Η Δύση είναι σε όλους γνωστό πως είναι ανήθικη και αδίστακτη. Γνήσια κόρη του Niccolò di Bernardo dei Machiavelli και έχοντας πλήρως υιοθετήσει τις μεθόδους και την πρακτική του, επιδιώκει να αφανίσει σε ολόκληρο τον κόσμο όποιον αντιστέκεται στο θέλημα και τη βούλησή της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στάση της απέναντι στη Ρωσία, αλλά και σε όποιον διανοείται πως μπορεί να συμμαχήσει μαζί της. Πιστή ακόλουθη του δόγματος «οι φίλοι του εχθρού μου, δυο φορές εχθροί μου» η Δύση επιχειρεί να εξαφανίσει τους πολιτικούς που δεν ασπάζονται την παντοκρατορία της, όπου κι αν αυτοί βρίσκονται ανά την υφήλιο.
Στο βρώμικο παιχνίδι της ανήθικης πολιτικής της Δύσης, αρωγός και όργανο πολλές φορές στέκεται το Ισραήλ, το οποίο αν παρατηρήσει κανείς με προσοχή, βρίσκεται πίσω από όλα τα σημαντικά γεγονότα που απασχολούν τον πλανήτη. Έτσι γίνεται και στο θέμα που προβάλλεται σήμερα στην παγκόσμια κοινή γνώμη και η Δύση με πρωτεργάτες τις ΗΠΑ και το Ισραήλ προσπαθεί μέσω των prestitute μέσων ενημέρωσης να διαστρεβλώσει. Η Δύση έχει βάλει και πάλι στο στόχαστρο την πρόεδρο της Αργεντινής, Cristina Elisabet Fernández de Kirchner, λόγω του ότι έχει αποτρέψει δύο φορές τα δυτικά σχέδια για την χρεωκοπία της Αργεντινής, αλλά κυρίως για τη στροφή της στην Ρωσία και την Κίνα. Η Αργεντινή, κατά την Δύση, έπραξε το "αμάρτημα" της σύμπραξης με τη Ρωσία και γι' αυτό έπρεπε να καταδικαστεί σε χρεωκοπία. Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στη χώρα μας, οι Δυτικοί έπεσαν πάνω σε μια πρόεδρο 100% πατριώτισσα και τα σχέδιά τους ματαιώθηκαν.

Η δολοφονία του την παραμονή της κατάθεσής του θυμίζει έντονα την πρακτική της Δύσης. Με σχεδόν βεβαιωμένο το ότι δεν είχε στοιχεία να προχωρήσει την συκοφαντία του μέχρι τέλος, ο Nisman υπήρξε θύτης και θύμα του πολέμου στην πρόεδρο Fernández. Οι δυτικοί σήμερα επιχειρούν και πάλι να εκβιάσουν την πρόεδρο της Αργεντινής, μέσω ενός ακόμα εισαγγελέα, του Gerardo Pollicita, ο οποίος και ανέλαβε να συνεχίσει τις έρευνες του Nisman.
Η έρευνα και οι ανακρίσεις κρατούν στην Αργεντινή πολλά χρόνια. Μάλιστα τον Ιούλιο του 2005, ο σύζυγος της σημερινής προέδρου και τότε πρόεδρος της Αργεντινής, Néstor Carlos Kirchner, είχε χαρακτηρίσει "εθνική ντροπή" το ότι δεν είχε διαλευκανθεί η υπόθεση παρά το ότι είχαν περάσει ήδη 11 χρόνια από το χτύπημα. Αυτός που κατά την προσωπική μου άποψη έχει ανάμειξη και ευθύνεται για το ότι μέχρι σήμερα αυτή η υπόθεση είναι ακόμα αδιευκρίνιστη, είναι ο Carlos Saúl Menem, πρόεδρος της Αργεντινής για μία δεκαετία (1989-1999), στη θητεία του οποίου συνέβη η επίθεση.

Για ακόμα μία φορά θα συμφωνήσω με τον Dr. Paul Craig Roberts που αναρωτιέται αν: θα ήταν ο κόσμος ένα ασφαλέστερο μέρος με λιγότερους θανάτους, καταστροφές, εκτοπισμένους πληθυσμούς και περισσότερη αλήθεια και δικαιοσύνη, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες (η Δύση εν γένει, προσθέτω) και το Ισραήλ δεν υπήρχαν; Πιστεύω πως ... ναι! Η γη θα μπορούσε κάλλιστα, χωρίς αυτούς, να είναι επίγειος παράδεισος.
Εύχομαι μέσα από την ψυχή μου στην πρόεδρο της Αργεντινής να αντέξει και αυτή τη δυτική δοκιμασία και παρά την πολύ κλονισμένη της υγεία, να βγει όχι απλά νικήτρια αλλά θριαμβεύτρια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου