Η Βρετανία λειτουργούσε ως μαριονέτα του Ισραήλ στην Ε.Ε.

Πριν να συμπληρωθεί μία εβδομάδα από την ιστορική απόφαση των Βρετανών να αποχωρήσουν από την Ε.Ε., οι εξελίξεις και οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Το ενδιαφέρον είναι πως η ασταθής κατάσταση μετά το δημοψήφισμα οφείλεται, εν πολλοίς, στα αλληλοσυγκρουόμενα ... Ισραηλινά συμφέροντα!

Ο Gilad Atzmon είναι ένας Βρετανός, γεννημένος στο Ισραήλ στις 9 Ιουνίου του 1963, σαξοφωνίστας της Jazz, αρθρογράφος και συγγραφέας, με έντονα πολιτικοποιημένη δραστηριότητα. Σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Haaretz Confirms: Britain Has Been Operating As An Israeli Puppet Within The EU» (Η Haaretz επιβεβαιώνει: Η Βρετανία λειτουργούσε ως μαριονέτα του Ισραήλ στην Ε.Ε.), ο Gilad απομυθοποιεί πλήρως τους "ανεξάρτητους" Βρετανούς και αναδεικνύει τον ρόλο του Ισραήλ εντός της Ε.Ε.

Το άρθρο, που σας παρουσιάζω στην μετάφρασή μου από το Αγγλικό κείμενο, ξεκινάει με ένα πολύ εύστοχο, καυστικό και ξεκαρδιστικό στιγμιότυπο από την πολύ πετυχημένη Βρετανική σειρά «Yes Minister», που αποδεικνύεται διαχρονικό και εν μέρει ... προφητικό.


[ https://youtu.be/37iHSwA1SwE ]

«Με την BRexit το Ισραήλ χάνει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση» αναφέρει η Haaretz.

«Η Βρετανία βοήθησε στην μετριοπάθεια και στην ισορροπία των αποφάσεων της Ε.Ε. σχετικά με την ειρηνευτική διαδικασία, συνέβαλε στο να αμβλυνθεί η κριτική και στην αξιοποίηση των κρατών μελών έναντι των αντι-Ισραηλινών κινήσεων των Ηνωμένων Εθνών. Οι φωνές αυτών, που βλέπουν με συμπάθεια τους Παλαιστίνιους θα μπορούσαν να έχουν κυριαρχήσει».

Οι Ισραηλινοί έχουν αρχίσει να αναγνωρίζουν ότι το εβραϊκό κράτος: «Έχει χάσει ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ..., η Βρετανία φεύγοντας δεν θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Ισραήλ, ιδιαίτερα στο Παλαιστινιακό ζήτημα».

Αλλά γιατί ήταν η Βρετανία ένα Ισραηλινό περιουσιακό στοιχείο; Πώς ξέπεσε η Βρετανία προκειμένου να ενεργεί ως μια ισραηλινή αποικία; Απλά. Το Βρετανικό υπουργείο των Εξωτερικών κυριαρχείται από το Εβραϊκό lobby.

Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα, ο πρωθυπουργός David Cameron συναντήθηκε με τους ηγέτες της εβραϊκής κοινότητας του Λονδίνου, λίγες μέρες πριν το δημοψήφισμα. Ο Cameron ρώτησε τους Εβραίους ολιγάρχες «θέλετε την Βρετανία -τον μεγαλύτερο φίλο του Ισραήλ- που είναι αντίθετη στα boycotts, που αντιτίθενται στην εκστρατεία για την εκποίηση και τις κυρώσεις εναντίον σας, ή μας θέλετε έξω από την αίθουσα, ανίκανους να επηρεάσουμε την συζήτηση, που θα διεξάγεται;»

Τουλάχιστον το 52% των Βρετανών αισθάνθηκε πως έχει παραμεληθεί από την κυβέρνηση του Cameron. Σίγουρα δεν ήταν οι Εβραίοι ηγέτες της κοινότητας. Φρόντιζε τα ξένα συμφέροντα τους.

Ωστόσο, οι Εβραίοι δεν είχαν πειστεί εντελώς από την ένσταση του Cameron. «Αρκετοί από τους συμμετέχοντες στις συζητήσεις υποστήριξαν ότι η Βρετανία αποχωρώντας από την Ε.Ε. θα εξυπηρετεί πραγματικά τα συμφέροντα του Ισραήλ». Επισήμως παρατίθεται το επιχείρημα πως η «αποχώρηση της Βρετανίας θα αποδυνάμωνε σημαντικά την Ε.Ε. και τα θεσμικά της όργανα, με αποτέλεσμα να μειωθεί η διεθνής επιρροή της και να αποδυναμωθούν οι μέχρι τώρα ισραηλινο-παλαιστινιακές αποφάσεις της». Ένα άλλο επιχείρημα ήταν ότι «η αποχώρηση της Βρετανίας θα μπορούσε να υπονομεύσει την σταθερότητα της Ε.Ε. και να απαιτηθεί από τα όργανα και τα μέλη της να κατευθύνουν την ενέργειά τους προς την ενοποίηση των διαφορών τους, παρά προς την ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση».

Ίσως οι Βρυξέλλες πρέπει να εξοικειωθούν με τα στοιχεία μέσα στο εβραϊκό λόμπι του Ηνωμένου Βασιλείου, που επιδιώκουν να αποδυναμώσουν ή ακόμη και να διαλύσουν την Ε.Ε. Υποθέτω ότι οι Βρετανοί μπορούν να δουν ότι οι πολιτικοί τους επανειλημμένα κάνουν συμβιβασμούς σε βάρος των εθνικών τους συμφερόντων. Η εμφάνιση του Boris Jonson, του Michael Gov και της Theresa May δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό το γεγονός. Ο ισραηλινός Τύπος έχει ήδη επιβεβαιώσει ότι και οι τρεις είναι από τους πιο αφοσιωμένους λάτρεις του σιωνισμού στο Ηνωμένο Βασίλειο και ακόμα πιο πέρα.

ΜΒΒ: Αφιερώνω το παρόν στους "αφελείς", που ονειρεύονται ακόμα το Ευρωπαϊκό ιδεώδες ή πιστεύουν πως υπάρχει στο πολιτικό προσκήνιο κάποιος, που δεν έχει προσκυνήσει την παγκόσμια μασωνία...