Το όραμα ενός...

Έχω μιλήσει πολλές φορές για το σπάνιο ανάστημα του Τάσσου Παπαδόπουλου. Άλλωστε ποιος μπορεί να ξεχάσει την ηγετική του στάση απέναντι στον ελάχιστο Kofi Atta Anann, μια στάση η οποία από μόνη της στηλιτεύει την δουλοπρεπή στάση των υπολοίπων Ελλήνων πολιτικών αλλά και της ανθελληνικής πολιτικής που υιοθετούν.

Η ακριβώς αντίθετη προσωπικότητα από αυτή του Τάσσου Παπαδόπουλου, είναι ο πολιτικά επικίνδυνος σημερινός πρόεδρος της Κυπριακής δημοκρατίας. Αρκετά φαντασμένος, θεωρεί τον εαυτό του ίδιο με τον Martin Louther King Jr. γεγονός που επιεικώς δικαιολογείται μόνο είτε λόγω έλλειψης επίγνωσης ή λόγω ανηκέστου βλάβης της εγκεφαλικής λειτουργίας. Προφανώς ο Κύπριος πρόεδρος δεν γνωρίζει την διαφορά του "κοιμάμαι όρθιος" και του "οραματίζομαι". Είναι άλλο ο ηγέτης, ο οραματιστής και τελείως διαφορετικό ο υπάλληλος! Ένας υπάλληλος δεν μπορεί ποτέ να γίνει ηγέτης κι αυτό λόγω νοοτροπίας! 

Ακόμα ένα περίεργο αλλά και επικίνδυνο στοιχείο,  κατά τη γνώμη μου, είναι το που και το πως αποφάσισε ο πρόεδρος της Κυπριακής δημοκρατίας να "μοιραστεί" το όραμά του. Στην Τουρκική εφημερίδα Hurriyet!!! Ναι! Καλά διαβάσατε! Άλλωστε είναι τακτική του όταν "οραματίζεται"! Ή σε κοινή δήλωση με τους Τούρκους θα το κάνει, ή σε Τουρκική εφημερίδα! Δεν σταμάτησε εκεί όμως: «Το όραμά μου για το Κυπριακό ίδιο με αυτό του Martin Louther King. Το δικό μου όραμα είναι να ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μου σε μια χώρα που να μπορούν να αξιοποιήσουν την ατομικότητα και τις αρχές τους. Κάθε μέρα που περνά με άλυτο το Κυπριακό είναι θλιβερή μέρα για τους Κυπρίους. Η ημέρα που θα κηρυχθεί επισήμως ότι δεν υπάρχει λύση θα είναι ημέρα πένθους, θυμού και ντροπής» καλώντας τους Τούρκους να τον εμπιστευτούν!!! Οι Κύπριοι ποιον θα εμπιστευτούν πρόεδρε; Θυμάστε σε ποια δημοκρατία έχετε εκλεγεί; Αν όχι επιτρέψτε μου να σας θυμίσω: Στην Κυπριακή, όχι στην Τουρκική! Ο Κυπριακός λαός αναμένει τους χειρισμούς σας προς όφελός του, όχι ο Τουρκικός!

Τη χαριστική βολή σε κάθε ελπίδα Ελληνικής αντιμετώπισης του ζητήματος έδωσε όταν πρόσθεσε αναφερόμενος στις σχέσεις Τουρκίας και Ε.Ε.: «η απομάκρυνση της Τουρκίας από την Ευρώπη δεν μας βολεύει. Είμαστε μια μικρότερη χώρα, έχουμε χίλιους λόγους να θέλουμε ο γείτονάς μας να είναι κοντά στην Ευρώπη. Αντίθετα, δεν έχουμε ούτε ένα λόγο να θέλουμε την απομόνωση της Τουρκίας». Ποιος είναι μικρή χώρα πρόεδρε; Η Ελλάδα ή η Τουρκία; Ποιον απασχολεί η απομόνωση της Τουρκίας πρόεδρε; Την Ελλάδα ή την Τουρκία; Τελικά αυτές ήταν οι συμβουλές και η καθοδήγηση που πήρατε πρόεδρε στις επισκέψεις σας; Θα τρίζουν τα κόκαλα τόσο του Τάσσου Παπαδόπουλου, όσο και του Martin Louther King βλέποντας την κατάληξη των αγώνων, των θυσιών, του ιδρώτα και του αίματος τους!

Κλείνοντας, μια μικρή διευκρίνηση: Η μη αναφορά του ονόματος του προέδρου δεν είναι από άγνοια, αλλά αποτελεί μια πρόγευση των καταγραφών του μελλοντικού ιστορικού. Είναι γνωστό σε όλους πως η ιστορία γράφτηκε και γράφεται από τους ηγέτες! Όλοι οι άλλοι για αυτήν ήταν και είναι είτε απλές αναφορές προς αποφυγή είτε ανύπαρκτοι!