O Brett Arends είναι ένας βραβευμένος οικονομικός αναλυτής και αρθρογράφος με πολλά χρόνια εμπειρίας γράφοντας για τις αγορές και τα οικονομικά. Έχει βραβευθεί ατομικά από την Ένωση των Αμερικανικών επιχειρησιακών συντακτών και συγγραφέων για το συγγραφικό του έργο, ενώ ήταν μέρος της ομάδας του Boston Herald, που κέρδισε ακόμα δύο βραβεύσεις. Έχει εργαστεί ως αναλυτής στην McKinsey & Co., και είναι εγκεκριμένος οικονομικός σύμβουλος.
Την προηγούμενη εβδομάδα, στις 16/6/2015 για την ακρίβεια, έγραψε ένα άρθρο που αποτυπώνει πολύ χαρακτηριστικά το ποια είναι η συμβολή του ευρώ όχι μόνο στην Ελληνική οικονομία, αλλά και στην Ιταλική, στην Ισπανική και την Πορτογαλική.
Σας παραθέτω σε δύο συνέχειες το άρθρο του Arends σε μετάφρασή μου από το Αγγλικό κείμενο, με την υπενθύμιση πως οι επισημάνσεις είναι προσωπικές μου και όχι του συγγραφέα.
Υπάρχει ένας κρυφός φόβος που έχει ανησυχήσει την πανίσχυρη Ευρώπη. Αυτός κάνει τους πολιτικούς ιθύνοντες να μένουν άγρυπνοι τα βράδια στις Βρυξέλλες. Τους τραπεζίτες στο Βερολίνο να πετάγονται απότομα από τα μεταξωτά σεντόνια τους. Τους ευρωκράτες να μουρμουρίζουν πίνοντας το κόκκινο κρασί τους.
Ποιος είναι ο φόβος; Δεν είναι το ότι αν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ οι Έλληνες θα υποστούν μια φοβερή οικονομική κατάρρευση. Ο φόβος είναι ότι αν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ, η χώρα θα επιστρέψει στην ευημερία και στη συνέχεια και άλλες χώρες θα μπορούσαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά της.
Ρίξτε μια ματιά στο διάγραμμα[1], παραπάνω. [σημ. ΜΒΒ: Αυτό στην αρχή του παρόντος άρθρου] Όπως μπορείτε να δείτε, η Ελλάδα με την "κακιά παλιά" δραχμή είχε διπλάσια οικονομική ανάπτυξη από την Ελλάδα του ευρώ. Διπλό. Και δεν είναι η μόνη.
Η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία αναφέρουν παρόμοιες ιστορίες. Η οικονομική τους ανάπτυξη πίσω στη δεκαετία του 1980 και του 1990, όταν έπρεπε να "αγωνίζονται" με την λίρα, την peseta και το escudo, αποτελεί εμπαιγμό για τις επιδόσεις τους στο πλαίσια του Γερμανο-κρατούμενου ευρώ.
Προφανώς έχοντας τον έλεγχο του δικού τους εθνικού νομίσματος και την δική τους νομισματική πολιτική λειτουργούσαν πολύ καλά με τη δική τους κυβέρνηση και τη δική τους εθνική κυριαρχία.
Ποιος το ήξερε;
Φυσικά υπάρχουν πολλοί παράγοντες που εμπλέκονται. Δεν πρόκειται μόνο για το ευρώ. Από την άλλη πλευρά, το ενιαίο Ευρωπαϊκό νόμισμα πουλήθηκε στους λαούς αυτών των χωρών -όποτε και εάν τους δόθηκε η δυνατότητα ψηφοφορίας- ως ένα μαγικό σχέδιο που θα μετέτρεπε τις οικονομικές περιουσίες τους.
[ συνεχίζεται... ]
_______________________
[1] Τα στοιχεία για αυτό το διάγραμμα προέρχονται από την βάση δεδομένων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Δείχνουν την πραγματική οικονομική ανάπτυξη σε τέσσερα νότια Ευρωπαϊκά νομίσματα κατά την περίοδο πριν να υιοθετήσουν το ευρώ, 1980-1998, και για το χρονικό διάστημα από τότε που ξεκίνησε το ενιαίο νόμισμα, στις αρχές του 1999. (Οι αριθμοί δείχνουν την μέση ετήσια αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, το οποίο μετράται κατά κεφαλήν επί της πραγματικής «αγοραστικής δύναμης», αφαιρώντας τον πληθωρισμό).
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου