Η ήττα της Δύσης στην Νότια Σερβία (4)

Φυσικά μέσα από την παραμορφωμένη προοπτική της Washington και των Βρυξελλών η τελική υλοποίηση του Βαλκανικού Stream θα σημαίνει γι’ αυτούς τη συνθηκολόγησή τους στα Βαλκάνια. Όμως αυτό σημαίνει επίσης ότι δεν θα τα παρατήσουν μέχρι το τέλος. Πού ακριβώς θα είναι το τέλος και τι μπορούμε να περιμένουμε στη συνέχεια;

Οι ΗΠΑ θέλουν να κάνουν οτιδήποτε μπορούν για να εμποδίσουν τον αγωγό των Βαλκανίων, είτε πρόκειται για την επίτευξη της επίσημης ακύρωσης του έργου με συγκεκαλυμμένο sabotage (δηλαδή έναν πόλεμο απόσχισης και τρομοκρατίας στην πΓΔΜ), ή την δημιουργία μιας ατέλειωτης καθυστέρησης. Ο πιο οικονομικά αποδοτικός τρόπος για την ευόδωση του σχεδίου είναι μέσω των "πολύχρωμων επαναστάσεων", αφού κάθε μία από τις χώρες κατά μήκος της διαδρομής του αγωγού είναι ευάλωτη με το δικό της τρόπο. Για την ώρα βλέπουμε αυτήν την τακτική να αναπτύσσεται στην πΓΔΜ, με την Ουγγαρία και την Σερβία να είναι επίσης ευάλωτες σε αυτήν. Οι διαδηλώσεις του περασμένου έτους κατά του Vikor Orban ήταν μια δοκιμαστική "πολύχρωμη επανάσταση" που προοριζόταν για την συλλογή πληροφοριών σχετικά με την αντίδραση της κυβέρνησης στα γεγονότα αλλά και για να ενισχύσει το καθεστώς για την αλλαγή των κοινωνικών υποδομών της χώρας. Επίσης, ο John McCain συκοφαντώντας τον Orban ως «νεο-φασίστα δικτάτορα» είχε ως στόχο να προσελκύσει αρνητική διεθνή (δυτική) προσοχή προς τον ηγέτη της χώρας σε μια προσπάθεια να ακυρώσει την πρωθυπουργία του και να προετοιμάσει την Ευρωπαϊκή ψυχή για μια επικείμενη "πολύχρωμη επανάσταση". Όσον αφορά στην Σερβία, όλοι γνωρίζουμε ότι η πρώτη "πολύχρωμη επανάσταση" έλαβε χώρα εκεί το 2000 και υπάρχει σημαντική και θεμιτή οργή εναντίον των σχεδίων του πρωθυπουργού Aleksandar Vucic να τροποποιήσει το Σύνταγμα της Σερβίας για να παραλείπει τις αναφορές στο Κοσσυφοπέδιο και τις πιθανές κινήσεις του στην σύλληψη του Vojislav Seselj. Υπάρχει σοβαρός φόβος, ότι αυτές οι λαϊκές διαμαρτυρίες μπορούν να καπελωθούν από τις δυτικές ΜΚΟ, προκειμένου να δημιουργηθεί μια "πολύχρωμη επανάσταση" στη χώρα και να ματαιωθεί το Βαλκανικό σχέδιο του αγωγού.

Ούτε η Ελλάδα δεν μένει χωρίς το μερίδιό της από απειλές για "πολύχρωμη επανάσταση". Αν ο ΣΥΡΙΖΑ οπισθοδρομήσει στην πλατφόρμα του κατά της λιτότητας και συνθηκολογήσει με την Ευρώπη με οποιαδήποτε ιδιότητα, θα χάσει σημαντική στήριξη από τη βάση του. Το αποτέλεσμα αυτού, θα είναι πιθανότατα πρόωρες εκλογές που θα μπορούσαν να συντρίψουν το σημερινό κυβερνητικό συνασπισμό και, ενδεχομένως, να δημιουργήσουν επαρκή πολιτική αναταραχή στη χώρα και να μείνει στο ράφι ο αγωγός των Βαλκανίων επ' αόριστον. Αν η Χρυσή Αυγή κερδίσει κάποια επιπλέον υποστήριξη κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, θα μπορούσε να θέσει τις βάσεις για αυξημένη ένταση στην αντιπαράθεσή της με τον πολιτικά αντίθετο ΣΥΡΙΖΑ η οποία δημιουργεί μια αποσταθεροποιητική κατάσταση οπότε μια εξωτερική πρόκληση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να υποκινήσει βίαιες οδομαχίες. Η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, συμβαίνει να είναι εσωτερικά περισσότερο σταθερή από την Ελλάδα με την πολιτική έννοια και ως εκ τούτου έχει έναν ορισμένο βαθμό ελαστικότητας στις ίντριγκες της "πολύχρωμης επανάστασης". Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι έχει απόλυτη ανοσία, αφού μια νόμιμη δραστηριότητα διαμαρτυρίας κατά της κυβέρνησης (όπως αυτή που παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Gezi Park) θα μπορούσε να καταληφθεί από τους μυστικοπαθείς υποστηρικτές του κινήματος Gulen (του οποίου ο ηγέτης βασίζεται επί του παρόντος στις ΗΠΑ), από αριστερές τρομοκρατικές ομάδες (όπως και το Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα-Μέτωπο που έστησε τη κρίση της θανάσιμης ομηρείας τον Απρίλιο), ή/και τους μαχητικούς Κούρδους εθνικιστές. Το σύνολο όλων αυτών θα μπορούσε να δημιουργήσει καταστροφική αποσταθεροποίηση της Τουρκίας. Ενώ η Άγκυρα είναι πιθανόν αρκετά ισχυρή για να νικήσει κάθε μία από αυτές τις απειλές και έτσι να συνεχίσει τα σχέδιά της για τον αγωγό των Βαλκανίων, οι συνέπειές τους μπορεί να είναι τεράστιες και θα μπορούσαν να προκαλέσουν την εκ των υστέρων επανόρθωση των τιμών για τον αγωγό. Αν η Τουρκία ξαφνικά αλλάξει μυαλά, σπάσει ένα υπάρχον συμβόλαιο και προσπαθήσει να επαναδιαπραγματευθεί για μια εξωφρενική ακριβή τιμή, λόγω της αναταραχής που υφίσταται εξαιτίας της φιλοξενίας του αγωγού, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια οικονομικά ανέφικτη κατάσταση που θα σταματούσε το έργο και θα το νέκρωνε εν τη γενέσει του.

[ Αρχή ] [ Προηγούμενο μέρος ] [ Συνεχίζεται... ]