Γίνονται πολλές εικασίες για τη βιασύνη της επίσκεψης του υπουργού των Εξωτερικών των ΗΠΑ, John Kerry, στη Ρωσία στον απόηχο της επιτυχημένης γιορτής Ημέρας της Νίκης της Ρωσίας στις 9 Μαΐου. Στις 11 Μαΐου ο Kerry, ο οποίος προσέβαλε τη Ρωσία δύο μέρες νωρίτερα, ήταν στο δρόμο προς τη Ρωσία και ο Putin συναίνεσε να τον δει στις 12 Μαΐου.
Καθώς περνάει ο καιρός, θα ανακαλύψουμε γιατί ο Kerry είχε προσβάλει τον Putin στις 9 Μαΐου και τρεις ημέρες αργότερα επέκρινε το καθεστώς-μαριονέτα της Washington στην Ουκρανία. Με όσα ξέρουμε μέχρι στιγμής, μια πιθανή εξήγηση είναι ότι η Washington έρχεται στα συγκαλά της.
Αν έχετε παρακολουθήσει το διάρκειας μίας ώρας και είκοσι λεπτών video της παρέλασης της Ημέρας της Νίκης, γνωρίζετε ότι ο εορτασμός έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα. Η Ρωσία είναι μια πρώτης τάξεως στρατιωτική δύναμη, και η Ρωσία υποστηρίζεται από την Κίνα και την Ινδία, των οποίων οι στρατιώτες παρέλασαν μαζί με τους Ρώσους στην παρέλαση.
Έτσι, ενώ η ολοένα και πιο άσχετη Δύση, απορροφημένη μέσα στη δική της αυταρέσκεια, σνόμπαρε τον εορτασμό της νίκης που ο Κόκκινος Στρατός τους χάρισε ενάντια στο Hitler, οι τρεις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου ήταν παρούσες ενωμένες. Η Ρωσία έχει τη μεγαλύτερη έκταση της γης, ενώ η Κίνα και η Ινδία, επίσης κατέχοντας μεγάλες εκτάσεις γης, έχουν τους μεγαλύτερους πληθυσμούς του κόσμου.
Η γιορτή στη Μόσχα κατέστησε σαφές ότι η Washington έχει αποτύχει παταγωδώς στο να απομονώσει τη Ρωσία. Αυτό που κατάφερε η Washington είναι να ενώσει ακόμα περισσότερο τις χώρες των BRICS.
Με τον πρόεδρο της Κίνας να κάθεται στο δεξί χέρι του Putin, ο εορτασμός κατέστησε επίσης απολύτως σαφές ακόμα και στους βλάκες του καθεστώτος του Οbama ότι η Washington δεν είναι πλέον η Μια και μοναδική εξουσία.
Σκεφτείτε τώρα τις επιπτώσεις στα υποτελή κράτη της Washington στην Ευρώπη, το επίκεντρο της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας. Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν ότι δύο από τα πιο ισχυρά στρατιωτικά κράτη στην ιστορία δεν κατάφεραν να επιβιώσουν στις επιδρομές τους ενάντια στη Ρωσία. Ο Ναπολέων έχασε το Μεγάλο Στρατό στη Ρωσία και ο Hitler έχασε τη Wehrmacht στη Ρωσία. Έχει αρχίσει να διαφαίνεται στους Ευρωπαίους ότι αυτό που τους έσπρωξε σε σύγκρουση με τη Ρωσία είναι το συμφέρον της αξίωσης της Washington να είναι η Παγκόσμια Ηγεμονία. Οι Ευρωπαίοι έχουν συνηθίσει να υπακούν την Washington, αλλά όταν ήρθε η ώρα να αναγκαστούν να έρθουν σε σύγκρουση με τη Ρωσία άρχισαν να εκφράζουν διαφωνία. Σημάδια μιας ανεξάρτητης Ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής εμφανίστηκαν στη συνάντηση της Merkel και του Hollande με τον Putin για την επίλυση της ενορχηστρωμένης από την Washington Ουκρανικής κρίσης.
Αντιμέτωπη με την αποτυχία της πολιτικής της απομόνωσης της Ρωσίας και την ανάδυση μιας ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής στην Ευρώπη, η Washington έστειλε τον Kerry ως ικέτη στον Putin για να επεξεργαστεί ένα τρόπο και να αποκλιμακωθεί η Ουκρανική κρίση. Ο Putin όντας ένας ειρηνοποιός θα επιτρέψει στην Washington να σώσει την αξιοπρέπειά της. Αλλά αυτό δεν θα ευχαριστήσει τους νεοσυντηρητικούς ή το σύμπλεγμα των στρατιωτικών/ασφαλιτών. Οι πρώτοι επενδύουν σε μεγάλο βαθμό στις αξιώσεις της Αmerika Uber Alles, και οι τελευταίοι επιθυμούν σφόδρα για τα άφθονα έσοδα από έναν νέο ψυχρό ή ζεστό πόλεμο.
Ο Obama, o Kerry και ο Cameron πρέπει να γίνουν μάγοι. Θα πρέπει να μεταστραφούν από το να δαιμονοποιούν το Putin, στο να συνεργαστούν μαζί του.
Έχοντας αποτύχει με τη χρήση της βίας κατά της Ρωσίας, η Δύση σήμερα επιστρατεύει την αποπλάνηση. Αν οι λαοί της Δύσης ελπίζουμε να ξεφύγουμε από το κράτος αστυνομίας που η Washington έχει επιβάλει σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο, πρέπει να προσευχόμαστε ο Putin να μην πέσει με την αποπλάνηση.
Το Δυτικό μοντέλο του «δημοκρατικού καπιταλισμού» καταλήγει να μην είναι ούτε δημοκρατικό ούτε καπιταλιστικό, αλλά μια μορφή φασισμού που κυβερνιέται από μια ολιγαρχία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η χώρα όπου η αλλαγή καθεστώτος είναι πλέον απολύτως αναγκαία.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου