Mala aria

Τελικά καταφέραμε στην πανέμορφη Ελλάδα μας να καταστρέψουμε μέχρι ... και τον αέρα! Η malaria (mala aria = κακός αέρας) ή αλλιώς ελονοσία είναι η ασθένεια, που μαστίζει την ακυβέρνητη τριτοκοσμική Ελλάδα την ώρα που όλοι οι βο(υ)λευτές και οι πολιτικάντηδες του τόπου ανταλλάσσουν κατηγορίες στο facebook και στον twitter.

Όπως επισημαίνει το Κέντρο Ελέγχου και Προλήψεως Νοσημάτων (ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ.) «Η ελονοσία (malaria) είναι λοιμώδες νόσημα που προκαλείται από το παράσιτο «πλασμώδιο» της ελονοσίας και μεταδίδεται κυρίως μέσω δήγματος (τσιμπήματος) μολυσμένου ανωφελούς κουνουπιού (Anopheles). Η ελονοσία ενδημεί σε σχεδόν 100 χώρες, κυρίως της υποσαχάριας Αφρικής και της Ασίας. Στην Ελλάδα η νόσος εκριζώθηκε το 1974, μετά από εντατικό και επίπονο πρόγραμμα καταπολέμησης (1946–1960). Έκτοτε, καταγράφονται στην Ελλάδα ετησίως περίπου 20-50 περιστατικά που σχετίζονται -στη μεγάλη τους πλειονότητα- με ταξίδι ή παραμονή σε ενδημική για την ελονοσία χώρα (εισαγόμενα περιστατικά).

Ωστόσο, από το 2009 έως το 2013 καταγράφονταν ετησίως κρούσματα ελονοσίας με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης σε διάφορες περιοχές της χώρας: επτά (7) κρούσματα το 2009, τέσσερα (4) το 2010, 42 κρούσματα το 2011, 20 το 2012 και τρία (3) το 2013. Το 2014 δεν καταγράφηκε εγχώρια μετάδοση της νόσου σε καμία περιοχή της χώρας».

Τι άλλαξε από το 2009 και έχει ως αποτέλεσμα την εξάπλωση της λοιμικής νόσου, που έχει λάβει τραγικές διαστάσεις στις μέρες μας; Ήδη μέχρι τις αρχές Αυγούστου έχουν καταγραφεί 65 κρούσματα ελονοσίας, ενώ οι υπεύθυνοι του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας και του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων έχουν θέσει σε "καραντίνα" δώδεκα (12) δήμους της χώρας και συγκεκριμένα τους δήμους Φαρκαδόνας και Τρικκαίων (Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων), Παλαμά (Π.Ε. Καρδίτσας), Ευρώτα (Π.Ε. Λακωνίας), Χαλκιδέων (Π.Ε. Ευβοίας), Θηβαίων (Π.Ε. Βοιωτίας), Τεμπών (Π.Ε. Λάρισας), Μαραθώνος (Π.Ε. Ανατολικής Αττικής), Δυτικής Αχαΐας (Π.Ε. Αχαΐας), Ανδραβίδας - Κυλλήνης (Π.Ε. Ηλείας) και Λαγκαδά και Πυλαίας (Π.Ε. Θεσσαλονίκης). Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών καθώς και οι επισκέπτες, με έστω μία διανυκτέρευση, αποκλείονται από την αιμοδοσία μέχρι νεοτέρας.

Όπως γίνεται αντιληπτό, το πρόβλημα είναι εκτεταμένο σε ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά αυτό δεν φαίνεται να έχει πτοήσει τις Ελληνικές Αρχές εδώ και εφτά (7) ολόκληρα χρόνια! Η εισροή των μεταναστών, λαθρομεταναστών και των προσφύγων έχει επιτείνει το πρόβλημα αλλά και την αδιαφορία των αρμοδίων.

Είναι απορίας άξιο πως το 1974 με διαθέσιμα πολύ λιγότερα τεχνολογικά μέσα η Ελλάδα είχε εξαλείψει την νόσο, ενώ το 2016, την εποχή της αιχμής της τεχνολογίας και της επιστήμης, η νόσος έχει γνωρίσει τέτοια έξαρση, που δείχνει (σχεδόν) ανεξέλεγκτη.

Είναι τραγικό, αλλά έχουμε φθάσει σε τέτοιο σημείο εγκατάλειψης και διάλυσης της χώρας, που κυριολεκτικά δεν δουλεύει τίποτε. Το τραγικότερο είναι πως δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται κανείς για αυτό το κατάντημα, καθώς όλοι δείχνουν να είναι εγκλωβισμένοι στην σφαίρα του "εγώ" και του μικροσυμφέροντός τους.

Από την άλλη, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι με το πολιτικό σύστημα οφείλουμε να παραδεχθούμε πως έχει συνέπεια στις πράξεις του: Δεν μας πίνει μόνο μεταφορικά το αίμα. Επιστράτευσε και τα κουνούπια για ... να μην ξεχνιόμαστε!