Ανεξαρτησία =(;) ελευθερία

Το φαινόμενο ντόμινο της ανεξαρτησίας είναι ο μεγάλος πονοκέφαλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και μια αφορμή προβληματισμού για όλους μας. Πόσο μπορεί να κρατήσει μια τεχνητή ένωση κρατών ή αντίστοιχα μια επιβεβλημένη διαίρεση στους λαούς; Η ιστορία έχει αποδείξει πως όσο κι αν κρατήσει, έρχεται κάποια στιγμή όπου τα πράγματα επιστρέφουν στην αρχική και εντέλει φυσιολογική τους κατάσταση.

Έτσι, λοιπόν, είναι μεγάλη απερισκεψία να θεωρήσει και να κρίνει κανείς όλες τις σημερινές τάσεις ανεξαρτητοποίησης που υπάρχουν ανά την Ευρώπη με κοινά κριτήρια. Δεν είναι όμοιες οι περιπτώσεις της Κριμαία, της Σκωτίας, της Ουαλίας, της Καταλανίας, της χώρας των Βάσκων, των Σέρβων της Βοσνίας, της Βαυαρίας, της Hessen, της Βενετίας, του Bolzano, της Κορσικής, της Savoie, της Wallonne, της Vlaams Gewest, καθώς επίσης και της Λαπωνία που βρίσκεται διαιρεμένη σε τρία μέρη με τις Σουηδία, Νορβηγία και Φινλανδία να κατέχουν από ένα κομμάτι της.

Η Ευρώπη εφαρμόζει κάθε φορά και διαφορετική τακτική ανάλογα με την χρονική συγκυρία στην οποία βρίσκεται και κυρίως στην σκοπιμότητα που θέλει να εξυπηρετήσει. Η ιστορία της Ευρώπης είναι γεμάτη από διαιρέσεις ή συνενώσεις λαών και φυλών που είναι "παρά φύσιν". Κραυγαλέο παράδειγμα αφύσικης ένωσης αποτελεί η δημιουργία του "κράτους" που ονομάστηκε Βέλγιο και αποτελείται από 3 περιοχές με εντελώς διαφορετική νοοτροπία, κουλτούρα και κυρίως ιστορία! Αντίθετα περίπτωση αδιανόητης διάσπασης, που είναι εντελώς αφύσικη και κόντρα στη λογική και την ιστορία αποτελεί η κατάτμηση της Ελλάδας και η ανεξαρτητοποίηση της Κύπρου, όπως επίσης και η διαίρεση της Τσεχοσλοβακίας, που μπορεί να μην είναι τόσο τρανταχτή περίπτωση όπως αυτή της χώρας μας, εν τούτοις αποτελεί μια αφύσικη διάσπαση ενάντια στην θέληση των Τσεχοσλοβάκων.

Κάθε μία από τις περιπτώσεις που προανέφερα στην αρχή, έχει τη δική της ιστορία, το δικό της παρελθόν και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε, όπως προείπα, να τις εξετάσουμε κάτω από το ίδιο πρίσμα. Θα επανέλθω όμως, εξετάζοντας χωριστά την κάθε μία έτσι όπως τις έχει καταγράψει η ιστορία και όχι η σκοπιμότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μέχρι τότε, σας παροτρύνω να διαθέσετε τρία λεπτά στο βίντεο που ακολουθεί. Θα παρακολουθήσετε την εξέλιξη του χάρτη της Ευρώπης ανά τους αιώνες. Σίγουρα θα σας βοηθήσει να βγάλετε πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα.

Η ιστορία της Ευρώπης τελικά είναι μια διαρκής εναλλαγή τακτικής ανάμεσα σε αυτή του "διαίρει και βασίλευε" και σε αυτή του "εν τη ενώσει η ισχύς". Το μεγαλείο της ... πολιτικής σχιζοφρένειας!