Για γέλια ή κλάματα; (2)

Κανονικά θα έπρεπε να είναι ανέκδοτο, αλλά -δυστυχώς- είναι η θλιβερή πραγματικότητα στην Ελλάδα του 2016. Όλοι κατηγορούν όλους, αλλά κανείς δεν κοιτάζει τον εαυτό και τα λάθη του. Σε μία Ελλάδα, που έχει χάσει το δρόμο της, την ταυτότητα, την ιστορία, την γλώσσα και προ πολλού την πίστη της, δεν μπορεί κανείς πια να αναζητήσει λογική και πολύ περισσότερο δεν αντέχει να ζήσει αν πάρει στα σοβαρά αυτά, που λέγονται και ακούγονται χωρίς να ελπίζει στον Θεό.

Οι νεο-Έλληνες δεν φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει το τι και γιατί συμβαίνει, παρά το γεγονός πως διανύουμε πλέον τον έβδομο χρόνο μιας βαθειάς κρίσης, που δεν είναι οικονομική όσο κοινότυπο και να ακούγεται πια ακόμα κι αυτό. Οι προσωπικές επιλογές παραμένουν λίγο-πολύ οι ίδιες (αν όχι χειρότερες) και όλοι καταριούνται ένα πολιτικό σύστημα, που είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν για ακόμα μία φορά, όποτε και να χρειαστεί.

Η θλιβερή φωτογραφία, που συνοδεύει το άρθρο, είναι από το Ρέθυμνο της Κρήτης. Εκεί κάποιος "επιχειρηματίας" σκέφτηκε πως είναι επιχειρηματική κίνηση να προσβάλλει την νοημοσύνη όλων όσοι θα έχουν την ατυχία να βρεθούν στον χώρο της "επιχείρησής" του αναζητώντας κατάλυμα για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Ο "πονηρός" Έλληνας βρήκε την λύση: ένα κλιματιστικό ανά δύο δωμάτια!

Ο απαράδεκτος νεο-Έλληνας σκέφτηκε μόνο το πώς μπορεί να μεγαλώσει τα έσοδά του, ελαχιστοποιώντας τις παροχές προς τους πελάτες του. Δεν ενδιαφέρθηκε στιγμή αν με αυτήν την ενέργειά του δίνει αφορμή για δυσμενή σχόλια από τους επικριτές της πατρίδος μας, που αναζητούν την παραμικρή ευκαιρία προκειμένου να μας κατηγορήσουν για έλλειψη επαγγελματισμού.

Αυτού του είδους οι "επιχειρηματίες" ανθούν στην Ελλάδα του 2016, όπως επίσης οι βαριεστημένοι καταστηματάρχες, που συμπεριφέρονται με απαράδεκτο τρόπο στους πελάτες τους, σαν να ευθύνονται αυτοί για την απώλεια των υπερβολικών και παράλογων κερδών των προηγούμενων ετών. Γιατί οφείλουμε να ομολογήσουμε: Η Ελληνική οικονομία ποτέ δεν ήταν αυτή, που φαινόταν!

Κακά τα ψέμματα! Ζούμε σε μία χώρα όπου -δυστυχώς- η πλειοψηφία έμαθε να ζει και να πλουτίζει διαπλεκόμενη με το πολιτικό σύστημα, που διέλυσε την πατρίδα μας. Αυτή η θλιβερή πλειοψηφία θεωρεί ως "ασχολία" την διαπλοκή και την υπεράσπιση του συστήματος των πολιτικάντηδων. Η αντίδραση σε αυτή την μερίδα των διαπλεκόμενων έφερε την σημερινή κυβέρνηση, που με την σειρά της προσπαθεί να βολέψει "τα δικά της παιδιά".

Οι κουμπάροι των συγκυβερνώντων μονοπωλούν τις αναθέσεις των νέων έργων, διεκδικούν τις τηλεοπτικές άδειες και κατεργάζονται τρόπους προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία για ακόμα πολλά-πολλά χρόνια. Στην αντίπερα όχθη, αυτοί που έχασαν την εξουσία (και άρα την πρόσβαση στο ταμείο και στα ρουσφέτια) προσπαθούν να ανακτήσουν τα κεκτημένα "επικαλούμενοι" -τάχα- τον Θεό και τις αξίες, που οι ίδιοι με την στάση τους απαξίωσαν.

Όποιος πει κάτι αντίθετο με το σύστημα είναι ... αιρετικός! Ε, ναι! Κάποιοι από εμάς δεν ντρεπόμαστε να είμαστε "αιρετικοί" ενός σάπιου κατεστημένου! Αν μη τι άλλο, ο Θεός να φυλάει, δεν είμαστε Θεομπαίχτες!