Εθνική ομοψυχία

Στην πατρίδα μας έχουμε το αποκλειστικό προνόμιο να αναθέτουμε τη λύση των προβλημάτων σε αυτούς που τα δημιούργησαν! Αυτό σίγουρα αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία! Έτσι έχουμε φτάσει να περιμένουμε από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να λύσουν το πρόβλημα ή ακόμα χειρότερα να πιστεύουμε πως η εναλλακτική αυτών είναι εκ των ΗΠΑ διορισμένη αντιπολίτευση ενός ψευτο-θολο-κουλτουριάρικου κεντρο-αριστερού συνονθυλεύματος.

Όλοι αυτοί, που σημειωτέον εξυπηρετούν το ίδιο αφεντικό και τους ίδιους σκοπούς, επιδίδονται σε μια ακατάσχετη βαττολογία περί "εθνικής ομοψυχίας", "κοινής" αντιμετώπισης των θεμάτων και παρομοίων συναφών εύηχων αερολογιών. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή μου στην τηλεόραση της Ρόδου ξανάκουσα αυτή την περιβόητη φράση και παρότρυνση στο να είμαστε όλοι ως έθνος ενωμένοι και να στηρίζουμε το κυβερνητικό έργο και μπλα-μπλα-μπλα, συνειρμικά θυμήθηκα τον νέο ποινικό κώδικα που ψήφισε η κυβέρνηση θέλοντας να κλείσει τα στόματα όλων ημών των οποίων ο εγκέφαλος δίνει ακόμα σημάδια λειτουργίας και μοιραία ο νους μου πήγε σε μία συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία: Τους πρώτους μήνες της θητείας του ως καγκελάριος ο Hitler εγκαινίασε μια συντονισμένη πολιτική «ομοψυχίας» αναγκάζοντας τις οργανώσεις, τα πολιτικά κόμματα και τις κυβερνήσεις των κρατιδίων να ευθυγραμμιστούν με τους στόχους των Ναζί, θέτοντάς τους υπό ναζιστική ηγεσία. Η κουλτούρα, η οικονομία, η εκπαίδευση και η δικαιοσύνη περιήλθαν υπό τον έλεγχο των Ναζί. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις διαλύθηκαν και οι εργαζόμενοι, οι υπάλληλοι και οι εργοδότες αναγκάστηκαν να ενταχθούν σε ναζιστικές οργανώσεις. Στα μέσα Ιουλίου 1933 το ναζιστικό κόμμα ήταν πλέον το μοναδικό που επιτρεπόταν στη Γερμανία. Το Reichstag (το Γερμανικό κοινοβούλιο) κατάντησε απλό πιόνι στην δημοκρατικά εκλεγμένη δικτατορία του Hitler.

Ποια είναι αυτή η εθνική ομοψυχία; Το να δεχτούμε ως έθνος τη μειοδοτική πολιτική του αντιπροέδρου της κυβέρνησης στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, ένα θέμα που ο πρωθυπουργός ονομάζει "Μακεδονικό"; Να συμφωνήσουμε με τον πρωθυπουργό που ονομάζει "κοινότητα" την Κυπριακή Δημοκρατία; Να ταυτιστούμε με την σμίκρυνση της Ελληνικής ΑΟΖ όπως επιθυμεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ; Να δικαιώσουμε την απαράδεκτη στάση της συγκυβέρνησης που καταφέρθηκε εναντίον της Κύπρου με διάβημα, πράξη που δεν έχουμε κάνει ούτε σε βάρος της Τουρκίας, ούτε των Σκοπίων; Να δεχτούμε την ανελέητη, αντισυνταγματική και απάνθρωπη φορολογία επειδή η κυβέρνηση την παρουσιάζει ως λύση; Να δεχτούμε την ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος την στιγμή που η ΕΛΣΤΑΤ ανακοινώνει πως το 21% των Ελλήνων ζει κάτω από το επίπεδο της φτώχειας; Να συμφωνήσουμε με το σιωπητήριο των Ορθόδοξων ναών και την ανέγερση μουσουλμανικού λατρευτικού ιδρύματος;

Φυσικά και θα πρέπει να υπάρξει κάποια στιγμή εθνική ενότητα και ομοψυχία, κάτω όμως από τη σκέπη μιας καθαρά Ελληνικής κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που δεν θα δέχεται εντολές από το εξωτερικό, δεν θα βάζει τίποτε πάνω από την πίστη και τις αξίες της Ελλάδος και κυρίως θα εκφράζει πραγματική Ελληνική ενότητα και όχι σύμπραξη σαν αυτή που κόστισε τη μισή Κύπρο.