Πόσο πιο χαμηλά;

Ο σύμβουλος(;!) του πρωθυπουργού για ακόμα μία φορά προκάλεσε το δημόσιο αίσθημα με την ελεεινή και αισχρή φρασεολογία, το χαμηλό επίπεδο και την απαράδεκτη στάση του. Μιλώντας, υποτίθεται, για το φλέγον και μείζον ζήτημα της απώλειας των συνανθρώπων μας στην Μάνδρα της Αττικής και τις ανυπολόγιστες υλικές ζημιές των επιζώντων, απέδειξε για ακόμα μία φορά πως το επίπεδο των σημερινών πολιτικών βρίσκεται κατακρημνησμένο στα τάρταρα.

Είναι προφανές πως η μέριμνα των κατά καιρούς κυβερνώντων δεν είναι τα προβλήματα των πολιτών, αλλά η εκτέλεση του ρόλου και των προδιαγεγραμμένων οδηγιών που έχουν λάβει έξωθεν. Αυτό φροντίζουν να το επιβεβαιώνουν σε κάθε τους ενέργεια, σε κάθε αποστροφή του λόγου τους, σε κάθε τους κίνηση.

Πώς είναι δυνατόν κάποιος να δηλώνει "συντετριμμένος" εξαιτίας του ανθρωπίνου δράματος των πλημμυροπαθών και αμέσως μετά να εκφράζεται δημόσια με τρόπο που θα έκανε να κοκκινίσουν ακόμα και τους χειρότερους αλήτες του πεζοδρομίου;

Οι ύβρεις και η χυδαιολογία του συμβούλου του πρωθυπουργού "διανθίστηκαν" με ιστορικές ανακρίβειες και "στολίστηκαν" με αμέτρητα ορθογραφικά λάθη, αποδείξεις τις αγραμματοσύνης και της εμπάθειας του γράφοντος. Αλλά τι μπορεί να περιμένει κανείς από "επαγγελματίες" ανεπάγγελτους, που δηλώνουν λάτρεις των πρωινών τηλεοπτικών σκουπιδιών;

Παρά ταύτα, οι κυβερνώντες και οι αντιπολιτευόμενοι συνεχίζουν απτόητοι το καταστροφικό τους έργο, προκαλούντες εαυτούς και αλλήλους με την συμπεριφορά και τις δηλώσεις τους. Ο άρτι καταδικασθείς αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και επικεφαλής των ανεύθυνων Ελλήνων, παρά την καταδίκη του για τις δηλώσεις του, που ουσιαστικά αποτελούσαν παρότρυνση για δολοφονία, παρά τα σκάνδαλα που έχουν δημοσιοποιηθεί και του αποδίδουν ιδιαίτερα σοβαρές κατηγορίες, παρά την προκλητική στάση που τηρεί ζώντας υπερπολυτελώς εν μέσω της δεινής οικονομικής κρίσης που μαστίζει τον τόπο και έχει εξαθλιώσει τους πολίτες, έχει το κουράγιο να προκαλεί τους πάντες προαναγγέλλοντας πως την Πέμπτη (24 Νοεμβρίου 2017) θα μετατρέψει (και πάλι) το Κοινοβούλιο σε κυνοβούλιο και "πεδίο" (πολιτικής) (δια)μάχης.

Παρά την αποδεδειγμένα προκλητική και ιταμή στάση των πολιτικών, οι νεοέλληνες παραμένουν αδρανείς και άπραγοι. Το επίπεδο της δημόσιας ζωής κατρακυλάει από το κακό στο χειρότερο, αλλά αυτό δεν φαίνεται ικανό να αφυπνίσει ή να ενοχλήσει τους "νεκρωμένους" πολίτες.

Τα γεγονότα τρέχουν, αλλά ο λαός κοιμάται αποκαμωμένος από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα, που δέχεται εδώ και 186 χρόνια από τους ... "εκπροσώπους" του. Όμως, ποτέ δεν είναι αργά για να απαιτήσουμε και να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο αύριο! Για να είναι το αύριο καλύτερο, θα πρέπει να ξεκινήσουμε να διορθώνουμε το σήμερα! Ας αφήσουμε, λοιπόν, το χθες και τους "χθεσινούς" πολιτικάντηδες να τους κρίνει με την δικαιοσύνη και την αμεροληψία της η Ιστορία.

Εμείς απλά ας γυρίσουμε την πλάτη μας σε όλους αυτούς και να στραφούμε προς τον Μοναδικό Κυβερνήτη, που μας αγάπησε σαν πραγματικός πατέρας: στον αείμνηστο Μοναδικό Έλληνα Πολιτικό, τον Ιωάννη Α. Καποδίστρια και την πολιτική που μας άφησε ως πολύτιμη παρακαταθήκη.