«Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης» δηλαδή ένας είναι ο καλύτερος οιωνός, το να αγωνιζόμαστε για την πατρίδα. (Ιλιάδα, Μ 243). Η πρώτη θλιβερή διαπίστωση που έκανα γράφοντας την φράση του Ομήρου, είναι πως χρειαζόταν να την ερμηνεύσω! Καθημερινά μεταφράζω -πάντοτε με βοήθεια- τις ειδήσεις από τα Αγγλικά, τα Γερμανικά, τα Γαλλικά και πολλές φορές από τα Ιταλικά και τα Ισπανικά χωρίς να με προβληματίζει ή να μου φαίνεται αφύσικο το γεγονός. Το ότι χρειάζεται, όμως, να μεταφράζω τις φράσεις και τα αποσπάσματα από τα αρχαία Ελληνικά, με θλίβει βαθιά. Σημαίνει πως σαν λαός έχουμε αποκοπεί από τις ρίζες μας οι οποίες έχουν καταντήσει άλλη γλώσσα, άλλο έθνος, άλλη κουλτούρα σε σχέση με μας.
Μάλιστα, στην προχτεσινή (11/2/2015) συζήτηση στην τηλεόραση «ΚΟΣΜΟΣ» της Ρόδου, άφησα ασχολίαστη την θλιβερή διαπίστωση, του συνομιλητή μου της ΝΔ, που ανέφερε πως ο Έλληνας ανήκει στη Δύση και έχει αφομοιώσει τον Δυτικό τρόπο ζωής. Την άφησα ασχολίαστη πρώτον γιατί ήταν στο τέλος της εκπομπής και δεν είχα χρόνο να αναπτύξω το θέμα σωστά και όπως του αρμόζει με βάση την σοβαρότητά του, αλλά κυρίως γιατί, δυστυχώς, έχει δίκιο! Βέβαια, αυτός που περιέγραψε είναι ο νέο-Έλληνας και όχι ο Έλληνας. Ο Έλληνας παραμένει να μην ανήκει στη Δύση, αλλά στην «καθ' ημάς Ανατολή». Η αποκοπή από τις ρίζες και την ταυτότητά μας, οδήγησε στο να βιώνουμε μια απίστευτα παρανοϊκή πραγματικότητα, που μέρα με την ημέρα γίνεται αβάσταχτη γιατί κακοποιεί βάναυσα την λογική σε όποιους προσπαθούν, με κόπο, να την διατηρήσουν.
Ένα από τα φαινόμενα που κυριολεκτικά μπορούν να τρελάνουν και τον πλέον λογικό άνθρωπο στην Πατρίδα μας, είναι η απίστευτα μικρή μνήμη των ψηφοφόρων, για την οποία έχω μιλήσει κατ' επανάληψη στο παρελθόν. Είμαι ευγνώμων στον φίλο Ανδρέα για το σχόλιο του, όπως και στον/ην ανώνυμο/η φίλο/η για το δικό του/ης, που μέχρι την συγγραφή του παρόντος άφησα αναπάντητα, καθώς επίσης και σε όλους τους φίλους και αναγνώστες που ζήτησαν να γίνω πιο αναλυτικός σε ότι αφορούσε την δήλωσή μου περί πατριωτισμού σε προηγούμενο άρθρο μου. Για την διευκόλυνση σας παραθέτω τα δύο σχόλια πριν την απάντησή μου.
Ανδρέας: «Πιστεύω οτι δεν πρέπει να περάσει ασχολίαστο το οτι ο Σύριζα αυτές τις μέρες περνάει νόμο που δίνει ιθαγένεια στους μετανάστες δεύτερης γενιάς! Αυτό και άλλα είναι τα ανταλλάγματα των οικονομικών παροχών και φοροελαφρύνσεων που θα μας παράσχει!» (12 Φεβρουαρίου, 2015 16:31)
Ανώνυμος: «Στην χθεσινή σας παρουσία στο tv kosmos αναφέρατε πως η σύνθετη ονομασία για τα Σκόπια προχωράει με την συναίνεση του Καμμένου. Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα σχετικά;» (12 Φεβρουαρίου, 2015 23:57)
Δεν γεννάται αμφιβολία πως βιώνουμε την πιο "παράξενη" περίοδο της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Η σημερινή συγκυβέρνηση είναι ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα μιας ιδιότυπα αριστερίζουσας πολιτικής έκφρασης και μιας έκφρασης ωμής καπηλείας πατριωτικών και θρησκευτικών θέσεων. Ονομάζω καπηλεία αυτό που συμβαίνει, γιατί είναι αδιανόητο για κάποιον πιστό στην θρησκεία και στην Πατρίδα του, να στηρίζει άθεους αμοραλιστές κυβερνήτες! Είναι απλά αδιανόητο! Δεν μπορώ να σκεφτώ ποτέ τους χριστιανούς να στήριζαν το κυβερνητικό έργο του Διοκλητιανού!
Η συγκυβέρνηση αυτή προέκυψε μετά από την αναίρεση πολλών δηλώσεων και θέσεων που έκαμαν τα περισσότερα από τα στελέχη των δύο κομμάτων πριν από μερικούς μήνες, όταν φυσικά δεν μπορούσαν να διανοηθούν πως αργότερα θα διεκδικούσαν υπουργικό θώκο. Ο ένας κατηγορούσε τον άλλο και διαβεβαίωναν τον Ελληνικό λαό πως δεν έχουν το παραμικρό κοινό σημείο στην πολιτική τους και πως είναι αδιανόητο, έως και προσβλητικό(!) για κάποιους από αυτούς, το να σκέφτεται κανείς πως θα συγκυβερνήσουν. Ενδεικτικά θα παραπέμψω σε δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις, μία από το κάθε κόμμα της συγκυβέρνησης. Πηγή μου, όπως είδατε είναι η προβοκατόρικη iefimerida που υποστηρίζει μετά πάθους την σημερινή κυβέρνηση.
Την αναίρεση -δεν μου αρέσει και δεν με εκφράζει το να χρησιμοποιήσω την έκφραση που χρησιμοποιείται ευρέως για την περίπτωση- των δηλώσεων ακολούθησε, δυστυχώς, και η αλλαγή στάσης στο επίπεδο των πολιτικών θέσεων. Έτσι, ακούσαμε όλοι τον πρωθυπουργό να μιλάει για δύο κοινότητες στην Κύπρο -όπως και ο προκάτοχός του-, για διπλή ονομασία στα Σκόπια και για παροχή ιθαγένειας στα παιδιά των λαθρο-και-μη-μεταναστών με την σιωπηλή συγκατάθεση της "πατριωτικής" πτέρυγας της κυβέρνησης. Μήπως θέλετε να πιστέψω πως η "πατριωτική" πτέρυγα αγνοούσε τις δηλώσεις των βουλευτών των συνεταίρων τους στην κυβέρνηση;
.svg.png)
Θα επανέλθω, από ότι φαίνεται, πολλές φορές στο ζήτημα. Το ότι πρόκειται για μια συγκυβέρνηση σκοπιμότητας είναι εμφανές! Αν νομίζετε πως είναι μόνο προσωπική μου εκτίμηση, θα σας παραπέμψω σε έναν από τους πολλούς "συναδέλφους" των πρωταγωνιστών, που έχουν την ίδια γνώμη. Κάποιοι μάλιστα, δεν διστάζουν να τοποθετηθούν δημόσια στο θέμα, με όχι ιδιαίτερα κομψό τρόπο, όπως ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου (2009).
Όπως και να έχει, η θέση της κυβέρνησης είναι παγιωμένη και η σιωπή της "πατριωτικής" πτέρυγας εξασφαλισμένη. Δεν υπάρχει πια λόγος για πατριωτικές κορώνες στη βουλή, όπως πριν από ένα μήνα. Ο στόχος για τους "πατριώτες" επετεύχθη: Είναι στην κυβέρνηση! Αυτό τους ενδιέφερε και όχι η Πατρίδα! Πλέον, όποιος από αυτούς το αρνείται, πρέπει να αποδείξει την άρνησή του με έργα: Να παραιτηθεί από την κυβέρνηση που εκφράζει ανθελληνικές θέσεις!
Αναρτήσεις
Στο σημείο που έχουν οδηγηθεί έως τώρα οι εξελίξεις από τη νέα συγκυβέρνηση και στο επίπεδο των διαπραγματεύσεων με τους ευρωπαίους, πλην απροόπτου, η Ελλάδα λογικά βρίσκεται μπροστά σε ένα τρίστρατο, το οποίο όμως οδηγεί πάντα στον ίδιο προορισμό. Είτε: α. Καταφέρει να κερδίσει ευνοϊκότερους όρους χρηματοδότησης, ελάφρυνσης της δανειακής αποπληρωμής, νέου προγράμματος, αιώνια ομόλογα ή ακόμα και κούρεμα! είτε β. αχθεί κατόπιν πιέσεων ρευστότητας σε μια ευρω-έξοδο, είτε γ. πετύχει να πιστωθεί μια μικρή ενδιάμεση παράταση μέχρι να προκληθεί τελικά κάτι από τα δύο παραπάνω, ένα και το αυτό. Σε κάθε όμως περίπτωση αυτό που ανυπερθέτως θα ανακύψει θα είναι: α. η μετακύλιση στους ευρωπαϊκούς λαούς ενός οξύτατου οικονομικού προβλήματος στα όρια της χρεοκοπίας, β. την παρέμβαση ενδεχομένως του Αμερικανικού παράγοντα και γ. την απόλυτη ενοχοποίηση της Ελλάδας για οποιαδήποτε ευρωπαϊκή κακοδαιμονία. Εκείνο που παραμένει ως το μόνο ισχυρό δεδομένο πλέον είναι το λογικά αναμενόμενο, για οποίο βεβαίως υπήρξαν σαφείς ενδείξεις προ πολλού : η μετάγγιση με όποιον τρόπο τελικά επιλεγεί του οικονομικού προβλήματος της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικονομία με απρόβλεπτες συνέπειες. Το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας τελεί σε απόλυτη διασύνδεση με το αντίστοιχο ευρωπαϊκό κι επιπλέον σε περαιτέρω εξάρτηση με μια σειρά σχετικούς μηχανισμούς και διαδικασίες. Οι κοινωνικές επιπτώσεις λοιπόν αυτής της διάδοσης κρίσης θα δημιουργήσουν πρωτογενώς ένα κύμα δυσαρέσκειας για το επώδυνο των ισορροπιστικών αντίμετρων τα οποία θα κληθούν να λάβουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Δευτερευόντως θα αναπτυχθεί ένα πρωτοφανές κλίμα εχθρότητας απέναντι στην ιστορική Ελλάδα εξαιτίας είτε α. λόγω της σκανδαλώδους εύνοιας διευθέτησης του χρέους από πλευράς δανειστών και των ανάλογων αντισταθμιστικών επιβαρύνσεων είτε β. της ασυνέπειας αποπληρωμής των ήδη ανειλημμένων υποχρεώσεων με αποτέλεσμα να παρουσιαστεί πως οι εταίροι θ’ αναγκαστούν να επωμιστούν τις οφειλές των Ελλήνων. Πρόκειται για δύο ενδεχόμενα με σαφέστατα κοινή αφετηρία το ίδιο πνεύμα πολιτικής διαχείρισης και παρόμοιο έως και πανομοιότυπο αποτέλεσμα. Τέλος στην περίπτωση της τεχνητής παράτασης για ένα μικρό χρονικό διάστημα, απλά υιοθετείται επιβράδυνση μιας εν τοις πράγμασι μη αναστρέψιμης πορείας για λόγους από-χριστιανοποίησης και αφοπλισμού του κράτους. Σε αυτό το ενδεχόμενο η Ελληνική κοινωνία θα έχει τη δυνατότητα να απολαύσει μια ψευδαίσθηση ανάτασης μόνο και μόνο για να κατακρημνιστεί από μεγαλύτερο ύψος λίγο αργότερα. Η Ελλάδα αργά ή γρήγορα, κάποια στιγμή και αυτό είναι το μείζον, θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον εαυτό της και με τις ίδιες δυνάμεις της, σε ένα διεθνές περιβάλλον στο οποίο δε θ’ αναγνωρίζονται εύκολα πολλοί φιλικά προσκείμενοι. Η χώρα μας θα διέλθει λοιπόν, μια περίοδο κακοπάθειας εξαιτίας των οικείων κακών και μάλιστα για να επιβιώσει, θα πρέπει παράλληλα με τον πνευματικό της επαναπατρισμό, να αναζητήσει : α. διέξοδο από έναν κύκλο πολιτικής εσωστρέφειας, β. εποικοδομητικές συμμαχίες σε διεθνές επίπεδο και γ. μια αυτόνομη οικονομική ανάπτυξη σε κάποιους βασικούς τομείς, δ. γόνιμη εκμετάλλευση των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων. Αυτεξούσιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιλικρινά, δεν κατανοώ την σκοπιμότητα άστοχων και άσχετων σχολίων στα γραφόμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντούτοις τα δημοσιεύω ως χαρακτηριστικό δείγμα του ότι ο σύγχρονος Έλληνας μιλάει μόνο και δεν ακούει ποτέ τον συνομιλητή του.
Το σχόλιο εντάσσεται σε ένα γενικότερο πνεύμα τοποθέτησης στα τρέχοντα και σίγουρα δε συνιστά μια άποψη για το άρθρο με τη στενή έννοια του όρου, το οποίο παρεμπιπτόντως διάβασα προσεκτικά και συμφωνώ απολύτως. Συγγνώμη αν δόθηκε εσφαλμένα η εντύπωση παρασιώπησης των γραφομένων, όμως αυτό έγινε εν είδει συμφωνίας. Αν και το σχόλιο ευνόητα συμπίπτει κατ’ εύρος με το πνεύμα των λόγων σας, κατανοώ και συμμερίζομαι τη σχετική μομφή, παρά την υπερβολική αυστηρότητα της. Ωστόσο εύχομαι η όλη μου σχολιαστική δραστηριότητα, να έχει δείξει σαφή τα δείγματα ότι δεν είναι απλά καρπός μιας ανάγκης για αυτοαναφορική έκφρασης και τίποτε άλλο. Αυτεξούσιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδελφε ...τα οσα αρθρογραφεις είναι αποτελεσμα πνευματικου,ηθικου και ψυχικου σθενους!Σ'ευχαριστουμε για την προσπαθεια αφύπνισης αλλα αν δεν πονεσει η τσεπη και του τελευταιου νεοελληνα δε θα κινητοποιηθούμε!Το γεγονος ότι απλοποιείς τη μεταφραση αρχαιων αποφθεγματων για να μας είναι κατανοητα,ειναι αποτέλεσμα της δυτικης προοδολατρειας και δουλαγωγησης του λαου μας΄...Από τα σχολεια κανουμε κοπανες καθημερινα,αλλα από τα μαθηματα αγγλικων ειμαστε ...αφευγοι...Αγνοουμε και το πιο βασικο'οσες γλωσσες κι αν μαθουμε σε μια μονο θα σκεφτόμαστε.Τη μητρικη'.Εφόσον την αγνοουμε,ουτε την αγγλικη ουτε καμια άλλη θα μαθουμε...Ας εχεις τη δυναμη να λες την αληθεια κι όταν τραυματιστούμε από την αλαζονεια και την παραφροσυνη μας ,ας χτυπησουν ξανα οι αναστάσιμες καμπανες.Οθεος να σου δινει φωτιση και δυναμη να μας αφυπνίζεις..
ΑπάντησηΔιαγραφή