Η Ελλάδα δεν πεθαίνει! Πέθανε!

Το μείζον πρόβλημα που οδηγεί τη χώρα μας στη ζώνη της εξαθλίωσης και της παρακμής είναι η παντελής έλλειψη παιδείας. Δεν αναφέρομαι μόνο στο εκπαιδευτικό σύστημα της Πατρίδος μας. Αναφέρομαι στην εν γένει παιδεία που έχει ο σημερινός Έλληνας πολίτης. Αναφέρομαι στα δημόσια πρόσωπα και κυρίως τους πολιτικούς, που με το παράδειγμά τους διαπαιδαγωγούν τους πολίτες.

Το χαμηλό επίπεδο του πολιτικού βίου έχει άμεση αντανάκλαση και στο επίπεδο της Ελληνικής κοινωνίας. Έχω αναφερθεί στο παρελθόν στο συγκεκριμένο ζήτημα εξετάζοντάς το κατά το δυνατόν από τις σημαντικότερες πτυχές του, όπως την καταστροφική τακτική της πολιτικής συνδιαλλαγής πολιτικών και πολιτών, την έλλειψη επαγγελματισμού που πολλές φορές βρίσκει άλλοθι στην νομοθεσία, την εξαιρετική επισήμανση της λόγιας συγγραφέως Ν.Β. σχετικά με την απουσία της ευγένειας στην συμπεριφορά των σημερινών Ελλήνων και φυσικά εξετάζοντας την αλλόκοτη γενιά των νεοελλήνων που δεν θυμίζουν σε τίποτε Έλληνες.

Το κακό ξεκινάει από το ότι ο Έλληνας είναι ο χειρότερος εργοδότης που έχει αναδειχθεί στην παγκόσμια ιστορία! Έχει το ταλέντο να διαλέγει από τους χειρότερους, τον χειρότερο! Άνθρωποι με τρόπους αγροίκου, ακαλλιέργητοι και αμόρφωτοι, αποτυχημένοι στην προηγούμενή τους επαγγελματική δραστηριότητα (όσοι από αυτούς είχαν ποτέ επαγγελματική δραστηριότητα) που κάνουν τα πάντα για να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας και να τονίσουν τον ανύπαρκτο "εγώ" τους, εκλέγονται σε όλες τις θέσεις του δημόσιου βίου. Χωρίς σεβασμό σε αξίες, χωρίς ιδανικά, χωρίς να καταλαβαίνουν σε τι εναντιώνονται, χωρίς να μπορούν να εκφράσουν επιχειρήματα, προκαλούν φασαρίες και δημοσιεύματα γιατί το μόνο στο οποίο αποσκοπούν είναι η προσωπική τους προβολή! Δεν έχει σημασία το πως, αρκεί να προβάλλεσαι ήταν η συμβολή παλαιότερου "εθνάρχη". Αυτοί οι άνθρωποι αν υπήρχαν σωστοί πολίτες, καταρχήν δεν θα κατείχαν δημόσια αξιώματα και θέσεις είτε βουλευτικές, είτε στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δεν θα τολμούσαν να εμφανιστούν δημόσια, όχι να προβούν στα αίσχη που τόσο συχνά παρακολουθούμε.

Οι πολίτες, δυστυχώς, στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι αδιάφοροι! Κάποιοι είναι και του ιδίου επιπέδου με τους πολιτικούς τους. Έτσι, φτάσαμε στις μέρες μας στο έσχατο σημείο κατάντιας να διακόπτει κάποιος ένα μυστήριο της Εκκλησίας και να μη μιλάει κανείς! Να μην αντιδράει κανείς! Σαν να πρόκειται για μια απλή εκδήλωση! Ο πολιτικός να είναι πάνω από την Εκκλησία και ακόμα και το Θεό! Κι ας είναι όποιος είναι! Ας μην ξέρει, ούτε γιατί κάνει ότι κάνει, ούτε τι σημαίνει η πράξη του! Αυτός ήθελε τα φώτα της δημοσιότητας και τα πήρε! Αν αυτό που γινόταν εκείνη τη στιγμή είναι μυστήριο του είναι παντελώς αδιάφορο! Δεν είναι σε θέση και δεν έχει την απαιτούμενη μόρφωση, την διανοητική δυνατότητα αλλά κυρίως την διάθεση να καταλάβει πως μπερδεύει το πολιτειακό ζήτημα με τα ιερά λόγια που ούτε καν τα καταλαβαίνει. Το τραγικότερο όλων είναι η αδράνεια των πολιτών! Θα έπρεπε να πάρει φωτιά το τηλέφωνό του, το e-mail του, ο twitter του, το fax του και δε ξέρω κι εγώ τι άλλο από διαμαρτυρίες! Αντί αυτού ... σιγή ιχθύος... η Ελλάδα δεν αναπνέει!

Ας μην απορούμε, λοιπόν, γιατί η χώρα πάει κατά ... γκρεμού! Το ζητάμε κάθε στιγμή! Το ανεχόμαστε αδιαφορώντας! Δεν μας κοστίζει η κατάντια μας! Δεν θέλουμε να αλλάξει κάτι! Συνυπογράφουμε κάθε στιγμή τον θάνατο της Ελλάδας... αλήθεια μόνο σε μένα είναι τόσο έντονη η μυρωδιά της αποσύνθεσης της πάλαι ποτέ κραταιάς Ρωμηοσύνης;