Prestitute ενημέρωση

Φέρνω σε γνώση σας απόσπασμα από ένα ενδιαφέρον άρθρο που μου απέστειλε η καλή μου φίλη Σ.Ν. και με το οποίο συμφωνώ στη βασική ιδέα, παρότι δεν με εκφράζει ο τρόπος με τον οποίο διατυπώνονται οι όποιες σωστές θέσεις που υιοθετεί.

Οι ιμπρεσάριοι στα τσίρκο απανταχού της Γης, χρησιμοποιούν τους κλόουν για να αποσπάται η προσοχή του κοινού όταν, με βάση το πρόγραμμα, προετοιμάζεται η πίστα για το επόμενο νούμερο. Πρόκειται για τους κομπάρσους της υπόθεσης, αλλά η παράσταση που δίνουν είναι αναγκαία, προκειμένου να «δέσει» η πρωτοκαθεδρία των πρωταγωνιστών.

Έτσι και η περίπτωση του Νίκου Ρωμανού, είναι μια παράσταση αναγκαία για να παραπλανηθεί η κοινή γνώμη απο την επερχόμενη λαίλαπα που ετοιμάζουν οι εθνοσωτήρες μας και θα αποτελέσει νομοτελειακά ταφόπλακα για κάθε κάτοικο της χώρας που ονομάζεται Ελλάδα, "χωρίς να κουνηθεί φύλλο"!...

Εξάλλου ο εμφανώς αβροδίαιτος βορειοπροαστιώτης… επαναστάτης, δεν είναι «όποιος κι όποιος». Μπορεί το (αριστοκρατικό) όνομα Ρωμανός να μην λέει τίποτα στους αμύητους περί των πάμπλουτων οικογενειών αυτού του τόπου. Το όνομα Νάσιουτζικ, όμως, το γνωρίζουν πολλοί. Πρόκειται, λοιπόν, για τον εγγονό του περιβόητου Αθανασίου Νάσιουτζικ.

Ο πάμπλουτος παππούς, στο κτήμα του οποίου γίνονταν οι πιο ονομαστές δεξιώσεις της αθηναϊκής πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας, είχε δολοφονήσει στις 24 Σεπτεμβρίου 1984 τον λογοτέχνη Θανάση Διαμαντόπουλο, ο οποίος βρέθηκε νεκρός με 97 χτυπήματα από σφυρί στο κεφάλι. Η δολοφονία έμεινε γνωστή ως «Έγκλημα στο Κολωνάκι».!!...

Οι αλλεπάλληλες εφέσεις κράτησαν την υπόθεση στα δικαστήρια για σχεδόν δέκα χρόνια γράφοντας ιστορία στα δικαστικά χρονικά λόγω της σκληρής διαμάχη των δύο δικηγόρων, του Αλέξανδρου Λυκουρέζου για την οικογένεια Νάσιουτζικ και του Νίκου Κωνσταντόπουλου για την οικογένεια Διαμαντόπουλου.

Κάποια στιγμή ο κατηγορούμενος κρίθηκε αθώος λόγω αμφιβολιών, αλλά έπειτα από παρέμβαση του εισαγγελέα ξανάγινε δίκη και τελικά κρίθηκε οριστικά ένοχος το 1993.

Φίλος διακεκριμένων λογοτεχνών και συνδεδεμένος με προσωπική σχέση με το πολιτικό Κωνσταντίνο Καραμανλή, αποφυλακίστηκε τελικά το 1995 αφού είχε εκτίσει τα 2/5 της ποινής του!!! Η 51χρονη σήμερα κόρη του Παυλίνα Νάσιουτζικ, μητέρα του Νίκου Ρωμανού δηλώνει συγγραφέας και διδάκτωρ της Φιλοσοφίας ενώ έγραψε ένα συγκλονιστικό βιβλίο για το προσωπικό της δράμα και την περιπέτεια του πατέρα της, αφού προηγουμένως έγινε γνωστή με τα εύπεπτα μπεστ σέλερ «Μύκονος μπλουζ», «Mαμάδες Bορείων Προαστίων»....

Γόνοι της οικονομικής ολιγαρχίας λοιπόν οι "Αντιεξουσιαστές επαναστάτες"... Δεν αντέχονται πια οι θεατρίνοι κι οι υποκριτές ... [...]

Διαβάζοντας όλα όσα γράφουν τα prestitute μέσα ενημερώσεως της πατρίδας μας περί του θέματος, μου γεννήθηκε η εξής απορία: Παγκοσμίως δεν γίνεται λόγος για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας; Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. δεν έχουν αιματοκυλίσει τον Ιράκ, την Συρία, την Λιβύη, το Αφγανιστάν και ένα σωρό άλλα μέρη σκοτώνοντας ακόμα και αθώους στο όνομα του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας; Δεν έχουν ισοπεδωθεί χώρες και ανθρώπινες ζωές για να απαλλαγεί ο πλανήτης από τους τρομοκράτες; Μόνο στην Ελλάδα έχουν μαζευτεί όλοι οι "φιλάνθρωποι" που κατανοούν και συγχωρούν τους τρομοκράτες; Ή μήπως ξέχασε η Ελληνική κοινή γνώμη πως ο νεαρός τρομοκράτης συνελήφθη για διπλή ένοπλη ληστεία και εμπλοκή σε τρομοκρατική οργάνωση;

Ο νεαρός δεν είναι συνεπής ούτε με τον εαυτό του: Προφανώς δεν θυμάται τι δήλωσε την ημέρα που συνελήφθη, όταν είχε πει χαρακτηριστικά: "Τα κίνητρά μου ήταν πολιτικά. Θεωρώ τον εαυτό μου αιχμάλωτο πολέμου. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου θύμα.". Αλήθεια γνωρίζει τι σημαίνει αιχμάλωτος πολέμου; Γνωρίζει τι είναι πόλεμος; Έχει ακούσει ποτέ αιχμαλώτους πολέμου να ζητούν εκπαιδευτική άδεια; Μήπως έχει μπερδέψει την πραγματικότητα με τον πλαστό κόσμο στον οποίο μεγάλωσε; Μάλλον έχει έρθει η ώρα κατά την οποία πρέπει να συνειδητοποιήσει πως η πραγματική ζωή δεν είναι να έχει καλούς δικηγόρους που θα αμνηστεύουν την κάθε του πράξη. Ο νεαρός, για το δικό του συμφέρον, αλλά και ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας, θα πρέπει να οδηγηθεί σε αγροτικές φυλακές και εκεί να μάθει πως είναι η ζωή εργαζόμενος σκληρά. Τις ελάχιστες ελεύθερες ώρες που θα έχει να του παρασχεθούν βιβλία για να διαβάζει και να επιμορφώνεται. Μέχρι εκεί όμως! Δεν μπορεί ένας μικρός κακομαθημένος νεαρός τρομοκράτης να απασχολεί την κοινή γνώμη, ειδικά σε μία τόσο κρίσιμη πολιτικά περίοδο.

Δεν προτείνω αυτή τη λύση από μίσος ή θυμό για το παιδί. Απεναντίας, τον λυπάμαι γιατί οι πραγματικοί ένοχοι είναι αυτοί που τον ανέθρεψαν και τον έκαμαν να πιστεύει πως στον κόσμο υπάρχει μόνο αυτός και αυτό που εκείνος επιθυμεί. Είναι άξιος λύπης γιατί ποτέ δεν στάθηκε δίπλα του κάποιος που να τον αγαπά ειλικρινά. Δεν του χρειάζεται αυτή τη στιγμή δημοσιότητα, αλλά ησυχία, ηρεμία και κυρίως να μάθει ποια είναι η ζωή. Ο καλύτερος τρόπος είναι η σκληρή δουλειά που κόβει τα φτερά και την έπαρση της αλαζονείας.

Όσο για αυτούς που προβάλλουν το όλο ζήτημα; Είναι προφανές πως εξυπηρετούν το πολιτικό σύστημα. Για την ακρίβεια είναι όργανα του πολιτικού συστήματος. Είναι οι ίδιοι που έκαψαν και πάλι το κέντρο της Αθήνας προσπαθώντας να τραβήξουν την κοινή γνώμη μακριά από τα φλέγοντα πολιτικά ζητήματα και τις εξελίξεις που δρομολογούνται στη χώρα μας. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο, όπου το πολίτευμά της δοκιμάζεται πολύ σκληρά. Το πολιτικό σύστημα συμπαρασύρει στο διάβα του τα πάντα και αφήνει πίσω του στάχτη και ερείπια. Κάποιοι, βέβαια, ακόμα πανηγυρίζουν το τέλος της ύφεσης...