Έλληνας vs Greek

Πήρα αφορμή από τους σημερινούς πολιτικούς και την αναξιοπρεπή και δουλική στάση τους έναντι των Ευρωπαίων και αναρωτήθηκα αν πάντα ήμασταν σε αυτήν τη δεινή κατάσταση ή είναι φαινόμενο των ημερών μας. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως τελικά όλοι όσοι θέλησαν να κάνουν πολιτική καριέρα επί σειρά ετών, την πλήρωσαν με αντίτιμο την εκδούλευση σε ξένα κέντρα και συμφέροντα. Βρήκα όμως και μια φωτεινή εξαίρεση. Έναν άνθρωπο που ναι μεν στην Ελλάδα έγινε γνωστός στους περισσότερους ως πρωθυπουργός της "οικουμενικής" κυβέρνησης, πλην όμως πρόκειται για έναν εξαιρετικό οικονομολόγο και πολιτικό και κυρίως έναν αξιόλογο άνθρωπο, για τον οποίο δυστυχώς η Ελληνική πολιτική σκηνή επιφύλασσε ένα πολύ μικρό ρόλο. Αυτή άλλωστε είναι η μοίρα των αξιόλογων ανθρώπων στην σύγχρονη Ελλάδα. Φυσικά μιλάω για τον αείμνηστο Ξενοφώντα Ζολώτα.

Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής κ. Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον (στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959), οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις. Αιτία ως προς αυτό δεν ήταν μόνο το περιεχόμενό τους αλλά και η γλώσσα τους. Οι λόγοι εκφωνήθηκαν στα Αγγλικά. Κατ' ουσίαν όμως, με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων η γλώσσα είναι η Ελληνική. Να σημειώσω πως το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης οι οποίοι δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα στην κατανόηση του προφορικού κειμένου που εκφώνησε ο Έλληνας καθηγητής.

Παραθέτω τον λόγο του στις 26 Σεπτεμβρίου 1957, ενώπιον του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, σε μία από τις πιο ουσιαστικές ενέργειες για την προβολή της Ελληνικής γλώσσας:

I always wished to address this Assembly in Greek, but realized that it would have been indeed "Greek" to all present in this room. I found out, however, that I could make my address in Greek which would still be English to everybody.With your permission, Mr. Chairman, l shall do it now, using with the exception of articles and prepositions, only Greek words.
Kyrie,I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized.Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy.This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe.In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic.I apologize for my eccentric monologue.I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic arid generous American Ethnos and to the organizes and protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia.

Παραθέτω και τον λόγο της 2ας Οκτωβρίου 1959:

Kyrie,It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic.The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies.I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

Δεν νομίζω πως είναι απαραίτητη η μετάφραση! Σε αυτά μπορεί ο καθένας από μόνος του να αντιπαραβάλει τα βλαχολεβαντίνικα Γρεκοαγγλικά των σημερινών πολιτικών και να διαπιστώσει την κατακόρυφη πτώση του επιπέδου της Ελληνικής πραγματικότητας.