Η ήττα της Δύσης στην Νότια Σερβία (2)

Στην τελευταία μας συνέντευξη, δώσατε έμφαση στην στρατηγική για την διαίρεση της πΓΔΜ μεταξύ της Αλβανίας και της Βουλγαρίας, και από τότε, κάποια από τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης, επίσης, τόνισαν ότι ξαφνικά έχουμε ίντριγκες, αναταραχή, και αναταράξεις σε όλα τα πιθανά κράτη διέλευσης του Ρωσικού φυσικού αερίου στην περιοχή, εκτός από την Βουλγαρία και την Αλβανία. Την ίδια στιγμή, τα σώματα των νεκρών τρομοκρατών που επιτέθηκαν στο Κumanovo θάφτηκαν στο Κosovo με τιμές ηρώων από ανθρώπους που φορούσαν τις στολές του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου (KLA), ενώ η Βουλγαρία δηλώνει αμυντικά ότι στο παρελθόν έχει αναγνωρίσει την ανεξαρτησία μας, κάτω από το συνταγματικό όνομα. Ωστόσο, δεν είναι μυστικό ότι το σημερινό Βουλγαρικό καθεστώς είναι αρκετά φιλο-Αμερικανικό. Έτσι λοιπόν, νομίζετε ότι το γεγονός ότι ο Ρώσος υπουργός των εξωτερικών S. Lavrov διέδωσε επίσης πληροφορίες σχετικά με το σχέδιο για τη διαίρεση της πΓΔΜ, ήταν κατά κάποιο τρόπο μια οριστική αντιπαράθεση του τερατώδους σεναρίου;

Ναι, σίγουρα ήταν. Η Ρωσία φέρθηκε πολύ έξυπνα δημοσιοποιώντας τους πολύ ρεαλιστικούς φόβους για μια πιθανή Σκοπιανή διαίρεση, επειδή έτσι επέστησε την άμεση προσοχή στις ενέργειες της Αλβανίας και της Βουλγαρίας, καθιστώντας έτσι πιο δύσκολο για αυτούς να πετύχουν το σχέδιο τους. Πρέπει να τονισθεί ότι η Αλβανία και η Βουλγαρία λειτουργούν σε ένα συνδυασμό «καλός μπάτσος, κακός μπάτσος», με την Αλβανία και μερικούς από τους εθνικούς αντιπροσώπους της να είναι το ανοιχτά επιθετικό κόμμα ενώ η Βουλγαρία συμπεριφέρεται περισσότερο έμμεσα και κρυφά. Τα Βουλγαρικά μέσα ενημερώσεως και οι σχολιαστές προκάλεσαν μία πνευματώδη τακτική αυτο-περιθωριοποιούμενου χιούμορ επικρίνοντας τις ένοπλες δυνάμεις τους, λέγοντας ότι δεν έχουν καμία ικανότητα να εισβάλουν πουθενά. Αυτό είναι σίγουρα αλήθεια, αλλά αυτό που αφήνουν έξω από τη συζήτηση είναι ότι η διχοτόμηση δεν είναι απαραίτητο να έχει μια συμβατική συνιστώσα για να ξεκινήσει, και ότι η ενδεχόμενη Βουλγαρική συμμετοχή (ακόμη και ο θάνατος ενός από τους στρατιώτες της, για παράδειγμα) είναι ένας μηχανισμός ενεργοποίησης μιας μεγάλης κλίμακας Αμερικανικής ή/και ΝΑΤΟϊκής στρατιωτικής απάντησης, ειδικά αν η τρομοκρατία εμπλέκεται (είτε αν πράγματι είναι έτσι, είτε απλά αν το ισχυριστεί προκειμένου να «δικαιολογήσει» την αντίδραση). Η Βουλγαρία δεν κρύβει το γεγονός ότι είναι το σημείο αναφοράς της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ για όλα όσα σχετίζονται με την κρίση στα Σκόπια, οπότε το σενάριο του να χρησιμοποιείται η Βουλγαρία ως δόλωμα για να φέρει και άλλες χώρες σε μια ευρύτερη στρατιωτική σύγκρουση είναι ανησυχητικά πραγματικό. Επίσης, μέσα σε αυτό το σκάνδαλο, όλοι ξεχνούν τη συνωμοσία που ο Bozhidar Dimitrov πρώτος πρότεινε, η οποία είναι το αποτέλεσμα μιας χειραγωγημένης διαστροφής των γεγονότων της επανένωσης της Κριμαίας, προκειμένου η Βουλγαρία να καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της πΓΔΜ αφότου η Αλβανία κινηθεί πρώτη.

Ένα άλλο σημείο που θα ήθελα να θίξω είναι ο τρόπος με τον οποίο η Βουλγαρία, τα μέσα ενημέρωσης και οι εκπρόσωποι της πολιτείας μιλούν για την πΓΔΜ. Παρά το ότι επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά σχετικά με την αναγνώριση της ανεξάρτητης πΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα, η Βουλγαρία δεν συμπεριφέρεται σαν να πιστεύει πραγματικά τα ίδια της τα λόγια. Πολύ πιθανό, οι μονότονες, προμελετημένες δηλώσεις της χώρας τις τελευταίες δύο εβδομάδες από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο Lavrov, να είναι μια αμυντικά ένοχη αντίδραση στις κατηγορίες που διατυπώνονται εναντίον της, καθώς ούτε ακόμη και η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν επαναλαμβάνει την θέση της τόσο όσο οι Βούλγαροι επαναλαμβάνουν την δική τους θέση για τη πΓΔΜ. Η Βουλγαρία αντιμετωπίζει τη πΓΔΜ σαν να είναι η «Μικρή Βουλγαρία» και εκείνη είναι ο «μεγάλος αδελφός», που έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει ανάλογα με τις ανάγκες στα θέματα του «νεότερου αδελφού του». Άλλωστε, τι άλλο μπορεί να εξηγήσει την επαναλαμβανόμενη ρητορική της Βουλγαρίας για «φιλία», «αδελφοσύνη» και «αλληλεγγύη», αποστέλλοντας συγχρόνως τον Stanischev στα Σκόπια και καλώντας τον Ζaev στη Σόφια; Η Αλβανία και o κατεχόμενος δορυφόρος της το Κοσσυφοπέδιο μπορούν να λειτουργήσουν ως βάσεις για οποιονδήποτε μη συμβατικό πόλεμο που ξεκίνησε από τον KLA ή κάποια άλλη θυγατρική τρομοκρατική οργάνωση, αλλά η Βουλγαρία είναι η βάση για την δημιουργία της απόπειρας "πολύχρωμης επανάστασης" και έχει αποδείξει την επιρροή της στον Ζaev και στο κίνημά του για την αλλαγή του καθεστώτος. Οι σημερινές κυβερνήσεις αυτών των δύο χωρών λειτουργούν μαζί ως ύπουλοι γείτονες της πΓΔΜ και πρέπει να αντιμετωπίζονται με τη μέγιστη καχυποψία και προσοχή λόγω των επικίνδυνων σύγχρονων συνθηκών του από κοινού σχεδίου διχοτόμησής της.

[ Αρχή ] [ Συνεχίζεται... ]