Αδιέξοδο!

Στο θέμα του δανεισμού της Ελλάδας έχω αναφερθεί πολλές φορές κατά το παρελθόν και δεν θα σταματήσω να αναφέρομαι όσο η τακτική της κυβέρνησης δεν αλλάζει. Έχω τονίσει κατ' επανάληψη το πόσο φαύλος κύκλος είναι ο δανεισμός, τον μεγάλο κίνδυνο που διατρέχουμε λόγω των επιπόλαιων ενεργειών της κυβέρνησης αλλά και την προοπτική ενός νέου δανεισμού που φαίνεται να είναι προ των πυλών.

Τόσο καιρό η φιλοκυβερνητική προπαγάνδα των μέσων ενημερώσεως μας διακήρυττε την αναβάθμιση της Ελλάδας από τους διεθνείς Οίκους Αξιολόγησης. Ήρθε, λοιπόν, προχτές (12/9) η πολύκροτη αναβάθμιση των Standard & Poor's Ratings Services η οποία αξιολόγησε την χώρα μας από Β- σε Β. Η τελευταία αξιολόγηση της χώρας μας από τους S&P χρονολογείται στον Δεκέμβριο του 2012, οπότε αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς πως τα παραμύθια των κυβερνητικών περί προόδου είναι απλά λογιστικά τεχνάσματα! Δύο χρόνια μετά και σχεδόν τίποτε δεν έχει αλλάξει.

Οι Standard & Poor's Ratings Services για φέτος προβλέπουν ύφεση της τάξεως του 0,2% ερχόμενοι σε πλήρη συμφωνία με την πρόβλεψη του ΟΟΣΑ. Για την ερχόμενη τριετία οι εκτιμώμενοι ρυθμοί ανάπτυξης δεν εναρμονίζονται με αυτούς της τρόικα και της κυβέρνησης και κάνουν λόγο για πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 2% που είναι λιγότερο από τον μισό προσδοκώμενο στόχο του 4,5%. Όσον αφορά στο χρέος, οι S&P προβλέπουν πως στο τέλος του 2017 θα κυμαίνεται στα επίπεδα του 164,4% του ΑΕΠ, γεγονός που σημαίνει πως τρία χρόνια μετά από σήμερα θα βρισκόμαστε στην ίδια άθλια κατάσταση! Επιπλέον η μέση διάρκεια του χρέους είναι ακόμα μεγαλύτερη και συγκεκριμένα από τα 6,3 χρόνια που ήταν το 2011, έχει αυξηθεί στα 15,8 έτη. Το χειρότερο είναι η επισήμανση πως το 72% του Ελληνικού χρέους βρίσκεται εκτός αγοράς και στα χέρια κυβερνήσεων και κεντρικών τραπεζών!

Η πολιτική αβεβαιότητα χαρακτηρίζεται ως "αδυναμία" στην αξιολόγηση που κάνουν οι S&P που προτείνουν ανάπτυξη, ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου στις αγορές εργασίας και προϊόντων και την αύξηση των επιχορηγήσεων. Δεν μας λένε κάτι καινούργιο αν σκεφτεί κανείς πως προσωπικά από το 2009 τονίζω την επιτακτική ανάγκη ενός σταθερού νομοθετικού και θεσμικού πλαισίου που θα προσελκύσει κεφάλαια και θα δρομολογήσει την ανάπτυξη!

Τα Ελληνικά ομόλογα εξακολουθούν να βρίσκονται σε κατηγορία που δεν επιτρέπει τη λήψη τους από την ECB ως ενέχυρο, πράγμα που σημαίνει πως θα πρέπει να βρεθεί λύση για το επόμενο βήμα και αφού λήξει το πρόγραμμα στήριξης στο οποίο βρίσκεται σήμερα η χώρα, δηλαδή από τον ερχόμενο Φεβρουάριο. Ουσιαστικά η κυβέρνηση έχει τις εξής εναλλακτικές: α) να δανειστεί εκ νέου σε ένα τρίτο πρόγραμμα στήριξης εξασφαλίζοντας φτηνό χρήμα για τις τράπεζες, παρατείνοντας το καθεστώς εποπτείας και ουσιαστικά διαιωνίζοντας το σημερινό πρόβλημα και β) να αναζητήσουν οι τράπεζες ρευστό στις διεθνείς αγορές κάτι που θα τους κοστίσει περισσότερο και θα παρατείνει το πρόβλημα ρευστότητας της πραγματικής οικονομίας κάτι που ενδιαφέρει άμεσα όλους τους πολίτες της χώρας.

Ακόμα μια φορά διαπιστώνουμε πως οι κατευθυνόμενες και πολύ πρόχειρα σχεδιασμένες πολιτικές πρακτικές της κυβέρνησης οδηγούν σε αδιέξοδο. Σίγουρα οι εξαγγελίες του καιροσκόπου αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορούν να είναι η απάντηση και η λύση στο πρόβλημα. Η λύση του προβλήματος είναι μία και μοναδική: Επιστροφή στην πολιτική της Ρωμηοσύνης εφαρμοσμένη από μία κυβέρνηση Ελλήνων!