Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου των Οικονομικών η συγκεκριμένη πρόταση αναμένεται να περιλαμβάνει:
[*] Μια συμφωνία-γέφυρα έως το τέλος Αυγούστου και από την 1η Σεπτεμβρίου να υπάρξει το οριστικό συμβόλαιο μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων
[*] Το 30% των «τοξικών» δεσμεύσεων των υπαρχουσών δεσμευτικών συμφωνιών, βασικό των οποίων θεωρείται η αποδόμηση της αγοράς εργασίας, θα αποσυρθούν και θα αντικατασταθούν από 10 μεταρρυθμίσεις που θα προταθούν από την Ελληνική κυβέρνηση, σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ. Μεταξύ των δέκα μεταρρυθμίσεων δεν περιλαμβάνεται το ασφαλιστικό.
[*] Αλλαγή του στόχου για τα πρωτογενή πλεονάσματα, αρχής γενομένης από φέτος. Η κυβέρνηση πιστεύει ότι ο στόχος για πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ το 2015 είναι εξωπραγματικός και πρέπει να μειωθεί σε 1,5% του ΑΕΠ, δεδομένου μάλιστα ότι πέρυσι το πρωτογενές πλεόνασμα διαμορφώθηκε στο 1,49% του ΑΕΠ
[*] Να ξεκινήσει στο πλαίσιο αυτό και η διαπραγμάτευση για το χρέος που μπορεί να γίνει μέσω ενός μενού από swaps
[*] Να αντιμετωπιστεί άμεσα η ανθρωπιστική κρίση.
Η κυβέρνηση εμμένει στην άμεση εκταμίευση του ποσού του 1,9 δις ευρώ από τα κέρδη των «ακούρευτων» Ελληνικών ομολόγων που κατέχει η ECB, την αύξηση του ορίου για την έκδοση εντόκων γραμματίων κατά 8 δις ευρώ, καθώς και το να είναι «ελαστικός» ο ELA ανάλογα με τις ανάγκες. Παράλληλα, ζητεί να αξιοποιηθούν τα 11 δις ευρώ από το ΤΧΣ, για να επιλυθεί το πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων, ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας μπορούν να καλυφθούν και από την εκταμίευση μέρους της δόσης των 7,2 δις ευρώ.
Όπως επισημαίνουν οι κύκλοι του υπουργείου των Οικονομικών, το κείμενο της Ελληνικής πρότασης δεν είναι «ριζοσπαστικό» αλλά παραμένουν «κόκκινες γραμμές» το να σταματήσει η λιτότητα και η αυτοτροφοδοτούμενη κρίση. Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, δεν υπάρχει πρόβλημα αυτή η συμφωνία-γέφυρα να ονομαστεί «τεχνική παράταση» από τους εταίρους.
Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους στο κυβερνητικό σχέδιο περιλαμβάνεται και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και ότι πρέπει να ενθαρρυνθεί η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ. Ωστόσο, προσθέτουν ότι, όσες ιδιωτικοποιήσεις δεν έχουν ολοκληρωθεί, θα ελεγχθούν εκ νέου.
Σε αρκετά σημεία η πρόταση της Ελληνικής κυβέρνησης είναι λογική, αλλά σε κανένα δεν υπάρχει η διαβεβαίωση ή η προοπτική πως η Ελληνική οικονομία θα ανακάμψει. Προσωπικά θεωρώ πως η κυβέρνηση θα συναντήσει δυσκολίες απέναντι στους σκληροτράχηλους και πεισμωμένους Ευρωπαίους και γι' αυτό, καλό θα ήταν, να ετοιμάσει κι ένα δεύτερο σχέδιο στο οποίο δεν θα περιλαμβάνει καθόλου την βοήθεια από την ευρωζώνη. Ειδικά το κομμάτι της πρότασης που επικαλείται την μερική εκταμίευση της δόσης για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας, πιστεύω και εκτιμώ πως θα συναντήσει την μεγαλύτερη αντίδραση, για να μη πω άρνηση, από την πλευρά των Ευρωπαίων.
Αναρτήσεις
Στην υποθετική περίπτωση, επίτευξης μιας συναινετικής συμβίωσης της Ελλάδας στην Ε.Ε., οι άμεσες επιπτώσεις στη ζωή των Ελλήνων πολιτών οφείλουν να εστιάζονται σε θέματα εγχώριων κοινωνικών και θρησκευτικών ελευθεριών, εφόσον το ακανθώδες θέμα του οικονομικού, προς το παρόν τύχει μιας απρόσμενης και αναπάντεχης επίλυσης. Ενδιάμεσο σταθμό ίσως αποτελέσει ως το καλοκαίρι μια τεχνητή παράταση εκτέλεσης της ευρω-εξόδου απ’ την Ελλάδα! Στην αντίθετη εκδοχή ως κυρίαρχη μέριμνα αναδεικνύεται, το πως μια παντελώς εξαρτημένη εθνικά οικονομία, θα ανταποκριθεί όταν κληθεί να ενεργοποιήσει τα χρονίζοντα εν υπνώσει αναπτυξιακά της στοιχεία. Το ενδιαφέρον πια μετατοπίζεται στους ενδοκυβερνητικούς κλυδωνισμούς και τις εσωκομματικές αναταράξεις εξαιτίας των ενδογενών αντινομιών της συγκυβέρνησης. Οι πολύμορφες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας ενσπείρουν πρωτογενώς μια αντιφατικότητα των αιτημάτων τα οποία προθυμοποιήθηκε να εξυπηρετήσει ο Σύριζα. Οι αβίαστες ρητές διαβεβαιώσεις για τη σίγουρη επιτυχία του τεράστιου αυτού εγχειρήματος, παραπέμπουν ασφαλώς σε κάποιου είδους μεγαλοϊδεατισμό. Αλλιώς πως μπορούν να συγκεραστούν όλες αυτές οι αντιφατικές κοινωνικές προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν από τη σημερινή κυβέρνηση. Γεννήτορας αυτής της μεγαλό- ιδεατικής προοπτικής υπήρξε ασφαλώς η τεράστια δεξαμενή υπαρχουσών και επειγόντων αναγκών που χρόνια τώρα βασανίζουν τον ελληνικό λαό. Ο εμπράγματος μετασχηματισμός όμως ακόμα και των αγνότερων ιδανικών, όταν δεν εκπροσωπείται από μια συγκροτημένη πρόταση στην πολιτική τάξη πραγμάτων οδηγεί σε παταγώδη αποτυχία. Η αναφορά στον προγραμματικό λόγο του κ. Πρωθυπουργού για την εποχή των τεράτων εντάσσεται σε μια απόπειρα να ευαισθητοποιήσει, όσον αφορά την άνοδο της ακροδεξιάς, με σαφή παραπομπή στους ευρωπαϊκούς εθνικισμούς και το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Όμως δυστυχώς η ιστορία ξεκινά λίγο πιο πριν κι ευτυχώς διαρκεί ακόμα. Επιπλέον έχει σαν αιτία κι αφετηρία τη γέννηση των τεράτων και όχι το αποτέλεσμα, δηλαδή τις συγκρούσεις τους. Αν με νόμιμη αφορμή τα ρήματα του κ πρωθυπουργού δούμε λίγο προσεκτικά κι επειδή μας αφορά τη θέση της Ελλάδας σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο αναφοράς, παρατηρούμε αναλογίες με τη σήμερον? Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ούτε καν σαν φάρσα, απλά καταγράφονται πνευματικές ομοιοπάθειες, καμιά φορά ωφέλιμες, αν διορθωθούν. Αν λοιπόν υποθετικά η μεταπολίτευση συνολικά αντικατασταθεί από την περίοδο του Τρικούπη, το φιλελευθερισμό, τα μεγάλα έργα, την υποτίμηση και λοιπά γνωστά. Ακολούθως αν ο σημερινός πρωθυπουργός εκπροσωπήσει την περίοδο Δεληγιάννη με τη συστροφή στον κρατισμό, και την υποτιθέμενη κοινωνική σωτηρία, πως και πόση βρήκε την Ελλάδα το σωτήριον έτος 1897? Αυτεξούσιος
ΑπάντησηΔιαγραφή