Η θεωρητική ιδέα των ΜΚΟ δεν είναι κακή, αλλά δυστυχώς αυτή η καλοπροαίρετη έννοια έχει καταληφθεί από δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών προκειμένου να διευκολυνθούν "πολύχρωμες επαναστάσεις" και αποσταθεροποιήσεις με σκοπό την αλλαγή του καθεστώτος στο εσωτερικό των στοχευθέντων μελών. Είμαι βέβαιος πως το κοινό γνωρίζει πως υπάρχουν πολλά αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με αυτό. Αποτελεί και είναι κομμάτι εθνικού συμφέροντος και ασφαλείας της κάθε χώρας το να παρακολουθεί αυτές τις ομάδες και να εντοπίζει όποιες εξ αυτών έχουν διαποτιστεί από την Δύση με την δραστηριότητα της αλλαγής του καθεστώτος. Σε πολλές περιπτώσεις, όπως αυτή των δυτικών ΜΚΟ, δεν είναι εμφανές πως διακατέχονται από τέτοιους φαύλους σκοπούς, επειδή οι σκοποί της δημιουργίας τους είναι άσχετοι με αυτό. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένες ΜΚΟ εσκεμμένα δημιουργήθηκαν ως μέτωπα για "πολύχρωμες επαναστάσεις", που σημαίνει ότι όλες οι πράξεις τους είναι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένες με τον απώτερο στόχο τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να συμμετάσχουν σε «κανονικές» δραστηριότητες -όπως βοηθώντας τους άστεγους ή άνεργους να κερδίσουν την εμπιστοσύνη μέσα στην ευρύτερη κοινωνία- αλλά αυτό είναι απλά μια κίνηση τακτικής προκειμένου να κερδίσουν υποστηρικτές για την ενδεχόμενη αποστολή τους που είναι η ανατροπή της κυβέρνησης, όταν τους δοθεί η εντολή.
Δεν είναι όλοι οι εργαζόμενοι των ΜΚΟ «μέσα στο κόλπο», να το πω έτσι, και αρκετοί από αυτούς έχουν εξαπατηθεί στην υποστήριξη αυτών των ομάδων (μερικές φορές μέσα από τις «συνήθεις» δραστηριότητες που μόλις περιέγραψα). Δεδομένου, όμως, ότι η πρόθεση της εν λόγω οργάνωσης είναι εχθρική και ενάντια στην κυριαρχία του κράτους, οι περιορισμοί θα πρέπει αναπόφευκτα να τοποθετηθούν στις δραστηριότητες όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι. Αυτές οι ενέργειες δεν σταματούν εντελώς τις αντικυβερνητικές ΜΚΟ από το να λειτουργούν, διότι θα μπορούσαν πάντα να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους υπόγεια και παράνομα, αλλά τουλάχιστον καθιστά δύσκολο για αυτές το να λειτουργούν, ενώ θα μπορούσε να οδηγήσει στην σύλληψη και στην καταδίκη ορισμένων από τους πρωτεργάτες. Αυτό θα έστελνε ένα ισχυρό μήνυμα σε εκείνους που ενδιαφέρονται για την ανατροπή της κυβέρνησης, ότι η προσχώρηση σε παράνομες ομάδες με σκοπό την αλλαγή του καθεστώτος φέρνει μαζί έννομες συνέπειες και μπορεί να αποτρέψει κάποια ευάλωτα και ευαίσθητα νέα άτομα από τη συμμετοχή στις δραστηριότητες-βιτρίνας τους.
Ένα άλλο σημείο που πρέπει να αναφέρω εδώ είναι, ότι ορισμένες ΜΚΟ δεν εμπλέκονται άμεσα στην πολιτική αποσταθεροποίηση, αλλά αντίθετα προσπαθούν να διαιρέσουν την κοινωνία και να αλλάξουν τις αξίες, την ηθική, και τις αρχές της. Η κοινωνική αναστάτωση μπορεί να διευκολύνει την πολιτική αποσταθεροποίηση και ως εκ τούτου μπορεί να θεωρηθεί επίσης ως μια νόμιμη απειλή για το κράτος. Η προσπάθεια των ακραίων ομάδων άσκησης πίεσης για την επιβολή του προνομίου των ομοφυλόφιλων (γνωστό και ως «δικαιώματα των ομοφυλοφίλων» στην Δύση) σε συντηρητικές κοινωνίες είναι μια ξεκάθαρη πρόκληση, όπως είναι οι οργανώσεις που ωθούν επιθετικά την δυτικού τύπου φιλελεύθερη δημοκρατία σε κράτη με δική τους εγχώρια μορφή δημοκρατίας. Αυτό είναι μέρος του ευρύτερου «πολέμου αξιών» που λαμβάνει χώρα μεταξύ της Δύσης και της μη-Δύσης, σύμφωνα με την οποία η Δύση υπερασπίζεται την αναγκαστική συμμόρφωση με τα υποκειμενικά ιδεώδη της, ενώ η μη-Δύση προσπαθεί περιφρονητικά να διατηρήσει την ανεξάρτητη προσέγγιση και δεν επιχειρεί να καταπατήσει την κυριαρχία του άλλου. Μπορεί κανείς να δει μια σαφή διαχωριστική γραμμή μεταξύ του μονοπολικού κόσμου (Δύση) και των πολυπολικών (μη-Δυτικών) κόσμων σε αυτήν την περίπτωση.[ Αρχή ] [ Προηγούμενο μέρος ] [ Συνεχίζεται... ]
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου