Η θυσία των πολιτών για τη σωτηρία των τραπεζών!

Στα περίπου 3 δις ευρώ ανέρχεται η νέα κεφαλαιακή «ανάσα» που δίνει στις τράπεζες η εποπτική αναγνώριση μέρους του αναβαλλόμενου φόρου, σύμφωνα με τη σχετική τροπολογία κατατέθηκε στη Βουλή. Όλα αυτά ενόψει της άσκησης προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων (stress tests) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ECB). Ειδικότερα, με τη σχετική ρύθμιση δεν μεταβάλλεται κάτι στη φορολογική μεταχείριση των τραπεζών και την αναγνώριση των αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων όπως θεσπίστηκαν το 2012 μετά το PSI. Αλήθεια γιατί ποτέ δεν αποσαφηνίστηκε το ποιες είναι αυτές οι "αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις;"

Το Δημόσιο όμως εγγυάται ότι θα καταβάλλει τον αναβαλλόμενο φόρο στην περίπτωση που οι τράπεζες δεν παρουσιάσουν κέρδη τα επόμενα 30 χρόνια ώστε να συμψηφιστεί με τον φόρο. Η εγγύηση του δημοσίου ήταν απαραίτητη προκειμένου η ECB να αναγνωρίσει εποπτικά το ποσό αυτό, ενισχύοντας αντίστοιχα την κεφαλαιακή βάση των τραπεζών ενόψει των τεστ αντοχής. Στην ουσία η αναγνώριση του αναβαλλόμενου φόρου δεν θα επιβαρύνει άμεσα το δημόσιο χρέος. Αυτό θα συμβεί στην περίπτωση που οι τράπεζες δεν εμφανίσουν κέρδη και τελικά απαιτηθεί το δημόσιο να καταβάλλει το ποσό που έχει αναγνωριστεί ως φορολογική υποχρέωση. Κάπως έτσι και από αντίστοιχες πρακτικές, φτάσαμε στο σημερινό επίπεδο του χρέους.

Αναλυτικότερα και σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση: «Στην ακραία περίπτωση [Σημ. ΜΒΒ: ποιος λέει πως είναι ακραία αυτή η περίπτωση τη στιγμή που ήδη οι τράπεζες είναι χρεοκοπημένες;] που δεν καταστεί εφικτός ο πλήρης συμψηφισμός της παραπάνω απαίτησης με τρέχοντα ή μελλοντικό φόρο εισοδήματος, με συνέπεια να προκύψει υποχρέωση χορήγησης ομολόγου από το Ελληνικό Δημόσιο στο τέλος των τριάντα χρόνων, προβλέπεται η έκδοση ισόποσης αξίας κοινών μετοχών του νομικού προσώπου σε όφελος του Ελληνικού Δημοσίου. [...]

με δεδομένο ότι, βάσει των εγκεκριμένων από την Ε.Ε. και την Τράπεζα της Ελλάδος σχεδίων αναδιάρθρωσης, το τραπεζικό σύστημα (και ειδικά οι συστημικές τράπεζες) αναμένεται να παρουσιάζει κέρδη από το 2015 και μετά, [Σημ. ΜΒΒ: Μόνο σε μένα θυμίζει "πρωτογενές πλεόνασμα" αυτή η εκτίμηση; Από που θα προκύψουν τα κέρδη; Μήπως από το"κούρεμα" των καταθέσεων; Άλλος τρόπος δεν είναι ορατός σήμερα] ο κίνδυνος της οποιασδήποτε μετατροπής εκτιμάται ότι θα είναι τελικά περιορισμένος. Επιπρόσθετα, ειδικά για δικαιούχους τράπεζες, η προτεινόμενη ρύθμιση αποτελεί ένα μέτρο διευκόλυνσης στην κατεύθυνση της ρύθμισης των προβληματικών δανειακών χαρτοφυλακίων τους και, συνεπώς, αντιμετώπισης των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης. [...] [Σημ. ΜΒΒ: Είδατε εσείς αυτού του είδους κοινωνικής ευαισθησίας να εκφράζεται από το κράτος προς τους πολίτες του; Φρόντισε για να μπορούν οι πολίτες να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης;]

ότι με την προτεινόμενη ρύθμιση, επί της ουσίας δεν προκύπτει καμία αλλαγή στην αντιμετώπιση των αναβαλλόμενων φορολογικών υποχρεώσεων στο βαθμό που τα εποπτευόμενα νομικά πρόσωπα παρουσιάζουν κέρδη στις οικονομικές τους καταστάσεις». [Σημ. ΜΒΒ: Αυτή η ασυνάρτητη πρόταση είναι η επίσημη αιτιολόγηση κατασπατάλησης 3 δις κρατικής περιουσίας σε καιρό κρίσης!]

Ένα κράτος προστάτης των τραπεζών και διώκτης των πολιτών. Για την αναστήλωση των ήδη χρεοκοπημένων ιδρυμάτων που ονομάζονται τράπεζες η κυβέρνηση με τις "ευλογίες" της τρόικα βρήκε ή θα χρεωθεί 3 δις, γεγονός αδύνατο και αδιανόητο να συμβεί για την ελάφρυνση των πολιτών του. Με ποιο σκεπτικό το κράτος μπαίνει εγγυητής για τα κέρδη μιας ιδιωτικής επιχείρησης; Γιατί μετατρέπεται σε πρόβλημα του κράτους το αν είναι βιώσιμη ή όχι, μια τράπεζα; Γιατί επιμένει το κράτος να χρησιμοποιεί τις τράπεζες ως κινητήριο μοχλό για την οικονομία και την ανάπτυξη αφού αποδεδειγμένα δεν κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση; Γιατί οι τράπεζες έχουν "αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις" και όλοι οι πολίτες προπληρώνουμε επιπλέον της φορολογίας μας το 50% που αντιστοιχεί στον εκτιμώμενο(!) φόρο του επομένου έτους;

Δύο μέτρα και δύο σταθμά: Οι τράπεζες αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις, οι πολίτες εκτιμώμενο φόρο! Οι τράπεζες να σωθούν και οι πολίτες ας πεθάνουν! Έτσι ορίζεται το κράτος "μητριά" στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.