«While we should never give up our principles, we must also realize that we cannot maintain our principles unless we survive». (Αν και δεν πρέπει ποτέ να προδίδουμε τις αρχές μας, θα πρέπει επίσης να κατανοήσουμε ότι δεν θα είμαστε σε θέση να τηρούμε τις αρχές μας παρά μόνο αν επιβιώσουμε).
Τα πνευματικά δικαιώματα στα παραπάνω λόγια ανήκουν σε έναν επί γης ... δαίμονα, τον αδίστακτο Αμερικανό -αλήθεια έχει εθνικότητα;- Henry Alfred Kissinger.
Μέσα σε μία φράση ο Kissinger συνόψισε το σκεπτικό όλων των αμοραλιστών που πάτησαν, πατούν και θα πατήσουν το πόδι τους στον χιλιοβασανισμένο και μπαρουτοκαπνισμένο πλανήτη Γη. Επιπλέον, με αυτή του την φράση προσπάθησε να δώσει άφεση αμαρτιών στους ανά τους αιώνες μιμητές του Ισκαριώτη, που πρόδωσαν την Ζωή αγοράζοντας πολύ φθηνά τον αιώνιο επώδυνο και επαίσχυντο θάνατο.
Ωστόσο, δεν γίνεται κανείς προδότης από την μία μέρα στην άλλη. Ο σοφός Σωκράτης μας εξηγεί πως «ο μεν δειλός της πατρίδος, ο δε φιλόδοξος της πατρώας ουσίας εστί προδότης», δηλαδή πως ο δειλός γίνεται προδότης της Πατρίδος του, ενώ ο φιλόδοξος προδίδει την πατρική ουσία! Πόσο αληθινά είναι τα λόγια του αρχαίου αλλά πάντοτε επίκαιρου φιλοσόφου; Όλοι οι προδότες επιδιώκουν να υποκαταστήσουν αυτόν που προδίδουν, κινούμενοι πάντοτε από υπερβολική και υπερφίαλη φιλοδοξία.
Η φιλοδοξία τυφλώνει τον άνθρωπο και τον κερνάει από τον λωτό της λήθης του παρελθόντος του. Ως δια μαγείας, όλα τα λάθη του, όλες οι παραλείψεις του, όλα τα εγκλήματα του (κυριολεκτικά ή και μεταφορικά) σβήνουν και χάνονται, δίνοντάς του ταυτόχρονα την ψευδαίσθηση πως όχι μόνο δεν συνέβησαν ποτέ, αλλά και ότι είναι ο πλέον αρμόδιος για να γίνει οδηγός και άλλων. Έτσι, στραβός στραβόν οδήγαγε και βρήκαν φως στον λάκκο!
O François VI duke de La Rochefoucauld είχε πει πως «οι πονηριές και οι προδοσίες οφείλονται αποκλειστικά σε έλλειψη ικανότητας». Σίγουρα κάτι παραπάνω θα ήξερε ένας ταλαντούχος στρατιωτικός και πολιτικός, που εξαναγκάσθηκε από τον Armand Jean du Plessis, Δούκα και Καρδινάλιο του Richelieu και του Fronsac (τον γνωστό ως Richelieu), σε απόσυρση από την ενεργό δράση.
Αλλά όπως είπε ο Άγγλος διπλωμάτης και μεγαλύτερος κατάσκοπος του 20ου αιώνα Harold Adrian Russell Philby «για να προδώσεις, πρέπει πρώτα να ανήκεις». Αυτή είναι η απόλυτη δικαιολογία, όχι μόνο του Philby που έδρασε ως κατάσκοπος της Σοβιετικής Ενώσεως στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, αλλά και του κάθε προδότη που προσπαθεί να ωραιοποιήσει την εντελώς άνανδρη και ποταπή ενέργειά του. Πάντα θα βρει μια λογικοφανή δικαιολογία για να εξηγήσει τα ανεξήγητα και για να δικαιολογήσει γιατί αποστάτησε.
Ωστόσο, την προδοσία την αγάπησαν πολλοί, αλλά τον προδότη κανένας! Γι' αυτό και ο Ισκαριώτης «ἀπελθὼν ἀπήγξατο».
ΥΓ. Προς όποιον αφορά: «πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως».
Τα πνευματικά δικαιώματα στα παραπάνω λόγια ανήκουν σε έναν επί γης ... δαίμονα, τον αδίστακτο Αμερικανό -αλήθεια έχει εθνικότητα;- Henry Alfred Kissinger.
Μέσα σε μία φράση ο Kissinger συνόψισε το σκεπτικό όλων των αμοραλιστών που πάτησαν, πατούν και θα πατήσουν το πόδι τους στον χιλιοβασανισμένο και μπαρουτοκαπνισμένο πλανήτη Γη. Επιπλέον, με αυτή του την φράση προσπάθησε να δώσει άφεση αμαρτιών στους ανά τους αιώνες μιμητές του Ισκαριώτη, που πρόδωσαν την Ζωή αγοράζοντας πολύ φθηνά τον αιώνιο επώδυνο και επαίσχυντο θάνατο.
Ωστόσο, δεν γίνεται κανείς προδότης από την μία μέρα στην άλλη. Ο σοφός Σωκράτης μας εξηγεί πως «ο μεν δειλός της πατρίδος, ο δε φιλόδοξος της πατρώας ουσίας εστί προδότης», δηλαδή πως ο δειλός γίνεται προδότης της Πατρίδος του, ενώ ο φιλόδοξος προδίδει την πατρική ουσία! Πόσο αληθινά είναι τα λόγια του αρχαίου αλλά πάντοτε επίκαιρου φιλοσόφου; Όλοι οι προδότες επιδιώκουν να υποκαταστήσουν αυτόν που προδίδουν, κινούμενοι πάντοτε από υπερβολική και υπερφίαλη φιλοδοξία.
Η φιλοδοξία τυφλώνει τον άνθρωπο και τον κερνάει από τον λωτό της λήθης του παρελθόντος του. Ως δια μαγείας, όλα τα λάθη του, όλες οι παραλείψεις του, όλα τα εγκλήματα του (κυριολεκτικά ή και μεταφορικά) σβήνουν και χάνονται, δίνοντάς του ταυτόχρονα την ψευδαίσθηση πως όχι μόνο δεν συνέβησαν ποτέ, αλλά και ότι είναι ο πλέον αρμόδιος για να γίνει οδηγός και άλλων. Έτσι, στραβός στραβόν οδήγαγε και βρήκαν φως στον λάκκο!
O François VI duke de La Rochefoucauld είχε πει πως «οι πονηριές και οι προδοσίες οφείλονται αποκλειστικά σε έλλειψη ικανότητας». Σίγουρα κάτι παραπάνω θα ήξερε ένας ταλαντούχος στρατιωτικός και πολιτικός, που εξαναγκάσθηκε από τον Armand Jean du Plessis, Δούκα και Καρδινάλιο του Richelieu και του Fronsac (τον γνωστό ως Richelieu), σε απόσυρση από την ενεργό δράση.
Αλλά όπως είπε ο Άγγλος διπλωμάτης και μεγαλύτερος κατάσκοπος του 20ου αιώνα Harold Adrian Russell Philby «για να προδώσεις, πρέπει πρώτα να ανήκεις». Αυτή είναι η απόλυτη δικαιολογία, όχι μόνο του Philby που έδρασε ως κατάσκοπος της Σοβιετικής Ενώσεως στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, αλλά και του κάθε προδότη που προσπαθεί να ωραιοποιήσει την εντελώς άνανδρη και ποταπή ενέργειά του. Πάντα θα βρει μια λογικοφανή δικαιολογία για να εξηγήσει τα ανεξήγητα και για να δικαιολογήσει γιατί αποστάτησε.
Ωστόσο, την προδοσία την αγάπησαν πολλοί, αλλά τον προδότη κανένας! Γι' αυτό και ο Ισκαριώτης «ἀπελθὼν ἀπήγξατο».
ΥΓ. Προς όποιον αφορά: «πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως».
Εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή