Φόρος ονείρων

20.000.000 ευρώ πέταξαν οι Έλληνες στα σκουπίδια την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014 και συνολικά 92.000.000 ευρώ το τελευταίο διάστημα. Αυτός ήταν ο όγκος των συναλλαγών που έγιναν στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ για την κλήρωση του τζόκερ. Στην προηγούμενη κλήρωση της Κυριακής 2 Νοεμβρίου υπολογίζεται ότι τις τελευταίες ώρες πριν από την κλήρωση, συμπληρώνονταν 1.000 στήλες του τζόκερ ανά δευτερόλεπτο! Η συνολική υποβολή δελτίων την Κυριακή έφτασε τα 2.370.000 δελτία, ενώ την Πέμπτη τις τελευταίες ώρες πριν από τις 20:30 που έληγε η προθεσμία, γινόταν κατάθεση περίπου 300 δελτίων ανά δευτερόλεπτο. Σε όλο αυτό το διάστημα των επαναλαμβανόμενων κληρώσεων στις οποίες δεν υπήρχε νικητής, παίχτηκαν 185 εκατομμύρια στήλες, συνολικής αξίας 92,5 εκατομμυρίων ευρώ.

Οι νικητές μοιράστηκαν περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ στα οποία επιβάλλεται φόρος κατά κύριο λόγο με συντελεστή 20%. Άρα τα καθαρά τους κέρδη είναι περίπου 32 εκατομμύρια ευρώ. Ο ΟΠΑΠ κέρδισε, μετά την αφαίρεση του φόρου στον τζίρο και στα κέρδη αλλά και στις προμήθειες των πρακτορείων, γύρω στα 20 με 25 εκατομμύρια ευρώ. Το κράτος κέρδισε τα περισσότερα καθώς από όλους τους φόρους (ΟΠΑΠ, πρακτορείων και παικτών) εισέπραξε πάνω από 30 εκατομμύρια ευρώ. Ποιοι έχασαν; Τα εκατομμύρια των Ελλήνων που σκόρπισαν στο κενό κυριολεκτικά 92,5 εκατομμύρια ευρώ με την προσδοκία του εύκολου και ακαριαίου πλουτισμού. Ακόμα ένας έμμεσος φόρος από το κράτος, πονηρά σχεδιασμένος, έτσι ώστε ουδείς φορολογούμενος να αντιλαμβάνεται ότι φορολογείται.

Κοντά στα Χριστούγεννα θα εμφανιστεί και πάλι εντελώς "τυχαία" μια συγκυρία από συσσωρευμένες εβδομάδες που δεν θα έχουν αναδείξει νικητή, όπως άλλωστε συμβαίνει πάντοτε τα τελευταία χρόνια. Ο κόσμος απτόητος θα τρέξει εκ νέου να καταθέσει καμιά εκατοσταριά εκατομμύρια ευρώ. Το ίδιο θα κάνει και στην περίπτωση των λαχείων και των υπολοίπων τυχερών παιχνιδιών που υπόσχονται να αλλάξουν τη ζωή των παιχτών στο δευτερόλεπτο. Δεν αναφέρθηκα στις ακραίες περιπτώσεις όπως αυτή του νεαρού που έπαιξε 3.000 ευρώ σε δελτίο επειδή ονειρεύτηκε τους αριθμούς, παρότι είναι, δυστυχώς, μια χαρακτηριστική περίπτωση. Κλασσική περίπτωση κυριολεκτικά "ονειροπαρμένου" ανθρώπου που περιμένει τη "θεά" τύχη -δηλαδή το απόλυτο τίποτα- να αλλάξει στη ζωή του, όλα όσα αυτός δεν προτίθεται να αλλάξει εξαιτίας της τεμπελιάς και της ανευθυνότητας.

Οι αρχαίοι πρόγονοί μας προχώρησαν μπροστά και παρήγαγαν πολιτισμό γιατί είχαν αρχές και αξίες. Δεν πίστευαν στην τύχη διότι όπως έλεγε ο Δημόκριτος δεν υπάρχει τύχη: «άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης» και συμπλήρωνε ο Πλούταρχος «μηδέν της τύχης, αλλά πάντα της ευβουλίας και της προνοίας». Σε μας σήμερα στο μηδέν είναι, δυστυχώς, η ορθή κρίση και η προνοητικότητα και γι' αυτό αφήσαμε τη ζωή μας στην τύχη!