Πόσοι ακόμα πρέπει να πεθάνουν;

Η χθεσινή (16//2016) τραγωδία στην Αίγινα είναι ακόμα ένα σημάδι της κατάρρευσης της Ελληνικής κοινωνίας. Ζούμε την απόλυτη τρέλα και αναισθησία, όπου ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει "ότι του αρέσει" χωρίς να κινδυνεύει με τιμωρία. Για την ακρίβεια, ατιμώρητοι παραμένουν όλοι όσοι διαπράττουν οτιδήποτε ανήθικο, εγκληματικό ή φασιστικό, ενώ διώκονται μέχρι εξοντώσεως όλοι όσοι επιθυμούν το σωστό και το πρέπον.

«Δεν κατάλαβα τίποτε» είπε στους λιμενικούς ο ηλικίας ... 77 (!!!) ετών υπαίτιος ενός δυστυχήματος, που κόστισε την ζωή σε τέσσερις (4) ανθρώπους -μεταξύ των οποίων είναι και ένα μικρό κοριτσάκι- και τραυμάτισε άλλους δεκαέξι (16), με τους δύο να είναι σε πολύ σοβαρή κατάσταση. Ωστόσο, το ακόμα πιο τραγικό είναι πως, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο εγκληματίας υπερήλικας εγκατέλειψε τον τόπο του δυστυχήματος και συνελήφθη αργότερα σε κάποιο σπίτι στην Αίγινα!

Δεν νομίζω πως υπάρχει κανείς, που δεν έχει γίνει μάρτυρας κάποιου ασυνείδητου με ταχύπλοο, ή με σανίδα για surfing, που αδιαφορώντας για τους λουόμενους κινείται ανάμεσά τους με υπερβολική ταχύτητα. Παρά ταύτα η ανοχή των αρμοδίων Αρχών, αλλά και των πολιτών που δεν καταγγέλλουν τα περιστατικά, οδήγησαν τελικά στην χθεσινή τραγωδία, που -δυστυχώς- δεν είναι η πρώτη. Ποιος ξεχνάει την 12η Αυγούστου του 1994, όταν ένα ολόκληρο "ιπτάμενο δελφίνι" πάνω από τον μικρό Βασίλη Δοσούλα και του στέρησε τα δύο του πόδια;

Αλλά και πόσα άλλα δυστυχήματα δεν έχουν συμβεί, που είτε είδαν το φως της δημοσιότητος, ή όχι; Τι έγινε; Τίποτε απολύτως! Κλαίμε για λίγο και μετά ... ο κάθε επικίνδυνα ανεύθυνα αναίσθητος εγωπαθής συνεχίζει την προκλητικά εκκεντρική ζωή του χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον για τους γύρω του. Δυστυχώς για τους περισσότερους Έλληνες, οι συνάνθρωποί τους είναι είτε ανύπαρκτοι, είτε οι αποδέκτες της επιδειξιομανίας τους, ή και τα δύο!

Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το πόσο εγωιστικά ζούμε την κάθε μας στιγμή αδιαφορώντας για τους διπλανούς μας. Δεν έχουμε καταλάβει πως η κρίση, που βιώνουμε στην πατρίδα μας, είναι αποτέλεσμα της εγωπαθούς επιλογής μας. Δεν έχουμε αντιληφθεί πως το να κοιτάζει ο καθένας μόνο το συμφέρον και τις επιθυμίες του εαυτού του, οδηγεί όχι μόνο σε τραγωδίες σαν την χθεσινή, αλλά στην διάλυση του έθνους.

Δεν είναι απλή υπόθεση σε μία χώρα το να μην ενδιαφέρεται κανείς για κανέναν! Αυτό ακριβώς αναζητούν οι πολέμιοι της Ελλάδος και, δυστυχώς, τους το προσφέρουμε απλόχερα!