίνα και τον οποιοδήποτε άλλο, γιατί όλοι γνωρίζουν πως δεν είναι υποτελής τους και άρα πρέπει να συνδιαλλαγούν μαζί του. Στην Ελλάδα δεν έχουμε αυτό το προνόμιο. Οι κυβερνώντες έχουν από καιρό υπογράψει υποταγή και υποτέλεια και συνεπώς κανείς δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί μαζί τους, αλλά απλά θα τους υποδείξει το τι θα πράξουν.

Οι Τούρκοι ως λαός έκαμαν στο ακέραιο το καθήκον τους: Εξέλεξαν στο ύπατο αξίωμα έναν πατριώτη, έναν οραματιστή και κυρίως αυτόν που θα κάνει την Τουρκία μεγάλη και τρανή! Οι Έλληνες, αντίθετα, αγνόησαν τον καθήκον τους ... Η ιστορία θα κρίνει και τους δύο λαούς σύντομα!