Το κράτος της ... (παρ)ανομίας!

Στην Ελλάδα ο χειρότερος "προστάτης" (για να μην χρησιμοποιήσω την αργκό έκφραση) είναι το κράτος. Ακόμα και ο μεγαλύτερος μαφιόζος "νονός της νύχτας" φαντάζει ως ερασιτέχνης μπροστά στους πάσης φύσεως κρατικούς υπαλλήλους.

Γράφει χαρακτηριστικά η Χριστίνα Ρωμηού στο newmoney.gr:

«Τσακίστε τους... τους επαγγελματίες, τους επιτηδευματίες, τους επιχειρηματίες και όλους όσοι προσπαθούν ακόμα με νύχια και με δόντια να κρατήσουν τη δουλειά τους και την όποια μικρή επιχείρηση εξακολουθούν με περισσό θάρρος και... θράσος. Γιατί σαν θράσος πλέον εκλαμβάνεται η επιμονή κάποιων να μη βάζουν λουκέτο, να επιμένουν να κρατούν βιβλία, να προσπαθούν – μόνο αυτοί το ξέρουν πώς – να πληρώνουν μισθούς, φόρους, εισφορές ...

Παρασκευή πρωί, σε μια γνωστή μπυραρία των βορείων προαστίων. Δεν έχει ανοίξει ακόμη, καθότι πρωί. Μέσα βρίσκονται μόνον ο ιδιοκτήτης κι ένας φίλος του που έχει πάει να τον βοηθήσει να μεταφέρουν κάποια τραπέζια και στοκ εμπορεύματος στα ράφια. Κάνουν διάλειμμα και ο φίλος κάθεται σε ένα τραπεζάκι με τον καφέ που είχε αγοράσει νωρίτερα από άλλο κατάστημα.

Κάποια στιγμή στο κατάστημα μπαίνουν τρία άτομα. Δύο άνδρες και μια γυναίκα. Σαν απλοί πελάτες. Σύντομα κάνουν σαφές ότι μόνο αυτό δεν είναι. Ρωτούν πού είναι η απόδειξη του κυρίου που πίνει καφέ από το χάρτινο ποτήρι. Όταν εκείνος εξηγεί ότι ο καφές που κρατά είναι από άλλο μαγαζί κι ότι έχει επάνω του την απόδειξη για να τους τη δείξει, εκείνοι απαντούν πως δεν τους ενδιαφέρει κι ότι από τη στιγμή που κάθεται σε τραπέζι της μπυραρίας, (η οποία δεν λειτουργεί καν), οφείλει στο τραπέζι αυτό να υπάρχει κομμένη απόδειξη.

Δεν πείστηκαν ότι δεν έχουν να κάνουν με κάποιον φοροφυγά μικροεπιχειρηματία, ούτε όταν ο τελευταίος τους προθυμοποιήθηκε να τους δείξει τα «Ζ» της ταμειακής των προηγούμενων ημερών. Μόνο την προηγούμενη ημέρα το «Ζ» έδειχνε ότι είχαν κοπεί αποδείξεις 1.700 ευρώ, σε ένα κατάστημα των 20 τραπεζιών, κάτι που δείχνει ότι μάλλον δεν πρόκειται για φοροφυγά.

Αποτέλεσμα; Κόπηκε πρόστιμο 250 ευρώ για παράβαση που δεν έγινε ποτέ. Σημειωτέον ότι, με βάση την «εμπνευσμένη» τροπολογία που ισχύει, το πρόστιμο είναι ίδιο αν κάποιος επιχειρηματίας δεν κόψει αποδείξεις σε έως και 10 τραπέζια. Άρα, όποιος θέλει να φοροαποφύγει δεν περιορίζεται στη μια απόδειξη... δεν κόβει δέκα αφού έτσι κι αλλιώς, αν πιαστεί, το ίδιο θα πληρώσει.

Το χειρότερο όλων είναι η συνειδητοποίηση ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ούτε οι δανειστές από την Κεντρική Ευρώπη και τις ΗΠΑ, ούτε ο Σόιμπλε, ούτε η Λαγκάρντ. Ζουν στην κοινωνία που ζούμε, πληρώνουν κι αυτοί φόρους, βλέπουν μειώσεις σε μισθούς και αυξήσεις στα ράφια. Η μόνη σκέψη που μπορεί να περάσει από το μυαλό κάποιου είναι πως, εκτός από τα μπόνους που τους έχουν υποσχεθεί, τους έχει δοθεί μια πολύ συγκεκριμένη εντολή που σε ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσε να είναι κάπως έτσι: Τσακίστε όποιον βρείτε... λεφτά δεν υπάρχουν».

Έχει απόλυτο δίκιο! Μα ποιον θα καταδικάσουν οι "αδιάφθοροι" της εφορίας; Τους επιχειρηματίες που διαπλέκονται με τους πολιτικάντηδες και χρηματοδοτούν το σάπιο πολιτικό σύστημα; Τι να πει κανείς για τους κομματικούς υπαλλήλους, που κατέχουν καίριες κρατικές θέσεις και χρηματίζονται με πολλούς και διάφορους τρόπους ή χρησιμοποιούν αυτή τους την εξουσία για να πετύχουν τις διάφορες προσωπικές τους επιδιώξεις;

Ας μη μιλήσουμε για τους "αδέκαστους" της δίωξης των ναρκωτικών και του λιμενικού. Χωρίς να γενικεύουμε και να αφορίζουμε τους πάντες, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως και σε αυτόν τον χώρο γίνονται "όργια" από τους "κρατικούς λειτουργούς", που πλουτίζουν από ένα σωρό παράνομες δραστηριότητες. Γιατί δεν γίνεται έλεγχος "πόθεν έσχες" σε αυτούς του υπαλλήλους, που εξόφθαλμα ζουν μια ζωή πολυτελέστερη των "νομίμων" εισοδημάτων τους;

Συνεπώς, ποιες μεταρρυθμίσεις και πράσινα άλογα; Η Ελλάδα θα αλλάξει πρόσωπο μέσα σε μία μόνο στιγμή, από την ώρα που θα ξηλωθεί πλήρως σύσσωμο το μαφιόζικο καθεστώς, που τολμάει και αυτοαποκαλείται ως πολιτικό(;) σύστημα.

Μη σας φαντάζει αδύνατη αυτή η πρόταση. Εάν ο καθένας στο πόστο του έκανε σωστά την δουλειά του, το διεφθαρμένο σύστημα θα κατέρρεε σαν χάρτινος πύργος. Για παράδειγμα, σε όλες τις κρατικές υπηρεσίες αυτοί που δεν ανήκουν στους ανεγκέφαλους κομματικούς υπαλλήλους, αλλά είναι συνειδητοποιημένοι κρατικοί λειτουργοί, μπορούν να αφήσουν να διαρρεύσει στην δημοσιότητα η αθλιότητα των "συναδέλφων" τους.

Όλοι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, αρκεί να το θελήσουμε. Οι εύκολες δικαιολογίες του τύπου «δεν αλλάζει τίποτε», «το παιχνίδι είναι χαμένο», «μόνο με θαύμα θα σωθούμε» κ.ο.κ., υποδηλώνουν ανθρώπους που έχουν παραιτηθεί από την ζωή και περιμένουν μοιρολατρικά το τέλος τους.

Σίγουρα η κατάσταση θα αλλάξει μόνο με θαύμα του Θεού. Για να γίνει, όμως, αυτό το θαύμα, θα πρέπει να μας δει ο Θεός πως παλεύουμε για να επιβιώσουμε. Γιατί αν είμαστε αδρανείς και αδιάφοροι, σε τι θα μας βοηθήσει;