Η Washington έχει επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στην χρήση της Ουκρανίας εναντίον της Ρωσίας. Όλη η σύγκρουση εκεί προέρχεται από την κυβέρνηση-μαριονέτα της Washington στο Κίεβο. Η Ρωσία έχει κατηγορηθεί για τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της καταστροφής του Μαλαισιανού αεροσκάφους. Η Washington έχει χρησιμοποιήσει ψευδείς κατηγορίες για να εξαναγκάσει την Ε.Ε. σε κυρώσεις κατά της Ρωσίας που δεν είναι προς το συμφέρον της Ε.Ε. Καθώς η Washington έχει καταφέρει να εξαναγκάσει όλη την Ευρώπη να βλάψει τις πολιτικές και οικονομικές σχέσεις της με την Ρωσία και να εισέλθει σε μια κατάσταση σύγκρουσης μαζί της, σίγουρα δεν πρόκειται να συμφωνήσει με μια Ουκρανική συμφωνία. Ακόμη και αν η Washington ήθελε να το πράξει, καθώς ολόκληρη η θέση της δεν στηρίζεται σε τίποτα άλλο παρά σε προπαγάνδα, θα έπρεπε να αποκηρύξει τον ίδιο της τον εαυτό, προκειμένου να καταλήξει σε συμφωνία.
Παρά ταύτα, ο πρόεδρος της Ρωσίας και ο υπουργός των Εξωτερικών συνεχίζουν να μιλούν για τις ΗΠΑ και τα υποτελή σε αυτήν κράτη της Ε.Ε. ως «εταίροι μας». Ίσως ο Putin και ο Lavrov είναι σαρκαστικοί. Το πιο σίγουρο πράγμα στην εποχή μας είναι ότι η Washington και οι υποτελείς της δεν είναι εταίροι της Ρωσίας.
Το δόγμα Wolfowitz, η βάση της Αμερικανικής εξωτερικής και στρατιωτικής πολιτικής, δηλώνει ότι η άνοδος της Ρωσίας ή οποιαδήποτε άλλης χώρας, δεν μπορεί να γίνει δεκτή, διότι οι ΗΠΑ είναι η μόνη εξουσία και δεν μπορεί να ανεχθεί κανένα περιορισμό στις μονομερείς ενέργειές της.
Εφόσον αυτό το δόγμα βασιλεύει στην Washington, ούτε η Ρωσία, ούτε η Κίνα, ούτε το Ιράν, με την πυρηνική συμφωνία να μην ισχύει, είναι ασφαλείς. Εφόσον το Ιράν έχει μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, η πυρηνική συμφωνία δεν το προστατεύει, επειδή κάθε σημαντική πολιτική σύγκρουση με την Washington μπορεί να δημιουργήσει νέες δικαιολογίες για την επιβολή κυρώσεων.
Με την πυρηνική συμφωνία έρχεται η απελευθέρωση των 100 δις δολαρίων του Ιράν σε παγωμένα Δυτικά υπόλοιπα λογαριασμών. Άκουσα χθες ένα μέλος του συμβουλίου εξωτερικών σχέσεων να λέει ότι το Ιράν θα έπρεπε να επενδύσει τα απελευθερωμένα 100 δις δολλάριά του σε εταιρείες στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Εάν το Ιράν το κάνει αυτό, η Ιρανική κυβέρνηση παγιδεύει τον ίδιο της τον εαυτό για περαιτέρω εκβιασμό. Το να επενδύσει οπουδήποτε στη Δύση σημαίνει ότι τα περιουσιακά στοιχεία του Ιράν μπορεί να παγώσουν ή να κατασχεθούν, ανά πάσα στιγμή.
Αν ο Οbama επρόκειτο να διώξει την Victoria Nuland, την Susan Rice, και την Samantha Power και να αντικαταστήσει αυτές τις νεοσυντηρητικές με λογικούς διπλωμάτες, οι προοπτικές θα βελτιώνονταν. Στη συνέχεια, η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν θα είχαν μια καλύτερη πιθανότητα επίτευξης συμβιβασμού με τις ΗΠΑ με άλλους όρους πλην της υποτέλειας.
[ προηγούμενη σελίδα ] [ συνεχίζεται... ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου