Μηδενική ανοχή!

«Θα είναι μέσα στο πρώτο νομοθέτημα, το οποίο θα προωθήσει το υπουργείο Δικαιοσύνης. Θα είναι από τα πρώτα νομοθετήματα, τα οποία θα ακολουθήσουν το πολυνομοσχέδιο, το οποίο υπάρχει τώρα. Είναι σύμφωνο συμβίωσης που αφορά στην εξίσωση των δυο φύλων». Ο λόγος για το περιβόητο σύμφωνο συμβίωσης το οποίο και θα είναι το πρώτο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που θα έλθει στη Βουλή όπως δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό "Βήμα FM" ο υπουργός της Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος.

Παράλληλα οι υπόδικοι συνδικαλιστές που εξακολουθούν να πληρώνονται από το Ελληνικό δημόσιο "αλωνίζουν" στην ΔΕΗ, υπουργοί δηλώνουν άγνοια για το τι γίνεται από τους υφισταμένους τους και ο υπουργός των Οικονομικών περιπλανάται ανάμεσα στα μέσα ενημερώσεως, ηλεκτρονικά, έντυπα και ραδιοτηλεοπτικά, κάνοντας δηλώσεις χωρίς, ωστόσο, να παράγει έργο.

Αυτή η κυβέρνηση, εξαρχής δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη. Είναι εμφανές πως δεν έχει πρόγραμμα, δεν έχει συνοχή και κυρίως σε καμία περίπτωση δεν διακρίνεται για την σύμπνοια μεταξύ των στελεχών της. Κάθε μέρα, όλη μέρα, από της αναλήψεως των καθηκόντων της νέας κυβέρνησης, σε όλα τα μέσα ενημερώσεως φιλοξενούνται στελέχη της που αλληλοαναιρούνται με τις δηλώσεις τους σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι στην πατρίδα μας.

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τους "μακρόθυμους" και υπομονετικούς, καθώς δεν ανήκω στην κατηγορία αυτών που ισχυρίζονται πως είναι νωρίς για να κρίνουμε την κυβέρνηση! Δεν είναι καθόλου νωρίς! Είναι πολύ αργά! Δεν μπορεί να ανεχόμαστε μία κυβέρνηση ανερμάτιστη, που δημιουργεί το ένα πρόβλημα μετά το άλλο. Η τακτική που ακολουθεί είναι αδιέξοδη και σε συνδυασμό με την αγανάκτηση που έχει ήδη εκφράσει ο Ελληνικός λαός, υπάρχει μεγάλος φόβος σε περίπτωση αποτυχίας της ο κόσμος να στραφεί λανθασμένα σε ακραίες ναζιστικές τάσεις.

Πρέπει ως πολίτες να πάρουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας πως, η επιλογή των πολιτικών δεν είναι μια απλή υπόθεση. Δεν είναι κάτι που θα πρέπει να μας προβληματίζει -αν μας προβληματίζει- κάθε φορά που βρισκόμαστε μπροστά στην κάλπη. Πρέπει να είναι η διαρκής μέριμνά μας. Ο πολιτικός πρέπει να επιλέγεται με πολύ αυστηρά κριτήρια και κυρίως με κριτήριο τη συνολική του παρουσία. Η επιλογή του πολιτικού είναι εξίσου σημαντική με την επιλογή του γιατρού. Δεν επιλέγει κάποιος το γιατρό του θέλοντας να εκδικηθεί κάποιον άλλο επειδή δεν τον θεωρεί σωστό στα καθήκοντά του. Ο ασθενής επιλέγει πάντοτε τον θεράποντα του, αφού πρώτα έχει αναλωθεί στην αναζήτηση του καλύτερου για την περίπτωσή του. Στην πολιτική γιατί δεν ισχύει το ίδιο;

Η χώρα μας και ο πλανήτης ολόκληρος βιώνει την απόλυτη παρακμή. Η παγκόσμια ειδησιογραφία είναι θλιβερή και οι προοπτικές για διόρθωση ανύπαρκτες. Πρέπει όλοι να σοβαρευτούμε και να συνειδητοποιήσουμε πως ο εγκλωβισμός στον μικρόκοσμό μας και η τακτική του «να περνάμε καλά και να καεί ο πλανήτης» θα οδηγήσει τελικά και στον δικό μας αφανισμό. Δεν είναι δυνατόν να καεί ο πλανήτης και εμείς να παραμείνουμε σώοι και αβλαβείς.

Στώμεν καλώς! Η παρακμή και το κατρακύλισμα πιο κάτω από το επίπεδο που βρισκόμαστε σήμερα, συνεπάγεται την ολοκληρωτική και οριστική απώλεια μας.