Η απλή μέθοδος της Ε.Ε.

Δύο χαρακτηριστικά ρεπορτάζ του Ευρωπαϊκού Τύπου αυτό το Σαββατοκύριακο (8 & 9 Ιουνίου 2014), μας επιβεβαιώνουν ακόμα μια φορά την μεθοδολογία και την τακτική που εφαρμόζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ας δούμε πρώτα τι αναφέρουν τα ρεπορτάζ και μετά ας τα "διαβάσουμε" με το μυαλό μας και όχι με τα μάτια των δημοσιογράφων που τα συνέταξαν.

Το πρώτο δημοσίευμα έρχεται από την Ισπανία και αναφέρει πως μετά από την ανακοίνωση του Juan-Carlos ότι θα παραιτηθεί από το θρόνο, για να τον διαδεχθεί ο γιος του πρίγκιπας Felipe, «φούντωσε» ξανά η τάση κατά της μοναρχίας στην Ισπανία. Την περασμένη Δευτέρα (2/6/2014) το βράδυ, οι κάτοικοι πολλών πόλεων βγήκαν στους δρόμους ζητώντας να γίνει δημοψήφισμα. Τα τελευταία χρόνια, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, η δημοτικότητα της βασιλικής οικογένειας έχει δεχθεί ισχυρό πλήγμα. Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσίευσε την Κυριακή η εφημερίδα «El Pais», το 62% των ερωτηθέντων πιστεύει πως θα πρέπει να διεξαχθεί δημοψήφισμα για να αποφασίσουν οι πολίτες αν η Ισπανία πρέπει να παραμείνει υπό το καθεστώς της μοναρχίας ή να γίνει προεδρευόμενη δημοκρατία. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 49% των Ισπανών θα επέλεγαν τη μοναρχία με τον 46 ετών πρίγκιπα διάδοχο Felipe για βασιλιά, έναντι 36% οι οποίοι δηλώνουν πως τάσσονται υπέρ της προεδρευόμενης δημοκρατίας. Φαινομενικά μοιάζουν αλληλοαναιρούμενες οι δύο τοποθετήσεις, αλλά με τη σωστή ανάγνωση καταλαβαίνουμε καθαρά τι συμβαίνει.

Το δεύτερο δημοσίευμα έρχεται από το Ηνωμένο Βασίλειο: Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «The Sun» ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Jean-Claude Juncker είναι ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος στην Ευρώπη και το όραμά του για μια πιο ενωμένη Ευρώπη πηγάζει από τη ντροπή που νιώθει για τον πατέρα του και τις πράξεις του. Όπως γράφει η «Sun», ο πατέρας του Juncker πολέμησε για τον Hitler στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Συγκεκριμένα, εργαζόταν στη χαλυβουργία και αναγκάστηκε να ενταχθεί στο Γερμανικό στρατό και να πολεμήσει στη Ρωσία από το 1941. Αναφέρει ακόμα πως και ο πεθερός του, που ήταν καθηγητής στο Λουξεμβούργο, υποστήριζε τον Hitler και προσφέρθηκε να τεθεί επικεφαλής της Γερμανικής προπαγάνδας ενώ στη συνέχεια καταδίωκε τους Εβραίους. Το δημοσίευμα κατηγορεί επίσης τον Juncker και για το ότι έχει μια ζωή μέσα στη χλιδή, σημειώνοντας ότι μένει με την σύζυγό του σε  μία έπαυλη αξίας δύο εκατομμυρίων λιρών κοντά στο Λουξεμβούργο.

Αμφότερα τα δημοσιεύματα ακολουθούν την ίδια τακτική: Περνούν το μήνυμα στους αποδέκτες τους που δεν είναι άλλοι από τον Πρίγκιπα των Αστουριών και διάδοχο του Ισπανικού θρόνου Felipe, καθώς και τον Jean-Claude Juncker υποψήφιο για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 

Στην περίπτωση του Πρίγκιπα Felipe, η Ε.Ε. έδειξε τα δόντια της "κατεβάζοντας" τον κόσμο στους δρόμους και ζητώντας δημοψήφισμα για το πολίτευμα τακτική που ακολούθησε και τελειοποίησε στην Ουκρανία. Το ότι δεν είναι η βούληση του Ισπανικού λαού αλλά πρόκειται για κατευθυνόμενη ενέργεια φαίνεται από την απάντηση του 49% του λαού πως φαίνεται να προτιμάει την μοναρχία έναντι του 36% που έχει αντίθετη άποψη. Η Ε.Ε. ανακίνησε το όλο ζήτημα θέλοντας να διαμηνύσει στον Πρίγκιπα Felipe πως θα έχει την τύχη του πατέρα του αν της εναντιωθεί. Δεν είναι μυστικό πως στην περίπτωση του Βασιλιά Juan-Carlos, η αιτία των δημοσιευμάτων που έπληξαν την δημόσια εικόνα του ήταν η στάση που κράτησε στην Ισπανική οικονομική κρίση και στην ενθάρρυνση και στήριξη που παρείχε στην Ισπανική κυβέρνηση για γρήγορη έξοδο από το Δ.Ν.Τ. και την άμεση αποπληρωμή μέρους των χρεών στους δανειστές της.

Η περίπτωση Juncker είναι διαφορετική. Δεν ξέρω αν θα εκλεγεί τελικά, αλλά το μήνυμα που του καθιστούν σαφές από την Ε.Ε. είναι πως τον κρατούν στο χέρι με ότι συνεπάγεται αυτό. Αποτελεί πάγια τακτική όχι μόνο στην Ε.Ε. αλλά και στις κατά τόπους κυβερνήσεις, να ανέρχονται στα υψηλότερα κλιμάκια άνθρωποι τους οποίους κρατούν στο χέρι με διάφορα στοιχεία. Πρόσφατα παραδείγματα είδαμε ακόμα και στη χώρα μας: Μέχρι και για υπηρεσιακούς πρωθυπουργούς, επιλέγουν αυτούς που τους ελέγχουν πλήρως λόγω του παρελθόντος τους. Προσωπική μου εκτίμηση αποτελεί το γεγονός πως δεν είναι τυχαίο το κοινό σημείο που έχουν άλλος λίγο, άλλος πολύ: όλοι έχουν υπηρετήσει και συνεργαστεί με την Ναζιστική Γερμανία.

Τα παραπάνω δύο χαρακτηριστικά δείγματα της τακτικής και της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταδεικνύουν περίτρανα τον ολοκληρωτικό και σκαιό τρόπο των μεθοδεύσεων που ακολουθούνται προκειμένου να υποδουλώσουν και να υποτάξουν πλήρως τα κράτη-μέλη. Τα νέα που διαβάζουμε στις εφημερίδες πάντα κρύβουν κάτι από πίσω και συνήθως δεν είναι ούτε εμφανές, ούτε καλό!