Ελληνικές επιχειρήσεις: Η πραγματική GRexit

Όταν ο Παναγιώτης Κορφοξυλιώτης δημιούργησε μια επιχείρηση στην Αθήνα το 2011, που αφορούσε στην μετακίνηση των τουριστών και στην καλή εξυπηρέτηση τους σε σχέση με το αυτοκίνητο, ήλπιζε πως θα κάνει το ελάχιστο, που του αναλογεί προκειμένου να βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από την βαθιά ύφεση της. Λέει ότι κατέβαλε στο προσωπικό του αξιοπρεπείς μισθούς και πως δήλωσε όλα τα κέρδη του. Δυστυχώς, η εφορία δεν του ανταπέδωσε την καλοσύνη. Οι μεγάλες αυξήσεις στους φόρους των επιχειρήσεων ώθησαν τον κ. Κορφοξυλιώτη να φτιάξει τις αποσκευές του και να μετακομίσει την εταιρεία και την ζωή του στην Βουλγαρία. Τώρα, απασχολεί οδηγούς προκειμένου να οδηγούν τους ξένους επισκέπτες στα τουριστικά σημεία της χώρας αντί για αυτόν.

Αυτό είναι ένα κομμάτι μιας διαρκώς αυξανόμενης τάσης. Τα τελευταία χρόνια οι απελπισμένες για μετρητά Ελληνικές κυβερνήσεις προσπάθησαν να τα αποσπάσουν από τις εταιρείες, παρά τις ενδείξεις πως αυτό τις διώχνει μακριά σε μέρη όπως είναι η Βουλγαρία, η Κύπρος και η Αλβανία. Ο συνδυασμός της βαθιάς ύφεσης, με την αύξηση της φορολογίας, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, σημαίνει πως πάνω από 200.000 επιχειρήσεις έχουν κλείσει ή, σε κάποιες περιπτώσεις, έφυγαν από την Ελλάδα. Στο διάστημα μεταξύ του 2009 και του 2014, τα φορολογητέα κέρδη, που δηλώνονται από τις επιχειρήσεις της χώρας, μειώθηκαν κατά περισσότερο από 5 δις € (5,6 δις $) με 10 δισεκατομμύρια €.

Ακριβή στοιχεία είναι δύσκολο να βρεθούν, αλλά λογιστές, δικηγόροι και επιχειρηματίες εκτιμούν ότι ίσως και 10.000 επιχειρήσεις Ελληνικών συμφερόντων έχουν μετακινηθεί στο εξωτερικό. Σε μια πρόσφατη έρευνα, που έγινε σε 300 εταιρείες από την "Endeavor Greece", μια μη κερδοσκοπική οργάνωση, που βοηθά τους επιχειρηματίες, διαπίστωσε ότι περισσότερες από το ένα τρίτο είχαν είτε ήδη αποχωρήσει από την χώρα, ή προσανατολίζονταν στην λύση της αλλαγής έδρας σε άλλη χώρα. Ο "Βενέτης", μια αλυσίδα αρτοποιίας, δήλωσε πρόσφατα πως λόγω των υψηλών φόρων και των ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων (capital controls), θα επικεντρωθεί περισσότερο στο άνοιγμα καταστημάτων στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα.

Μερικές πολυεθνικές ακόμα κι αν κρατούν το Ελληνικό τμήμα εργασιών τους, έχουν μετακινήσει την έδρα τους. Η "ΦΑΓΕ International", μία εταιρεία γαλακτοκομικών, είπε το 2012, όταν οι φόροι άρχισαν να αυξάνονται, ότι θα μεταφέρει την έδρα της στο Λουξεμβούργο. Εκείνη τη χρονιά η "Coca-Cola 3Ε", η οποία διανέμει τα αναψυκτικά του Αμερικανικού κολοσσού σε 28 Ευρωπαϊκές ως επί το πλείστον χώρες, μετακόμισε την έδρα της από την Αθήνα στο Zug της Ελβετίας. Το 2013 η "Βιοχάλκο", εταιρεία επεξεργασίας μετάλλων, μετακόμισε την έδρα της στις Βρυξέλλες. Οι δύο τελευταίες εταιρείες λένε ότι ο κύριος λόγος της μεταφοράς της έδρας τους ήταν το ότι ήθελαν να βελτιωθεί η πρόσβασή τους σε κεφάλαια. Ωστόσο, οι μεγάλες αυξήσεις των φόρων στην Ελλάδα ήταν ένα ισχυρό αντικίνητρο προκειμένου να μείνουν στην χώρα.

Άλλες χώρες που επλήγησαν από την κρίση του ευρώ, όπως είναι η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, μείωσαν τους φόρους των επιχειρήσεων ή τους κράτησαν σε χαμηλά επίπεδα, προκειμένου να ενθαρρύνουν τις επενδύσεις και την ανάπτυξη. (Τα έσοδα της Πορτογαλίας από την φορολογία των επιχειρήσεων είναι μόλις ελαφρώς κάτω από το επίπεδο που ήσαν, ως ποσοστό του ΑΕΠ, πριν από την παγκόσμια οικονομική κρίση). Όμως η Ελλάδα έχει αυξήσει τον φορολογικό συντελεστή των εταιριών από 20% το 2012, σε 29% το 2015, παρότι οι δανειστές, όπως το ΔΝΤ, σίγουρα έχουν συμβουλεύσει για το αντίθετο. Η αύξηση του φορολογικού συντελεστή στην Ελλάδα καθιστά το ποσοστό του μόλις 10% στη Βουλγαρία ακόμη πιο δελεαστικό. Ομοίως, το ποσοστό του 12,5% στην Κύπρο και το 15% της Αλβανίας.

Οι γείτονες της χώρας είναι τρισευτυχισμένοι από την τακτική, που στέλνει τις επιχειρήσεις των Ελληνικών συμφερόντων στα εδάφη τους. Ο Παναγιώτης Παντελής, ένας λογιστής από την Αθήνα, λέει ότι έχει αρχίσει τις τελευταίες εβδομάδες συνάντηση με αρμοδίους από τις γειτονικές χώρες για λογαριασμό των πελατών του, που επιθυμούν να κινηθούν έξω. Ο Αλέξανδρος Ζηνιάτης του Viva Trust, μία συμβουλευτική εταιρεία για τις επιχειρήσεις, που επιδιώκουν να μετακινηθούν στο εσωτερικό της Ευρώπης, αναφέρει παρόμοια έντονο ενδιαφέρον από Ελληνικές εταιρείες.

Ο νέος αρχηγός της συντηρητικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, Κυριάκος Μητσοτάκης, καταδίκασε τις φορολογικές αυξήσεις για τις επιχειρήσεις ως αντιπαραγωγικές [σημ. ΜΒΒ: Ωστόσο, την ίδια πολιτική ακολούθησε και η ΝΔ, αποδεικνύοντας πως οι κορώνες του νέου αρχηγού της είναι απλά "αντιπολιτευτικά πυροτεχνήματα", που θα ξεχαστούν όταν (και αν) επανέλθουν στην κυβέρνηση]. Αλλά ο κυβερνών συνασπισμός των αριστερών δεν ακούει. Θα προτείνει τώρα μια αύξηση 20% σε μια εισφορά επί των κερδών των εταιρειών, που θα πηγαίνει προς τις συντάξεις. Συνεχίστε σε αυτό το πνεύμα και σε λίγο στην χώρα δεν θα μείνουν πολλές επιχειρήσεις, ή αρκετό κέρδος, προκειμένου να το φορολογήσετε.

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στον Economist και το παραθέτω αυτούσιο σε μετάφρασή μου από το Αγγλικό κείμενο. Είναι προφανές πως τα Ελληνικά(;) κόμματα εκτελούν εντολές, που έχουν ως στόχο την πλήρη διάλυση της Ελληνική οικονομίας και όχι μόνο. Οι κυβερνήσεις των Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά-Βενιζέλου και Τσίπρα-Καμμένου διαδοχικά ακολούθησαν ένα σχέδιο, που θα ολοκληρωθεί με την πλήρη παράδοση στους δυτικούς, εκτός της οικονομίας, και της εθνικής κυριαρχίας του τόπου.

Τα κάστρα πέφτουν από μέσα όπως έχει διδάξει η Ιστορία. Έτσι και η Ελλάδα θα πέσει στα χέρια των εχθρών της εξαιτίας των Εφιαλτών, που την κυβέρνησαν και την κυβερνούν ατιμώρητοι.