Στην έκθεση σημειώνεται ότι «η Ευρώπη έχει αρχίσει να ανακάμπτει από την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά η ανάκαμψη είναι αργή και διστακτική στην ευρωζώνη. Η παραγωγή και οι επενδύσεις παραμένουν πολύ κάτω από τα επίπεδα προ της κρίσης. Η ανεργία παραμένει σε απαράδεκτα υψηλά ποσοστά και η ανεργία των νέων είναι ένα ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα. Το ποσοστό ανεργίας στους νέους στην ευρωζώνη ανήλθε στο πρωτοφανές ποσοστό του 23% στα μέσα του 2014, πολύ πάνω από το ποσοστό του 2007».
Το ΔΝΤ ζητά, μεταξύ άλλων, τον «περιορισμό της προστασίας» των μονίμων εργαζομένων και τη «διατήρηση υπό έλεγχο» του κατώτατου μισθού, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι «οι υψηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης μπορεί να βελτιώσουν την απασχόληση των νέων» και ότι «οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας μπορεί να συμβάλουν στη μείωση της επίμονα (υψηλής) ανεργίας των νέων». Στη έκθεση τονίζεται η ανάγκη να υπάρξουν «συνολικές οικονομικές αποδοτικές πολιτικές», ώστε να αντιμετωπιστεί το «μεγάλο πρόβλημα» της ανεργίας των νέων, επισημαίνοντας την αύξηση της ανεργίας των νέων στην Κύπρο, στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία, και στην Ισπανία.
Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι «η ανεργία των νέων κυμαίνεται σε ολόκληρη την περιοχή που εκτείνεται η ευρωζώνη. Μερικές χώρες – η Ιρλανδία, η Ελλάδα, η Ισπανία, και η Πορτογαλία – γνώρισαν μια απότομη αύξηση της ανεργίας κατά τη διάρκεια της κρίσης. Όμως, με εξαίρεση την Ιρλανδία, τα ποσοστά ανεργίας των νέων των χωρών αυτών ήταν ήδη σταθερά άνω του μέσου όρου πριν από την κρίση. Στην Ιταλία και τη Γαλλία, επίσης, τα υψηλά ποσοστά της ανεργίας των νέων είναι, ως επί το πλείστον, κληρονομιά πριν την περίοδο της κρίσης».
Ακόμη το ΔΝΤ ζητά «περαιτέρω μεταρρυθμίσεις» από χώρες, όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία στο ζήτημα της «αγοράς εργασίας», διατυπώνοντας την άποψη ότι «από μόνη της η ανάπτυξη δεν θα επιλύσει το πρόβλημα της ανεργίας των νέων». Στην έκθεση παρουσιάζεται ως «ανησυχητικό στοιχείο» το γεγονός ότι το 40% των νέων ανέργων μεταξύ των ηλικιών 15 έως 24 ετών δεν έχουν δουλειά για περισσότερο από ένα χρόνο και υποστηρίζεται ότι πρέπει να γίνονται περισσότερα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης, καθώς και οικονομικά αποδοτικές πολιτικές για να βοηθηθούν οι άνεργοι να βρουν εργασία. Το ΔΝΤ προτείνει επίσης τη «σμίκρυνση του χάσματος» ανάμεσα στους νέους που έχουν προσωρινή εργασία και οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι κάτω των 25 ετών και εκείνων που απασχολούνται σε μόνιμη βάση «μέσω χαλάρωσης της προστασίας» τους (των μόνιμων εργαζομένων).
Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, «εάν επιβραδυνθεί η ανάκαμψη στην ευρωζώνη, αυτοί οι αριθμοί [σημ. ΜΒΒ: της ανεργίας των νέων] θα μπορούσαν να αρχίσουν να ανεβαίνουν και πάλι», προσθέτοντας ότι «ενώ η υψηλή ανεργία είναι πάντα ανεπιθύμητη, η ανεργία των νέων μπορεί να είναι ιδιαίτερα προβληματική στην ευρωζώνη, η οποία υποφέρει από σημαντική γήρανση του πληθυσμού και χαλάρωση της οικονομικής δραστηριότητας. Και όσο περισσότερο διαρκεί η ανεργία, τόσο μεγαλύτερη είναι η διάβρωση των δεξιοτήτων και της απασχόλησης και τόσο πιο διαβρωτικές είναι οι επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή και τα θεσμικά όργανα». Επίσης επισημαίνεται πως «χωρίς ζωντανό νεαρό εργατικό δυναμικό, οι οικονομίες δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά και να χρηματοδοτήσουν τα δίχτυα κοινωνικής ασφαλείας τους».
Τέλος, σημειώνεται ότι «μια σειρά από μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση της ανεργίας των νέων» και ότι «η επαγγελματική κατάρτιση ενισχύει την ετοιμότητα προς εργασία, τις δεξιότητες και τα καλά σχεδιασμένα οικονομικά αποτελέσματα». Το ΔΝΤ επαναλαμβάνει επίσης τη θέση ότι «για την αναβίωση της ανάπτυξης απαιτείται ισχυρή υποστήριξη για αύξηση της παραγωγής σε ολόκληρη την ευρωζώνη κι αυτό περιλαμβάνει υποστήριξη στις ιδιωτικές επενδύσεις, μέσω της χαλαρής νομισματικής πολιτικής».
Ολόκληρο το κείμενο της έκθεσης του ΔΝΤ, βρίσκεται εδώ. Το σκεπτικό και η πολιτική του, όμως, πόρρω απέχει από τη λογική και τη συνέπεια. Οι Δυτικοί αγωνίζονται με πάθος να θεραπεύσουν το σύμπτωμα και αφήνουν την ασθένεια να εξαπλώνεται. Το μεγάλο παγκόσμιο πρόβλημα σήμερα είναι ο κατακερματισμός και η μονομέρεια με την οποία αντιμετωπίζουν όλα τα ζητήματα, που έχει ως μοναδικό αποτέλεσμα την δημιουργία προβλημάτων. Οι αβάστακτες βιοτικές συνθήκες και τα οικονομικά προβλήματα είναι η απόρροια της λανθασμένης θεώρησης της Δύσης που έχει ως σκοπό την κυριαρχία επί των ανθρώπων αντί για την ευημερία τους.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου