Τι συμβαίνει με τα Σκόπια; (2)

Η κυβέρνηση της πΓΔΜ αρνήθηκε να συμμετάσχει στις κυρώσεις της Washington κατά της Ρωσίας και υποστηρίζει το Ρωσο-Τουρκικό ρεύμα αγωγού φυσικού αερίου που θα μεταφέρει το Ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω της Τουρκίας στα Ελληνικά σύνορα.

Η Ελλάδα λεηλατείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ, τις Γερμανικές και τις Ολλανδικές τράπεζες. Συνεπώς η Ελλάδα ωθείται στην αγκαλιά της Ρωσίας, καθώς η υποστήριξή της είναι η μόνη εναλλακτική λύση για την Ελλάδα στην εξοντωτική λιτότητα που επιβάλει στο λαό της η Ε.Ε. Η πΓΔΜ βρίσκεται ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Σερβία, μια χώρα καθόλου φιλική προς την Washington και την Ε.Ε., ως αποτέλεσμα του διαμελισμού της από την επιθετικότητα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Η Washington φοβάται τη ροή της Ρωσικής ενέργειας, πάνω στην οποία δεν θα είχε κανένα έλεγχο, στα Ευρωπαϊκά υποτελή της κράτη, μέσω των Ρωσικών συμμάχων στην Ευρώπη.

Εάν η Washington μπορεί να αρπάξει την πΓΔΜ, μπορεί να σταθεί ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Σερβία και ίσως πείσει την Ελλάδα να ευθυγραμμιστεί με έναν Αμερικανικά υποστηριζόμενο αγωγό φυσικού αερίου που θα προμηθεύει την Ευρώπη από το Azerbaijan, μειώνοντας έτσι την επιρροή της Ρωσίας στην Ευρώπη.

Η πΓΔΜ έχει μια Αλβανική μειονότητα. Η Αλβανία είναι μια χώρα υποτελής της Washington και μέλος του ΝΑΤΟ. Η Washington έχει ευθυγραμμιστεί με τους αντιφρονούντες Αλβανούς, διαδηλωτές είναι στους δρόμους, η κυβέρνηση της πΓΔΜ έχει κατηγορηθεί για διαφθορά, όπως είχε κατηγορηθεί και η Ουκρανική κυβέρνηση, και το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ εκφράζει τις ανησυχίες του σχετικά με τη Μακεδονική πολιτική κρίση που η Washington έχει ενορχηστρώσει.

Η Washington πάντα μιλάει για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά δεν έχει κανένα σεβασμό ούτε στο ένα ούτε στο άλλο. Η Washington χρησιμοποιεί αυτά τα λόγια σαν διεκδικήσεις της απουσίας τους από τις κυβερνήσεις που σκοπεύει να ανατρέψει.

Η Ρωσική κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την εξέλιξη των γεγονότων. Αυτό που μένει να δούμε είναι εάν έμαθε το μάθημά της όπως όταν στεκόταν στην άκρη καθώς η Ουκρανική κυβέρνηση ανατρεπόταν.

Από μια Αμερικανική οπτική, σε αντίθεση με την πλευρά της Washington, το ερώτημα είναι αν η αλόγιστη επιδίωξη της Αμερικανικής ηγεμονίας αξίζει το ρίσκο του πολέμου με την Ρωσία και την Κίνα. Οι νεοσυντηρητικοί, οι οποίοι έχουν μια σιδερένια πυγμή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, πιστεύουν ότι η ηγεμονία αξίζει κάθε κίνδυνο. Αλλά οι Αμερικανοί αντλούν επαρκή έμμεση ευχαρίστηση από τη κυριαρχία μιας χούφτας νεοσυντηρητικών επάνω στον κόσμο ώστε να αποδεχθούν τον κίνδυνο ενός πυρηνικού πολέμου;

Η ωμή επιθετικότητα που η Washington επιδεικνύει απέναντι στην Ρωσία θα έπρεπε να ανησυχήσει όχι μόνο τον Αμερικανικό λαό, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο επίσης. Ο πόλεμος είναι στα σκαριά. Ο πόλεμος με τη Ρωσία σημαίνει επίσης πόλεμο με την Κίνα. Αυτός δεν είναι ένας πόλεμος που η Washington και οι υποτελείς της ή η ανθρώπινη ζωή μπορεί να κερδίσει.

(Αρχή)