Συμμετέχοντες στην συνάντηση: [Τουρκική πτέρυγα] Melih Esenbel, Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας - Sukru Elekdag, Γενικός Γραμματέας, Υπουργείο Εξωτερικών - Necdet Tezel, Γενικός Διευθυντής Πολιτικών Υποθέσεων - Ercument Yavuzalp, Γενικός Διευθυντής για την Αμοιβαία Ασφάλεια - Ecmel Barutcu, Διευθυντής Κυπριακών και η Ελληνικών Υποθέσεων - [Αμερικανική πτέρυγα] Henry A. Kissinger, Υφυπουργός και σύμβουλος του προέδρου για θέματα εθνικής ασφάλειας - William Macomber, πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Τουρκία - Joseph J. Sisco, Υφυπουργός για Πολιτικές Υποθέσεις - Arthur Hartman, Υφυπουργός Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις - Peter W. Rodman, Επιτελής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας.
Ημερομηνία και ώρα συνάντησης: Δευτέρα, 10 Μαρτίου 1975 [17:20-18:30]
Θέματα: Τέλος της στρατιωτικής ενίσχυσης στην Τουρκία / Κύπρος
Μια συνάντηση που έχει πολλά να μας διδάξει σχετικά με το πως γράφεται κάθε στιγμή η ιστορία, ποιος ήταν ο πραγματικός ρόλος των πρωταγωνιστών, τι κρύβεται πίσω από τις ανακοινώσεις και τελικά το πως αποφασίζεται κάπου μακρυά από εμάς και χωρίς εμάς, το μέλλον μας! Παραθέτω το πρακτικό "φωτιά" της συνάντησης έτσι ακριβώς όπως το δημοσιοποίησαν τα Wikileaks καθώς επίσης και την μετάφραση μου στα Ελληνικά, μαζί με επεξηγήσεις και σημειώσεις όπου είναι απαραίτητες για την κατανόηση του κειμένου.
Σας παροτρύνω να το μελετήσετε προσεκτικά και να δώσετε την απαραίτητη σημασία σε κάποιες "λεπτομέρειες" που δεν είναι ορατές στην πρώτη ανάγνωση: Πρώτα-πρώτα στην όλη στάση του Kissinger: Παρακολουθεί τους συνομιλητές του, επιλέγει προσεκτικά τις λέξεις του και επιμελείται ιδιαίτερα τις φράσεις του. Δεν είναι καθαρή η τοποθέτησή του αλλά οδηγεί τους συνομιλητές του εκεί που αυτός θέλει. Δεν διστάζει προκειμένου να πετύχει το σκοπό του να χρησιμοποιήσει το οποιοδήποτε μέσο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα κάτι που λέει μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά υπαινίσσεται πολλά τόσο για τη δική του τακτική, όσο και εν γένει των Η.Π.Α.: «Πριν από τον Νόμο περί Ελευθερίας της Πληροφορίας, συνήθιζα να λέω σε συναντήσεις, "την παρανομία τη κάνουμε αμέσως, η αντισυνταγματική παίρνει λίγο περισσότερο", αλλά δεδομένου του Νόμου περί Ελευθερίας της Πληροφορίας, φοβάμαι να λέω τέτοια πράγματα».
Ο Kissinger δεν διστάζει να παραδεχτεί τους δεσμούς που έχει η κυβέρνηση των Η.Π.Α. εκείνο τον καιρό με την Τουρκία και το πόσο άρρηκτα συνδεδεμένα είναι τα συμφέροντα Η.Π.Α.-Τουρκίας: «κ. Υπουργέ των Εξωτερικών, δεν χρειάζεται να σας πω τα συναισθήματα μου. Το έχω πει δημοσίως ότι δίνουμε βοήθεια προς την Τουρκία όχι κάνοντας χάρη στην Τουρκία, αλλά επειδή αυτό εξυπηρετεί τα αμοιβαία συμφέροντά μας. Το είπα αυτό στο αεροδρόμιο. Θυμάμαι, ακόμη και αν οι γερουσιαστές δεν θυμούνται, ότι η Τουρκία έστειλε στρατεύματα στην Κορέα, μια περιοχή όπου η Τουρκία δεν είχε κανένα συμφέρον, και των οποίων οι κρατούμενοι -είχαμε κάνει μια μελέτη- ήταν οι μόνοι που δεν συνεργάστηκαν με τους Κορεάτες, παρότι οι Βορειοκορεάτες είναι πολύ βίαιοι. Ακριβώς όπως η βοήθεια προς την Τουρκία μας οδήγησε στις διεθνείς υποθέσεις, η αποκοπή της μπορεί να είναι ένας τρόπος για να βγούμε από τις διεθνείς υποθέσεις. Δεν ήταν κατευθυνόμενη κατά της Τουρκίας, ήταν μια προσπάθεια να καταστρέψει την εξωτερική μας πολιτική. Αυτό αντικατοπτρίζει, κατά την άποψή μου, βαθιά ριζωμένες τάσεις και δεν είναι αντι-Τουρκικές».
Φτάνει μάλιστα να απολογηθεί για την Αμερικανική αντιπολίτευση λέγοντας «Πιστεύω ότι μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό. Αλλά επειδή οι άνθρωποι που επιτίθενται σε αυτό, επιτίθεται σε όλη την εξωτερική μας πολιτική, θα είναι πιο δύσκολο. Αν είχαμε μια μυστική ψηφοφορία, θα μπορούσαμε να το αντιστρέψουμε. Το πρόβλημα τώρα είναι το πώς οι άνθρωποι πρέπει να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος, έξι εβδομάδες μετά την αρχική ψηφοφορία. Είναι ένα πρόβλημα πολιτικού γοήτρου για ορισμένους. Ελπίζω να το δείτε σαν την ασθένεια ενός παλιού φίλου, όχι ως κάτι που στρέφεται κατά της Τουρκίας και να δείξετε λίγη υπομονή». Τι τύχη μπορούσε να έχει η Ελλάδα στο θέμα του Κυπριακού όταν η ίδια είχε κυβέρνηση υπόλογη και κατευθυνόμενη από τις Η.Π.Α. και την ίδια ώρα οι Η.Π.Α. πήγαιναν "αγκαλιά" με την Τουρκία σαν δύο παλιοί φίλοι; Απολύτως καμία! Αν κάποιος ακόμα αμφισβητεί το ότι η Ελληνική κυβέρνηση υπάκουε σε όλες τις προσταγές των Η.Π.Α., ας ακούσει λίγο πιο προσεκτικά τι λέει και πάλι ο Kissinger: «Έχω ετοιμάσει ένα υπόμνημα –μιλάμε ως φίλοι [Σημ. ΜΒΒ: εννοεί εμπιστευτικά]– του Ελληνικού Κυπριακού Τύπου. Αν είναι ο Μακάριος εναντίον των Η.Π.Α., τότε μπορούμε να το χειριστούμε στο εσωτερικό της χώρας. Δεν χρειάζεται να αποφασίσετε τώρα. Εμείς δεν σας πιέζουμε. Έχω την εντύπωση ότι ο Καραμανλής θέλει μια γρήγορη λύση. Είπα στον Μπίτσιο ότι οποιαδήποτε λύση θα είναι χειρότερη για την Ελλάδα. Είπα: «Όσο περισσότερο περιμένετε τόσο περισσότερο το κάνετε εσωτερικό θέμα. Οι μόνες διαφορές θα είναι ότι οι επικριτές σας θα εξακολουθούν να σας κατηγορούν λίγο περισσότερο ή λίγο λιγότερο για κακή συμφωνία, ότι κι αν πάρετε». Είπε: «συμφωνώ μαζί σας». Ο πρέσβης μας είδε το Καραμανλή χθες το απόγευμα, και ο Καραμανλής συμφώνησε με την ανάλυση αυτή. Ως εκ τούτου, αυτό που σας λέω είναι, κατά την κρίση μου, δυνατό να επιτευχθεί με την Ελληνική Κυβέρνηση. Ο Καραμανλής τόνισε ότι πέρα από ένα ορισμένο σημείο, θα ήταν ανυπέρβλητο για τον ίδιο, για παράδειγμα: αν υπήρχε μια μαζική έξοδος από το νησί, θα ήταν μια καταστροφή γι' αυτόν. Έτσι, θα πρέπει να είναι αρκετό για τον Ελληνικό πληθυσμό σε ζήσει μέσα στην περιοχή αυτή». Βλέπετε πως δεν αφήνει τίποτε στην τύχη: Από τα υπομνήματα για τον Ελληνο-Κυπριακό Τύπο που αποσκοπούν στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης, μέχρι την επιρροή στον "εθνάρχη" του οποίου τα όρια ήξερε πολύ καλά. Δεν θα τον είχαν επιλέξει άλλωστε εάν δεν ήταν τόσο πολύ κατευθυνόμενος.
Τέλος, προσέξτε πως ο Kissinger συμβουλεύει τους Τούρκους κλείνοντας την συνάντηση: «Η δυσκολία θα είναι –[έχετέ το αυτό κατά νου] όταν θα συσκεφθείτε μεταξύ σας κύριοι– οι Έλληνες δεν μπορεί να δεχτούν μια διζωνική ρύθμιση, εκτός εάν μειώνεται η περιοχή. Αν τους ρωτήσετε τώρα αν αποδέχονται μια διζωνική λύση, θα σας πουν όχι. Αλλά αν μπορούμε να τα συνδυάσουμε κατά κάποιο τρόπο, έτσι ώστε να συμφωνήσουν σε μια διζωνική ρύθμιση και να έχουν κάποια διασφάλιση της μείωσης της περιοχής», ενώ πιο πριν τους είχε απαντήσει καταφατικά στο ότι θα τους ενημερώνει σχετικά με την πορεία των συζητήσεων που θα έχει με την Ελληνική πλευρά!
Η έρευνα συνεχίζεται... θα επανέλθω...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου