Κρίσιμες και δύσκολες αποφάσεις

Παίρνω αφορμή από το σχόλιο ενός αναγνώστη που υπογράφει ως «Έλλην Ορθόδοξος Πολίτης» και ο οποίος γράφει χαρακτηριστικά: «Αν κατάλαβα καλά, κ. Βολουδάκη εσύ συνιστάς να στηρίξουμε με την ψήφο μας την ΝΔ μόνον και μόνον για να μην έχουν να λένε "δεν μας άφησαν να ολοκληρώσουμε"; Αυτό φαίνεται να κατάλαβε ο SYLKO-LIAKOS και προφανώς θέλει να πή ότι μπορούμε να υποστηρίξουμε κάποιο άλλο κόμμα εκτός από το δίλημμα "ΝΔ" ή "ΣΥΡΙΖΑ". Από την απάντηση που θα λάβω θα εξαρτηθή η συνέχεια της σκέψης μου». Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση και δεν θα ήθελα να χαθεί κάπου στα σχόλια και γι' αυτό την απαντώ εδώ.

Αρχικά θέλω να ευχαριστήσω τον φίλο αναγνώστη για την ευκαιρία που μου δίνει να αναλύσω έτι περαιτέρω το σκεπτικό της τοποθέτησης μου. Προσπαθώ ο πολιτικός μου λόγος να είναι σαφής, εκτενής και κυρίως λογικός. Τόσο στα γραπτά, όσο και στις ομιλίες ή τις συνεντεύξεις μου επιδιώκω να αποδεικνύεται η σκέψη και η πολιτική που εκφράζω. Στην ομιλία μου [το link δεν είναι δικό μου αλλά ενός φίλου αναγνώστη που το ανάρτησε στο Youtube] κατά την κοπή της Αγιοβασιλόπιτας της Παρατάξεως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» εξήγησα λεπτομερώς το σκεπτικό μου. Απάντησα στα ερωτήματα που μου ετέθησαν και πιστεύω πως τοποθετήθηκα επαρκώς σε κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που πρόχειρα και αφαιρετικά συνόψισε η τοποθέτησή σας.

Εάν δεν ίσχυαν έκτακτες συνθήκες, θα ήταν παρούσα στις εκλογές και η Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», οπότε και δεν θα ετίθετο θέμα στο τι θα ψηφίσουμε. Στις εκλογές αυτές, όμως, υπάρχει μια πολύ άσχημη προοπτική για τον τόπο, αυτή της ανάληψης της εξουσίας από τους άθεους αμοραλιστές αριστερούς κατά το λόγο και δεξιούς κατά τα εισοδήματα και τον τρόπο ζωής, που όπως έχουν ήδη προαναγγείλει θα διαλύσουν εκτός από οικονομικά, κυρίως πνευματικά και εθνικά την Πατρίδα μας.

Αρθρογραφώ καθημερινά εδώ και σχεδόν ένα χρόνο σχολιάζοντας αυτά που η πολιτική μου κρίση θεωρεί πως χρειάζονται ανάλυση και προσοχή. Νομίζω, πως φαίνεται καθαρά τόσο το πολιτικό σκεπτικό που εκφράζω αλλά και η τακτική που ακολουθώ. Θεωρώ στάση ευθύνης και κυρίως πολιτικής ανδρείας τον απαραίτητο συμβιβασμό της παρούσης συγκυρίας, έτσι ώστε να μην ματαιωθεί μόνιμα ο άνισος αγώνας που δίνουμε καθημερινά για την ελευθερία της Πατρίδας. Κάποτε ο Ιωάννης Α. Καποδίστριας καταδίκασε λεκτικά την επανάσταση μόνο και μόνο για να "κοιμίσει" τους Τούρκους και να μη ματαιωθεί η προσπάθεια της απελευθέρωσης του γένους. Πολιτικά δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αποτραπεί η ανάληψη της εξουσίας από το ασκέρι της αντιπολίτευσης.

Αυτό που διδάσκομαι καθημερινά από το παράδειγμα των Πατέρων μας, από τις νουθεσίες προς τους πολιτικούς άνδρες του Μεγάλου Φωτίου αλλά και από τον πολιτικό βίο του Ιωάννη Α. Καποδίστρια, είναι πως ο πολιτικός πρέπει να έχει ένα στόχο τον οποίο να υπηρετεί και αυτός να είναι πάνω και πέρα από όλα. Κατόπιν πρέπει τα μάτια και τα αυτιά του να είναι ανοιχτά, να ακούει όλους, να δίνει προσοχή και στην παραμικρή λεπτομέρεια και κατόπιν να αποσύρεται, να συνυπολογίζει τα πάντα και κυρίως να καταλήγει σε μία απόφαση την οποία πρέπει πάντα να περνάει από την έγκριση του παντοδύναμου Θεού λέγοντας «Θεέ μου είδες την πρόθεσή μου να γίνει το καλύτερο για τον τόπο. Σκέφτηκα πως στην παρούσα συγκυρία το σωστό είναι αυτό. Πάρε την απόφασή μου και κάνε την ότι νομίζεις». Όταν ο πολιτικός δεν βαδίζει μόνος αλλά έχει πνευματική καθοδήγηση, τότε θα ακούσει την απάντηση του Θεού γι' αυτό που αποφάσισε. Αν πιστεύει πως μπορεί μόνος του να λύσει το θέμα, είναι ένας ακόμα πολιτικός της Δύσης!

Όλα τα παραπάνω με κάνουν να νιώθω ήσυχος και βέβαιος πως στην παρούσα συγκυρία έχω πράξει το σωστό για τον σκοπό που υπηρετώ. Ο Θεός να με κρίνει με την επιείκειά του!