Ένας από τους λόγους της δυσαρέσκειας, αλλά και του μίσους επιτρέψτε μου να προσθέσω, της Δύσης στο πρόσωπο του Ρώσου Προέδρου Vladimir Vladimirovich Putin, είναι το γεγονός ότι δεν άφησε δυτικές πολυεθνικές εταιρείες να εκμεταλλευτούν τον πλούτο της Ρωσίας, γράφει η Γαλλική ιστοσελίδα ενημέρωσης των πολιτών, Agora Vox.
Η επιθετική εκστρατεία κατά του Ρώσου Προέδρου σε μια σειρά από ξένα μέσα ενημέρωσης, κατά τη γνώμη του Γάλλου αρθρογράφου Robert Gil, οφείλεται στο γεγονός ότι η Δύση είναι δυσαρεστημένη από τις ενέργειες ενός ανθρώπου, ο οποίος αποφάσισε να αποσύρει τη Ρωσία από την οικονομική κρίση του τέλους του εικοστού αιώνα. «Η Δύση είχε σχεδιάσει μεγάλα ληστρικά έργα στην μετακομμουνιστική Ρωσία και άρχιζε να τα εφαρμόζει. Ωστόσο, ο Vladimir Vladimirovich Putin δεν τα άφησε να εξελιχθούν», ανέφερε η Γαλλική έκδοση.
Κατά την άποψή του, ο κύριος στόχος επιτάχυνσης της διαδικασίας ιδιωτικοποιήσεων, την οποία πρότεινε η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, ήταν η πώληση για ένα κομμάτι ψωμί της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου στις πολυεθνικές εταιρείες, το γεγονός που κατ' επανάληψη συνέβη στις αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτό είναι, σύμφωνα με τον ίδιο, ο λόγος της υστερίας των δυτικών μέσων ενημέρωσης. «Οι πολιτικοί και τα μέσα ενημέρωσης στη Δύση χειρίζονται τις πληροφορίες για να εξυπηρετήσουν τα οικονομικά συμφέροντα των χορηγών τους», καταλήγει ο Γάλλος αρθρογράφος.
«Ο Putin δεν είναι τέλειος. Έχει τα μειονεκτήματά του, ωστόσο, χάρη σε αυτόν έγινε δυνατή η ταχεία ανάκαμψη της οικονομίας», λέει ο Γάλλος δημοσιογράφος και σημειώνει ότι αυτό εξηγεί τα υψηλά ποσοστά της δημοτικότητας του στη Ρωσία, αλλά και τη δυσαρέσκεια που προξενεί στη Δύση.
Η Ρωσία συνεχίζει απτόητη την πολιτική της, αδιαφορώντας για τις άναρθρες κραυγές που ψελλίζει η Δύση. Οι μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις που πραγματοποιήθηκαν στο Ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας, έληξαν το Σάββατο (21/3/2015) σύμφωνα με το Ρωσικό υπουργείο Άμυνας.
Οι ασκήσεις ξεκίνησαν στις 16 Μαρτίου κατόπιν εντολής του Ανώτατου Διοικητή των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, Ρώσου Προέδρου Vladimir Vladimirovich Putin. Οι ασκήσεις μεταξύ των στρατευμάτων και των δυνάμεων του Βορείου Στόλου, της Δυτικής Στρατιωτικής Περιοχής και των Αερομεταφερόμενων στρατευμάτων, είχαν στόχο να ελέγξουν την ετοιμότητα του Βορείου Στόλου, καθώς επίσης και να αξιολογήσουν τη δυνατότητα να αυξηθεί η ομαδοποίηση των στρατευμάτων της Αρκτικής από τις κεντρικές περιοχές της Ρωσίας, για τις αποστολές κάτω από δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες.
Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, στρατηγός Sergey Kuzhugetovich Shoygu δήλωσε ότι στις έκτακτες ασκήσεις συμμετείχαν περίπου 76.000 στρατιώτες, πάνω από 10.000 θωρακισμένα οχήματα, 65 πολεμικά πλοία, 16 σκάφη υποστήριξης, 15 υποβρύχια και πάνω από 200 αεροπλάνα και ελικόπτερα.
«Στις 16 Μαρτίου ο Ρωσικός Βόρειος Στόλος τέθηκε σε συναγερμό μετά από εντολή του Vladimir Vladimirovich Putin. Το κύριο καθήκον των ασκήσεων μάχης-ετοιμότητας είναι να αξιολογηθούν οι ένοπλες δυνάμεις και οι δυνατότητες του Βορείου Στόλου στην εκτέλεση των καθηκόντων στην παροχή στρατιωτικής ασφάλειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στην περιοχή της Αρκτικής», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Sergey Kuzhugetovich Shoygu.
Η Ελλάδα γιατί άραγε τόσα χρόνια δεν έχει έναν τόσο ισχυρό αλλά και ξεκάθαρο σύμμαχο; Γιατί απλά πάντα είχε κυβερνήσεις που ενέκρινε το δυτικό προτεσταντικό κατεστημένο της Ευρώπης.
Αναρτήσεις
Kατά τεκμήριο η κυβέρνηση της Ρωσικής ομοσπονδίας του κόμματος της Ενωμένης Ρωσίας του Πούτιν, φαίνεται να ακολουθεί μια ανένταχτη κι αυτόνομη πολιτική στάση προς τα συνασπισμένα παγκόσμια κερδοσκοπικά συμφέροντα. Το συγκριτικό πλεονέκτημα αυτής της χώρας συνίσταται στο γεγονός πως μετά την πτώση της σοβιετοκρατίας απώλεσε το ενδιαφέρον επισταμένου ελέγχου από τον εξωγενή παράγοντα. Κατ’ ουσία αφέθηκε να αχθεί εκών άκων στην κοινωνικο-οικονομική καταστροφή δεδομένου ότι θεωρήθηκε δεδομένο πως δε θα μπορέσει να παρακολουθήσει τη φάση του αναπτυξιακού εκσυγχρονισμού. Η σχεδόν παντελής έλλειψη παραγωγικής συγκρότησης, η απουσία κατοχής κεφαλαιακών διαθέσιμων και μέσων παραγωγής εκ μέρους κάποιας αστικής τάξης συνιστούσε ένα περιβάλλον ιδιαιτέρως δυσμενές περιβάλλον. Παράλληλα το νέο αυτό πολιτειακό καθεστώς εν τω μέσω πολιτικών ερίδων και πολεμικών συγκρούσεων αναζητούσε τα βήματα του σε μια εποχή όπου οι οικονομικές δομές είχαν ήδη αναπροσαρμοστεί και οι ταχύτητες των ψηφιακών τεχνολογιών αιχμής είχαν αρχίσει να γίνονται ιλιγγιώδεις. Σύμπασα η διεθνής κερδοσκοπική συμμορία δεν έβρισκε κάποιο περαιτέρω λόγο να επιληφθεί, το θέμα θεωρήθηκε προφανώς λήξαν και αρχειοθετήθηκε. Το ΔΝΤ μάλιστα και οι συν αυτού θεώρησαν πως με τις μεταρρυθμίσεις και το δανεισμό που επέβαλαν έδωσαν και τη χαριστική βολή. Μετά την κατάρρευση των Ε.Σ.Σ.Δ. και προκειμένου για τη φιλελεύθερη στροφή της χώρας μερίμνησαν φυσικά για τη ναρκοθέτηση κάθε δυναμικής για βιώσιμη ανάκαμψη. Εκτίμηση που εν μέρει απεδείχθη αληθής δεδομένου ότι σε σύντομο χρόνο η Ρωσία διήλθε μια βαθιά κρίση εξωτερικού χρέους που συνακόλουθα οδήγησε στην οικονομική ύφεση, με τα γνωστά οδυνηρά αποτελέσματα, φτώχεια, οργανωμένο έγκλημα, μετανάστευση κ.α.. Συνέβη όμως το ενάντιο σε κάθε λογική εκτίμηση της κατάστασης κι έτσι εμωράνθησαν όσοι με τα χέρια τους είχαν ενταφιάσει το πτώμα. Η επαναφορά της χώρας σε υλικοτεχνικές υποδομές, επενδύσεις κι εξοπλισμό καθώς και η σύγκλιση με τα διεθνή οικονομικά δεδομένα υπήρξε το ώριμο αποτέλεσμα της πνευματικής επανόδου στην ορθόδοξη πνευματικότητα. Στο παρόν το θαυμαστό αυτό γεγονός παρουσιάζεται αναδρομικά πια ως μια δεδομένη εξέλιξη με βάση την προϊούσα κατάσταση. Ωστόσο η μεθοδευμένη αυτή αναλυτική υπερ-απλούστευση στοχεύει στο να παραγνωριστεί το μέγεθος της σχετικής υπέρβασης, το οποίο φυσικά δεν είναι ανθρώπινο, αφού ανθρωπίνως το πρότερο καθεστώς φρόντισε να διαλύσει κάθε πνευματικό δεσμό με την ανατολική ορθόδοξη εκκλησία. Η Ρωσία κατάφερε να επανακάμψει με αξιώσεις ενάντια σε κάθε προγνωστικό και μάλιστα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα αν υπολογίσει κανείς το χρόνο από το 1991 και τη δημοσιονομική κρίση του 1995 έως το 2000 μέχρι τη σήμερον. Το προφανές είναι ότι η συγκεκριμένη χώρα έχει πολλές δυνατότητες δεδομένου ότι: α. πρόκειται για τη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο, β. κατέχει μια μοναδική γαιοστρατηγική θέση αφού συνορεύει με Αμερική μέσω Αλάσκας, με Ιαπωνία, με Κίνα και με Ευρωπαϊκές χώρες, γ. διαθέτει ένα πλούσιο υπέδαφος σε ενεργειακά κοιτάσματα και εύφορες τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Αυτά όμως περιορίζονται στα τυπικά προσόντα. Τα ουσιαστικά μάλλον είναι: α. η επαναφορά της ορθόδοξης πίστης και λατρείας , β. ο φιλότιμος κι εργατικός ρώσικος λαός και γ. η πολιτική βούληση με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα. Σίγουρα υπάρχουν ερωτηματικά και λάθη στη στάση της Ρωσίας όπως για παράδειγμα: η αποκλειστική αφιέρωση στην ενεργειακή ανάπτυξη σε βάρος της λοιπής παραγωγικής διαδικασίας, συμμετοχή στους g20, σχεδόν αποκλειστική προμήθεια των ΗΠΑ με πυραυλοκινητήρες, τα βιομετρικά δεδομένα στις ταυτότητες, η προώθηση ενός παγκόσμιου νομίσματος του global. Παρόλα αυτά η Ρωσία αποτελεί μια ομόδοξη χώρα με την οποία μας ενώνει όχι μόνο η παράδοση αλλά και η σύγχρονη σύγκλιση των κοινών συμφερόντων. Η συγκυβέρνηση του Καμμένου Σύριζα παρόλα αυτά επιδίδεται σε έναν μόνιμο ανατροχασμό που την οδηγεί απαρέγκλιτα κι εκουσίως στην κινούμενη άμμο της Ε.Ε. Αυτεξούσιος
ΑπάντησηΔιαγραφή