Με μία συνέντευξη στη Γερμανική έκδοση του περιοδικού Focus ο Thomas Mayer, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να μη βοηθηθεί από τους πιστωτές και πως οι τελευταίοι δεν θα πάρουν ποτέ πίσω τα χρήματά τους, αφού δεν θα έχουν μέσο πίεσης προς την Αθήνα. Ο κ. Mayer απάντησε σε γραπτές ερωτήσεις στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ».
– Στη συνέντευξή σας στο Focus σκιαγραφείτε μια ζοφερή πρόγνωση για την Ελλάδα. Ωστόσο, Merkel και Schäuble ήρθαν εδώ για να στηρίξουν τον πρωθυπουργό. Θεωρείτε ότι πρόκειται για μία πολιτική χειρονομία που δεν βασίζεται σε πραγματικά στοιχεία;
– Η μεγάλη ύφεση έχει προφανώς παρέλθει, αλλά η ανάπτυξη θα παραμείνει εξαιρετικά ανίσχυρη ώστε να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του χρέους και να μειωθεί η ανεργία. Αυτό το γνωρίζουν ακόμη και η κ. Merkel και ο κ. Schäuble. Δεν αλλάζει όμως η απόφαση της κ. Merkel ότι καμία χώρα δεν πρόκειται να εγκαταλείψει την ευρωζώνη. Υποστηρίζει τον κ. Σαμαρά επειδή κι εκείνος την βοηθά να εφαρμόσει αυτήν την πολιτική.
– «Θα έπρεπε να αφήσουμε τους Έλληνες στην τύχη τους μόλις έγινε σαφές ότι το πρόγραμμα βοήθειας δεν έχει επίδραση». Επιμένετε σε αυτήν τη διαπίστωση;
– Είναι λάθος να θεωρείται μη αναστρέψιμη η συμμετοχή στην ΟΝΕ. Με δεδομένο ότι δεν έχουμε ένα ευρωπαϊκό ομόσπονδο κράτος, εναπόκειται στα εθνικά κράτη η διαχείριση της κυριαρχίας τους. Εκείνα μπορούν να εκχωρήσουν μέρος της κυριαρχίας αυτής στην Ε.Ε., αλλά και το αντίθετο. Όποιος διαπιστώνει ότι απεδέχθη εκχώρηση της νομισματικής κυριαρχίας, θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να την ανακτήσει. Κατά τη γνώμη μου αποδείχθηκε πως ήταν λάθος για την Ελλάδα να ενταχθεί στο ευρώ. Η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει τη δυνατότητα να διορθώσει το λάθος. Το παράδειγμα άλλων χωρών δείχνει ότι είναι εξαιρετικά ικανοποιητική η ζωή εκτός ευρωζώνης.
– Ακόμη και ο Paul Robin Krugman παραδέχθηκε ότι έσφαλε όταν προέβλεπε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Εσείς όχι;
– Προφανώς ο Krugman υποτίμησε την αποφασιστικότητα της κ. Merkel να κρατήσει την ευρωζώνη ενωμένη. Αν θα παραμείνουν στην ευρωζώνη, θα πρέπει να το αποφασίσουν οι Έλληνες. Και στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να αναρωτηθούν αν η χώρα μπορεί να ξεπληρώσει το υψηλό της χρέος, ούσα μέλος της ευρωζώνης.
– Πιστεύετε ότι οι επενδυτές αγοράζουν ελληνικά ομόλογα μόνο για να κερδοσκοπήσουν; Μόλις πριν από λίγες μέρες επιβεβαιώθηκε το δημοσιονομικό πλεόνασμα και από την Eurostat. Εσείς το αμφισβητείτε;
– Η εξέλιξη της αγοράς των ομολόγων στις χώρες της ευρωζώνης τα τελευταία χρόνια μου θυμίζει τη σύγκλιση των επιτοκίων κατά τη δημιουργία της. Όπως και τότε, έτσι και σήμερα οι επενδυτές εμπιστεύονται την πολιτική βούληση για διατήρηση της ευρωζώνης. Τα βασικά οικονομικά στοιχεία ή οι νομικές επιφυλάξεις, όπως αυτές του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας για το πρόγραμμα OMT, δεν παίζουν ρόλο.
– Ο πρωθυπουργός Σαμαράς απέκλεισε ένα τρίτο πακέτο. Εσείς πάλι όχι. Πιστεύετε, δηλαδή, ότι θα υπάρξει και νέο Μνημόνιο;
– Δεν θα υπάρξει νέο Μνημόνιο. Η Ελλάδα όμως θα παραμείνει εξαρτημένη από τη βοήθεια των εταίρων της στην ευρωζώνη και την ECB. Η επιθυμία της κυβέρνησης για περαιτέρω ελαφρύνσεις του χρέους, την οποία φαίνεται ότι θα ικανοποιήσει τελικά το Eurogroup, αποδεικνύει ακριβώς αυτό.
– Δεν αποκλείσατε, μάλιστα, ένα «κούρεμα» από την πίσω πόρτα («μηδενικά επιτόκια - αποπληρωμή στο άπειρο»). Πώς θα μπορούσε να παρουσιαστεί μία τέτοια αναδιάρθρωση στους Γερμανούς φορολογουμένους;
– Θα ειπωθεί ότι η Γερμανία δεν μπορεί να εγκαταλείψει τις διεκδικήσεις της από την Ελλάδα. Το γεγονός όμως ότι η τρέχουσα αξία των διεκδικήσεων μειώνεται όταν πέφτουν τα επιτόκια και επιμηκύνεται η αποπληρωμή το κατανοούν μόνο οι ειδικοί.
– Οι Έλληνες πολίτες έχουν υποφέρει πολλά από την κρίση. Θεωρείτε ότι οι θυσίες ήταν μάταιες;
– Πολλοί πλούσιοι Έλληνες ευνοήθηκαν από τα πρώτα χρόνια της οικονομικής άνθησης εντός της ευρωζώνης και μόλις άρχισε η κρίση μετέφεραν την περιουσία τους σε ασφαλή καταφύγια. Είναι πικρό να πληρώνουν στο τέλος τον λογαριασμό εκείνοι που δεν προσεκλήθησαν καν στο πάρτι.
Αυτά όσον αφορά στη συνέντευξη και τις θέσεις του κ. Mayer. Η δική μου ερώτηση είναι απλή: Τόσοι οικονομικοί εγκέφαλοι, τόσοι σχεδιαστές του μεγαλύτερου οικονομικού project του 20ου-21ου αιώνα παγκοσμίως, τόσοι πολιτικοί, τόσοι σύμβουλοι, τόσοι γραμματείς, τόσοι φαρισαίοι, τόσοι υποκριτές, χρειάστηκαν όλοι αυτοί πάνω από μία δεκαετία για να καταλάβουν στην πράξη το αυτονόητο; Αυτό που καταλαβαίνει ο απλός νους; Πως η Ελλάδα και η Γερμανία δεν γίνεται να έχουν το ίδιο νόμισμα, την ίδια δημοσιονομική πολιτική, την ίδια ανάπτυξη; Ο λόγος απλός: Δεν είχαν ποτέ κοινή αφετηρία! Πως θα γίνει να συμπορευτούν; Ξεκινάω εγώ από την Κατερίνη να πάω με τα πόδια στη Θεσσαλονίκη. Ξεκινάει και κάποιος από τη Σταυρούπολη! Τι πιθανότητες έχουμε να φτάσουμε κάποια στιγμή να περπατάμε μαζί και να καταλήξουμε στην Θεσσαλονίκη; Καμία! Στην οικονομία πως θα γινόταν κάτι άλλο; Μήπως θα μου πείτε πως στην οικονομία υπάρχει ο Merlin που θα κουνήσει το ραβδί και θα γίνουν όλα όπως θέλουμε;
Πείτε με καχύποπτο ή δύσπιστο σε ότι κι αν ακούσω αλλά δεν πιστεύω κανέναν! Τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται! Προμελετημένο έγκλημα ήταν με τη συνέργεια και τη σύμφωνη γνώμη ολόκληρης της πολιτικής σκηνής του τόπου, ειδικά της τελευταίας εικοσαετίας! Όλα τα υπόλοιπα είναι απλή φιλολογία καφενείου!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου