Η Ελλάδα και η κατάσταση στην Ε.Ε. (3) - Μανώλης Β. Βολουδάκης

Breaking

09/07/2015

Η Ελλάδα και η κατάσταση στην Ε.Ε. (3)

Σε αντάλλαγμα για τη μείωση του χρέους σε ευρώ στα βιβλία της Ελλάδος, η χώρα θα έπρεπε να δώσει στα ιδιωτικά συμφέροντα τις εταιρείες ύδρευσης, τα λιμάνια, και τα προστατευμένα νησιά της. Εκτός και αν το Ένα τοις εκατό μπορέσει να εξαγοράσει την τρέχουσα Ελληνική κυβέρνηση όπως εξαγόραζε τις προηγούμενες κυβερνήσεις (για παράδειγμα, με απολαβές για να δανειστούν χρήματα για να αγοράσουν υποβρύχια), το δημοψήφισμα έχει απογοητεύσει τους λεηλάτες.

Στο βιβλίο μου, «The Failure of Laissez Faire Capitalism» [σημ. ΜΒΒ: Η αποτυχία του ελεύθερου καπιταλισμού], εξήγησα ότι η Ελληνική «κρίση χρέους» είχε άλλους δύο σκοπούς. Ο ένας ήταν να απαλλαγούμε από την πρακτική της αναδιάρθρωσης του χρέους μιας χώρας μειώνοντάς το σε ένα επίπεδο που η χώρα θα μπορούσε να αντέξει οικονομικά και να καθιερωθεί στη θέση της η νέα αρχή ότι οι άνθρωποι μιας χώρας είναι υπεύθυνοι για τα λάθη των πιστωτών που υπερ-δανείζουν. Η υποτίμηση δεν θα συμβεί πλέον στον ισολογισμό των πιστωτών, αλλά αντί αυτού γίνεται μια υποτίμηση των συντάξεων, των κοινωνικών υπηρεσιών και της απασχόλησης. Αυτό, είναι επίσης, μια διαδικασία λεηλασίας.

Ο άλλος σκοπός, όπως δήλωσε ρητά ο Jean-Claude Trichet, ο προηγούμενος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ήταν να μειώσει περαιτέρω την κυριαρχία των κρατών-μελών της Ε.Ε., με τη μεταφορά της εξουσίας της δημοσιονομικής πολιτικής (φορολογικές και αποφάσεις δαπανών) από τις εθνικές κυβερνήσεις στην Ε.Ε., στις Βρυξέλλες.

Η Washington ευνοεί αυτήν την συγκέντρωση της πολιτικής εξουσίας στην Ευρώπη και τάσσεται υπέρ του Ένα τοις εκατό ενάντια στο λαό. Ωστόσο, πάνω από όλα η Washington ευνοεί την δική της εξουσία και ενήργησε για να αποτρέψει μια Ελληνική έξοδο η οποία θα μπορούσε να αρχίσει τη κατάρρευση του ΝΑΤΟ.

Η Ρωσία και η Κίνα έχουν χάσει μια ευκαιρία για να ξεκινήσουν το γκρέμισμα του ΝΑΤΟ, βοηθώντας την αναχώρηση της Ελλάδας από την Ε.Ε. Όποιο και αν ήταν το κόστος, θα ήταν πολύ μικρό σε σύγκριση με την στρατιωτική συγκέντρωση που η Washington πιέζει στις δύο χώρες. Η Ρωσία και η Κίνα θα μπορούσαν να αποφασίσουν ότι η Washington δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί την ευθυγράμμιση της Ελλάδας με τη Ρωσία περισσότερο από ότι η Ρωσία μπορεί να δεχτεί την Ουκρανία να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ.

Αν η Ελληνική κατάσταση και οι εν αναμονή Ιταλικές και Ισπανικές καταστάσεις έχουν πλέον επιλυθεί όπως σκιαγραφεί αυτό το άρθρο, αυτό σημαίνει ότι ο μηχανισμός του ΝΑΤΟ για την πίεση της Washington στην Ρωσία παραμένει ανέπαφος και ότι η σύγκρουση που έχει δημιουργήσει η Washington θα συνεχιστεί. Αυτά είναι τα κακά μαντάτα και το μειονέκτημα της νίκης της Ελλάδος κατά των λεηλατών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου