Oι τέσσερις ολέθριες πράξεις

Άρθρο του Βασίλη Μακρή(*)

Έχουν πολλά γραφεί, μα πάρα πολλά, για την εικονική πραγματικότητα εντός της οποίας ζούμε, μας την κατασκευάζουν, και μας την πλασάρουν με την διαδικασία του μιθριδατισμού. Εδώ θα χρειασθεί να κάνουμε μια σύντομη αναφορά στον Μιθριδάτη τον ΣΤ' τον Ευπάτορα, τον βασιλιά του Πόντου προς το τέλος του 2ου αιώνα π.Χ. Προς το τέλος της ζωής του, διέταξε όλα τα μέλη της συνοδείας του και τα μέλη της οικογενείας του να αυτοκτονήσουν. Μετά όταν επρόκειτο να έλθει η σειρά του, να αυτοκτονήσει, προσπάθησε να λάβει ένα δραστικό δηλητήριο. Επειδή όμως είχε εθίσει τον οργανισμό του να απορροφά διαρκώς μικροαυξανόμενες ποσότητες δηλητηρίων, στο τέλος κανένα δηλητήριο δεν ήταν δυνατόν να επιδράσει σε αυτόν θανατηφόρα. Έτσι διέταξε έναν μισθοφόρο Γαλάτη να τον σκοτώσει με το όπλο του, όπερ και εγένετο.

Έτσι κι εμείς έχουμε εθισθεί σε παρόμοιες καταστάσεις μιθριδατισμού. Έχουμε εθισθεί με τις διαρκώς τερατώδεις «πραγματικότητες» που μας βομβαρδίζουν. Είναι εικόνες που περνούν το «κρίσιμο όριο αποδοχής» εκ μέρους μας. Το ψέμα έχει καταστεί τόσο χονδροειδές, η φενάκη τόσο ξεμπροστιασμένη, η απάτη τόσο ανερυθρίαστη! Απορώ αν ακόμη και πολύ πρόσφατα, πριν από λίγα χρόνια, οι γονείς μας θα τα ανέχονταν. Δεν μπορεί η δημόσια εκφορά λόγου να πατρονάρεται με τέτοιο κρετινισμό. Δεν είναι δυνατόν οι κατασκευαστές των εικόνων, οι εφευρέτες τέτοιας διάχυτης κατινιάς να λανσάρουν αυτή τη λίγδα του μοστραρισμένου τίποτα σαν πολιτισμό και σαν υπεύθυνο πολιτικό λόγο !

Η δημόσια σφαίρα της ζωής μας ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΤΑΙ κυριολεκτικώς από τα περιτρίμματα της σκουπιδοκρατίας , τους υποβολείς του σκοπιμοθηρικού ευτελισμού, και τους σκηνοθέτες του αγοραίου ψεύδους. Έχει παντελώς εξασθενίσει (έτσι τουλάχιστον φαίνεται …δυστυχώς!) το αντιστασιακό ήθος του λαού μας. Πρόκειται για εξασθένηση που αφήνει έκδηλα τα ίχνη της και εάν δεν υπάρξει ανάσχεση σε αυτήν την οδυνηρή κατάπτωση, το ήθος της πνευματικής αντίστασης σε όσα μας διαβρώνουν και μας προσβάλλουν, θα εξαφανισθεί.

Το σύστημα της κρατούσης κυριαρχίας είτε πολιτικό, είτε οικονομικό, είτε δημοσιογραφικό, είτε πανεπιστημιακό, όλο αυτό το νέο-ελλαδικό κατασκεύασμα που έχει σαν ύαινα επιπέσει επάνω σε όλους μας, θρέφεται από τις σάρκες της Πατρίδας και του καρτερικού (αλλά πολλά πταίοντος) λαού. Προβαίνει αδίστακτα, απροκάλυπτα, χυδαία και στις τέσσερις πράξεις της απλής αριθμητικής :

Προσθέτει διαρκώς προβλήματα, πόνο και οδύνη.

Αφαιρεί συνέχεια τις λύσεις των προβλημάτων, αλλά και τις ζωές των ανθρώπων

Πολλαπλασιάζει ασταμάτητα τις αιτίες και τις εστίες γένεσης των προβλημάτων

Και διαιρεί ακατάσχετα τον λαό σε αλληλοσυγκρουόμενες μικρομονάδες και τη χώρα σε ερημικές επικράτειες.

Στο χέρι μας είναι να προβούμε σε μια γενναία αντίπραξη :

Να κάνουμε απαλοιφή της βλαβερής και κακοφορμισμένης «σταθεράς» που έχει θρονιασθεί για τα καλά στο είναι της ύπαρξής μας. Να απαλείψουμε αυτούς που εκφράζουν το σεσηπός σύστημα της ψευδοελιτίστικης κυριαρχίας. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει πρώτα εμείς , να σταθούμε γενναίοι και εδραίοι έναντι του εαυτού μας. Να προβούμε σε απαλοιφή των εστιών ανοχής και ερεισμάτων του συστήματος εντός ημών.

Βασίλης Π. Μακρής

                             

(*) Ο Βασίλης Μακρής, εκτός από πολύ καλός φίλος, είναι μεταλλειολόγος, απόφοιτος του ΕΜΠ με μεταπτυχιακές σπουδές στην Γαλλία στον τομέα της Εργονομίας. Συνειδητά ενεργός πολίτης, με έντονη πολιτική δραστηριότητα που ξεκινάει από το 1973 στα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, της πολιτικής Παρατάξεως "ΚΟΙΝΩΝΙΑ"::Συνεχιστές του Καποδίστρια.