Σχέδια, διαψεύσεις, υποσχέσεις, λαϊκισμοί - Μανώλης Β. Βολουδάκης

Breaking

04/02/2015

Σχέδια, διαψεύσεις, υποσχέσεις, λαϊκισμοί

Συμφωνία επί ενός σχεδίου για την περίοδο 2015-2018 πρότεινε ο πρωθυπουργός στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker, στη σημερινή συνάντησή τους, στις Βρυξέλλες, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές. Στη συνάντηση, η οποία διεξήχθη σε πολύ καλό κλίμα, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, «έγινε αναφορά στην ανάγκη να υπάρξει μία συμφωνία-γέφυρα που να διασφαλίζει μία μεταβατική περίοδο, η οποία να δίνει ανάσα στην Ελληνική οικονομία και κοινωνία. Σκοπός αυτής της συμφωνίας-γέφυρα είναι να δοθεί πίστωση χρόνου ώστε να διαμορφωθεί από κοινού ένα τετραετές σχέδιο για την περίοδο 2015-2018».

Αυτή η συμφωνία, σύμφωνα με την Ελληνική κυβέρνηση, θα περιλαμβάνει:
[*] Ένα εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων σε τομείς που είναι κρίσιμοι, όπως την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής, την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης.
[*] Δημοσιονομική εξισορρόπηση, απορρίπτοντας όμως τα τερατώδη πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 4,5% του ΑΕΠ που καθιστούν την Ελληνική οικονομία όμηρο, στήνουν μία παγίδα ύφεσης και δημόσιου χρέους και συνθλίβουν την Ελληνική κοινωνία. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε ότι η Ελληνική κυβέρνηση θα σεβαστεί τους κανόνες της Ε.Ε., όμως δεν υπάρχει κανένας κανόνας που να επιβάλει τέτοιας έκτασης λιτότητα.
Χαρακτηριστικά, ο Έλληνας πρωθυπουργός ανέφερε πως η Ευρώπη δεν πρέπει να επιμένει σε ένα λάθος που εντείνει τον φαύλο κύκλο ύφεσης-χρέους τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τόνισε, επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, ότι είναι στη διάθεση της νέας Ελληνικής κυβέρνησης για να βοηθήσει και να συνδράμει στην εξεύρεση μίας κοινής συμφωνίας. Ανέφερε, ότι υπάρχουν ακόμα διαφορές οι οποίες πρέπει να γεφυρωθούν. Αντιλαμβάνεται την πολιτική διάσταση του ζητήματος και είναι υποχρεωμένος να μιλήσει με όλες τις πλευρές ώστε να υπάρχει συμφωνία.

Από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης τονίζεται ότι «είναι εξαιρετικά θετικό το γεγονός ότι όλοι οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης δέχονται να συνομιλήσουν μαζί μας και συνειδητοποιούν ότι χρειάζεται χρόνος για διαβούλευση, χωρίς να βάζουν τελεσίγραφα». Επίσης κυβερνητικές πηγές διαβεβαίωσαν ότι «ενδεικτικό των συνομιλιών είναι ότι δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στην "τρόικα", η παραμικρή αναφορά στη συνέχιση του προηγούμενου προγράμματος και η παραμικρή αναφορά στη συνέχιση της προηγούμενης πολιτικής».

Παράλληλα, σήμερα (4/2/2015) το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι δεν έχει συζητήσει με την Ελλάδα σχετικά με μια αναδιαπραγμάτευση του χρέους της προς το Ταμείο, διαψεύδοντας τον υπουργό των Οικονομικών που δήλωσε πως έχει ξεκινήσει συζητήσεις με το ΔΝΤ. «Υπάρχει ένα συμπεφωνημένο πλαίσιο για την αντιμετώπιση του χρέους στο τρέχον πρόγραμμα. Δεν έχει υπάρξει καμία συζήτηση με τις (Ελληνικές) αρχές σχετικά με μια αλλαγή του πλαισίου αυτού», αναφέρει ανακοίνωση εκπροσώπου του ΔΝΤ.

Σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα Λα Ρεπούμπλικα, και σε ότι αφορά στο ποσοστό του χρέους προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τις άλλες χώρες, ο υπουργός των Οικονομικών είπε ότι η Ελλάδα προτείνει την αντικατάσταση με νέα ομόλογα με επιτόκια αγοράς, υπό έναν όρο: «Θα ξαναρχίσουμε την καθολική αποπληρωμή όταν ξεκινήσει και πάλι, στην Ελλάδα, μια ουσιαστική οικονομική ανάπτυξη». Ο υπουργός πρόσθεσε ότι έχει αρχίσει η διαπραγμάτευση και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σημειώνοντας ότι «δεν κατανοεί για ποιο λόγο δεν θα έπρεπε να δεχθεί την πρόταση, αφού έχει ακολουθηθεί ήδη παρόμοιος δρόμος», κάτι που διέψευσε από την πλευρά του το Ταμείο.

Κάθε στιγμή που περνάει η κυβέρνηση παρουσιάζει κάτι νέο. Δείχνει κάτι άλλο και αναιρεί ότι είχε αφήσει να γνωστοποιηθεί. Η αλήθεια είναι πως ακόμα ψάχνει τα πατήματά της, παρότι προεκλογικά τα στελέχη της διακήρυσσαν πως είχαν την λύση έτοιμη προς υλοποίηση. Η ουσία είναι πως για την ώρα λύσεις ακούμε και λύσεις δεν βλέπουμε, συμφωνίες φαίνονται αλλά δεν επικυρώνονται και τελικά ουδείς γνωρίζει το τι μέλλει γενέσθαι...

2 σχόλια:

  1. Η σωσίβια επικοινωνιακή λέμβος για ηθική νομιμοποίηση των οποιοδήποτε κυβερνητικών χειρισμών, αποτελεί η επωδός «εκτελούμε εντολές του ελληνικού λαού». Με μια μόνιμη παραπομπή στη λεγόμενη «λαϊκή εντολή», η οποία εξασφαλίστηκε μέσω των πρόσφατων εκλογών αποπειράται ένα παράλογο διαλεκτικά γεφύρωμα του εκλογικού αποτελέσματος και μιας μετέπειτα ανεξαρτήτως ποιότητας αντιμνημονιακής (ακομα και ατελέσφορης) πολιτικής. «Αυτό επέλεξε ο ελληνικός λαός» διαμηνύουν οι εταίροι της συμπολίτευσης προς πάσα κατεύθυνση είτε στην ημεδαπή είτε ακόμα και στην αλλοδαπή. Συνεχώς γινόμαστε μάρτυρες του πρωθυπουργού αλλά και κορυφαίων στελεχών της κυβέρνησης οι οποίοι επιστρατεύουν τη νωπή λαϊκή ως « το αλάνθαστο» κριτήριο των επιλογών τους. Αλήθεια αποκωδικοποιείται ορθά το αποτέλεσμα των εκλογών της 25 Ιανουαρίου? Ή μήπως δίνονται σκόπιμα ηθελημένες ερμηνείες? Ισχύει ή δεν ισχύει ότι σύμφωνα με τη λαϊκή ετυμηγορία στο μετέπειτα πλειοψηφικό κόμμα του κυβερνητικού σχηματισμού δεν αναγνωρίστηκε το δικαίωμα να κυβερνήσει αυτοδύναμα? Ακόμα και με ένα σύστημα υπέρ-ενισχυμένης εκλογικής αναλογικής κατανομής των εδρών το ισχνό 36,2 δεν απολαμβάνει της πλειοψηφίας της βουλής. Αυτό γιατί δεν εκλαμβάνεται ως ένας δισταγμός του κυρίαρχου ελληνικού λαού να εξουσιοδοτήσει εν λευκώ τους σημερινούς κυβερνώντες? Με καμία λογική δε διαθέτουν εντολή εκπροσώπησης από μια διευρυμένη πλειοψηφία και κάποια εχέγγυα εδραιωμένα στη λαϊκή απόφαση ώστε να επαίρονται με τέτοιο τρόπο. Η κοινωνική πλειοψηφία πράγματι προσδέθηκε όπως-όπως στο αντιμνημονιακό άρμα υπό το κράτος μιας αγανάκτησης για τη δυσβάστακτη δημοσιονομική προσαρμογή η οποία επιβλήθηκε εξαιτίας των δανειακών όρων. Έως εκεί οι εκτιμήσεις είναι κοινές, ο λαός μ’ ένα πνεύμα απλουστευτικής εκτίμησης ψήφισε αντιμνημονιακά. Δεν υπερψήφισε όμως τη σύζευξη αριστερού και δεξιού λαϊκισμού, την αμετροέπεια, την παντελή έλλειψη πολιτικού σχεδιασμού, την καθυστερημένη αναζήτηση συμμαχιών, την επιστροφή στον ανερμάτιστο κρατισμό και γενικώς έναν μετεωρισμό μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας. Αν για το εσωτερικό αυτές οι ρητορείες απολαμβάνουν κάποιας αρχικής ανοχής στο εξωτερικό το όλο πνεύμα εκλαμβάνεται ως κάτι ανάλογο με κάποιον που διατείνεται ότι ενώ κληρονόμησε για παράδειγμα ένα προσημειωμένο ακίνητο τώρα ισχυρίζεται: «Δεν αναγνωρίζω το ενυπόθηκο δάνειο του προηγούμενου ιδιοκτήτη γιατί τώρα παντρεύτηκα και η γυναίκα μου έχει άλλη γνώμη».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eυχαριστώ για τις δημοσιεύσεις αλλά πρωτίστως για την πραγματικά ωφέλιμη αρθρογραφία σας. Αυτεξούσιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή